Главное меню:
საღვთისმეტყველო დისპუტი ფორუმ www.church.ge-
ძველმართლმადიდებლებსა და გაბატონებული ეკლესიის მიმდევრებს შორის
პირჯვრისწერისა და კურთხევის შესახებ
"როცა უსჯულოს ვეტყვი: სიკვდილით მოკვდები-
ხოლო თუ შენ გააფრთხილებ უსჯულოს და არ მოიქცევა თავისი უსჯულოებისაგან და ბოროტი გზიდან, თავის უსჯულოებაში მოკვდება, შენ კი გადარჩენილი გყავს შენი თავი".
ეზეკიელი 3:18-
ამ რამოდენიმე ხნის წინათ, ინტერნეტში, ვებ-
როგორც მოსალოდნელი იყო, ჩვენს ამ მცდელობას ობიექტურად განგვემარტა მთელი რიგი სადავო საკითხები ოფიციალურ, ე. წ. "მართლმადიდებელ" ეკლესიასა და ძველმართლმადიდებელთა შორის, მოჰყვა საკმაოდ მძაფრი რეაქცია გაბატონებული ეკლესიის ადეპტთა მხრიდან. დისპუტის პროცესში გამოიკვეთა საეკლესიო ფორუმების საერთო სტრატეგია, -
იმისათვის, რათა ფართო საზოგადოებისთვის მისაწვდომი ყოფილიყო სხვადასხვა ფორუმში გამართული პოლემიკის მთელი შინაარსი და დახატულიყო ის სურათი, რაც ამ ფორუმებზე გამართული დისპუტით გამოიკვეთა, ჩვენი საიტის ადმინისტრაციამ გადაწყვიტა თავი მოეყარა ყველა ამ მასალისთვის და თემატური სახით შეეთავაზებინა ობიექტური მკითხველისთვის, რათა მან თავად განსაჯოს ვინ ვინ არის და რას ესწრაფვის.
დისპუტი ძირითადად წარმოებდა ფორუმებზე: www.church.ge; www.forum.archangels.ge და www.iveria-
ფორუმში, ძველმართლმადიდებელთა მხრიდან, მონაწილეობდა ორი პიროვნება: "ძველმართლმადიდებელი" (ფორუმზე chruc. ge) (ხოლო ფორუმებზე: forum.archangels.ge და iveria.tv.ge "odlbeliever"-
ოფიციალური ეკლესიის მხარდამჭერთა მხრიდან კი ძველმართლმადიდებელთა წინააღმდეგ გამოდიოდა მრავალი ადამიანი, რომელთა ნიკებს (ფსევდონიმებს) მკითხველი იხილავს თვით დისპუტის მასალებში, სადაც ფრჩხილებში მითითებულია ის ფორუმი, სადაც გაიმართა კონკრეტული დიალოგი და რომელშიც მონაწილეობდა კონკრეტული ფსევდონიმით გამომავალი ძველმართლმადიდებელთა ესა თუ ის ოპონენტი.
ოპონენტთა სტილსა და ლექსიკას ვტოვებთ ხელუხლებლად, ხოლო ჩვენი მხრიდან მონაწილეთა ტექსტებში შეგვაქვს უმნიშვნელო შესწორებები, რომლებიც არ არღვევენ დისპუტის შინაარსს. ძირითადად ტექსტები დავტოვეთ უცვლელად და არ მოვაცილეთ მას იმ დაძაბული ტონი, რომელიც ხშირად გააჩნდათ მოპაექრე მხარეებს, რათა მკითხველმა მთელი სიმძაფრით შეიგრძნოს მოცემულ საკითხებზე მოდავეთა განწყობა, განსახილველი საკითხებისადმი მიმართება და ის კრიტერიუმები, რითაც ისინი საკითხთა განხილვისას სარგებლობდნენ. ტექსტების განხილვისას მკითხველს ვთხოვთ გაითვალისწინოს, რომ დიალოგები ხშირად სწარმოებდა ონლაინ რეჟიმში, მოუმზადებლად, რის გამოც ორივე მხრიდან ბევრია გრამატიკული შეცდომები.
ცხადია, დისპუტები ინტერნეტ სივრცესა თუ პირდაპირ შეხვედრებზე, შესაძლოა მომავალშიც გაიმართოს, მაგრამ, ვფიქრობთ, რომ მომავალი დისპუტებისთვის ამ დიალოგებმა უკვე ჩაყარეს საფუძველი. არის თუ არა შესაძლებელი საუბრის გაგრძელება ამ ორ მხარეს შორის ამას მომავალი გვიჩვენებს. იმედს ვიტოვებთ, რომ ეს პირველი ეტაპი, რომელიც საკმაოდ დაძაბულად წარიმართა, გარკვეულწილად საფუძველს ჩაუყრის უფრო კონსტრუქციულ და მშვიდ დიალოგს.
დიალოგის მასალები საკმაოდ ვრცელია (აქ თანამიმდევრობით და თემატური შეთავსებით არის განთავსებული ზემოთდასახელებულ სამ ფორუმზე გამართული პოლემიკა), ამიტომაც, მკითხველს რომ გაუადვილდეს მხარეების ამოცნობა, შავი ფერის შრიფტით განვათავსეთ ძველმართლმადიდებელთა პასუხები, მოცისფრო შრიფტით ჩვენი ოპონენტების შრიფტი, ხოლო მოწითალო შრიფტით ის ციტატებია აღნიშნული, რომელთაც თავიანთ პასუხებში იყენებდნენ პოლემისტები
A.v.B -
netvorc -
afxazi -
ამას რომ მოითხოვ იქნებ იმაში გაგვარკვიო რომელმა კრებამ გამოიმუშავა რჯულდებითი დადგენილება ორი თითით პირჯვრის წერასთან დაკავშირებით.
agmsarebeli -
აკაკი -
Νικόλαος -
აუ შენში უკვე ეჭვი შემეპარა. ან კარგად ვერ კითხულობ ან ჩემი ნაწერი იკითხება სხვანაირად. კარგად წაიკითხე რა მეგობარო: "ძველმართლმადიდებელი ამბობდა რომ ორი თითით პირჯვრისწერა ჩვენთან აიკრძალა, რაც ტყუილია, რადგან მოსკოვის საპატრიარქოში დაბრუნებული ძველმორწმუნეები იყენებენ ძველ წესებს და არავინ არაფერს ეუბნება. მაგრამ როგორც ჩანს ეს ნეთვორქისთვის გაუგებარი იყო და ისეთ ხატებს დებდა, სადაც ორი თითით იყვნენ წმინდანები გამოსახული, მაგრამ ვერ გავიგე ამით რა უნდოდა ეთქვა, მე თავიდანვე ვამბობდი რომ ორი თითით პირჯვრისწერა არაა არასწორი და თან სახლშიც მაქვს ხატები სადაც ორი თითით არიან გამოსახული, ასე რომ ნეთვორქ, ნუ შეწუხდები აქ არ მინდა დადება და ჩვენება, სახლშიც შემიძლია ვნახო".
ჯეგე -
შეცდომაა -
სწორია -
ვიკამათოთ გამართული ქართულით /
blue night -
წმინდა სერაფიმე საროველი, წმინდა სერაფიმე ვირიცელი, წმინდა სილუან ათონელი და სხვა მრავალი უდიდესი წმინდანი 3 თითით იწერდა პირჯვარს. ეს უკვე კანონია.
agmsarebeli -
Νικόλαος -
netvorc -
კაი კაცო!...
მე ვიძახი კანონზე და არა ცალკეულ ადამიანებზე ვინ როგორ იწერდა.
sopo... -
-
Большой Московский Собор, открытый при участии александрийского патриарха Паисия и Антиохийского патриарха Макария 29 ноября 1666 года и продолжавший свою работу в 1667 году, объявил двуперстие «исповеданием во Святей Троице неравенства, яко ариане, и несториане, и духоборцы, и аполинаряне и прочии проклятии еритицы». В восточных православных церквях к XVII веку повсеместно было принято трехперстное сложение при крестном знамении, почти такое же древнее, как и двуперстное. Соединение трех первых пальцев означает единство Бога в трех лицах — Святую Троицу, а прижатые к ладони остальные два пальца — две природы Христа.
В Русской церкви было принято древнее двуперстное крестное знамение: крестились двумя пальцами правой руки, что должно было напоминать верующему о двойственной природе Христа — божественной и человеческой. Крестное знамение для православного верующего — это больше, чем просто напоминание о крестном подвиге Христа. Это еще и знак сопричастности спасению, знак победы над злом, выражение Божьего присутствия в человеческой жизни, желания человека подчинить свою волю воле Создателя и, таким образом, божественному плану спасения мира. Поэтому даже простое изменение формы крестного знамения уже глубоко затрагивало чувства верующих. Тем более что речь шла о людях, для которых привычный обряд давно стал естественным выражением серьезных религиозных переживаний. При Никоне начали вводить «трехперстие»: в восточных православных церквях к XVII веку повсеместно было принято трехперстное сложение при крестном знамении, почти такое же древнее, как и двуперстное. Соединение трех первых пальцев означает единство Бога в трех лицах — Святую Троицу, а прижатые к ладони остальные два пальца — две природы Христа. Для чего была произведена замена и какое сочетание пальцев считается канонически правильным?
«Я не богослов, но отвечу то, что мне как-
http://rusvera.mrezha.ru/375/7.htm
აქ დაწვრილებით არის განხილული ზოგს დავაკოპირებ.
Св.Епифаний говорит о некоем знакомом ему православном муже Иосифе, что он, «взяв сосуд с водою собственным своим перстом напечатлел на нем крестное знамение». Заметим, в обоих случаях говорится об одном персте, коим следовало креститься. Об употреблении одного перста в крестном знамении говорят затем блаженный Иероним, блаженный Феодорит, церковный историк Созомен и другие. Древнехристианское единоперстие с течением времени, начиная с IX века, стало заменяться в Православной Греческой Церкви двуперстием, которое, вытеснив собою единоперстие, сделалось у греков господствующим. Описывая эти собеседования, Феориан сообщает об упреке константинопольским грекам, представителем которых был Феориан: «Для чего вы изображаете крестное знамение двумя перстами? Не разделены ли персты, как особые один от другого? Cледовательно, по-
Борьбою и постоянным соседским жительством с монофизитами объясняется то, почему двуперстие так долго держалось в Константинопольской Церкви и потом между сирийскими православными христианами, и почему троеперстие – эта, по-
საბავშვო ბაღია რა...
netvorc -
რაც შეეხება კანონს შენ ალბათ კანონების მიღება ნინიას ბაღი გგონია, არავის აქვს უფლება დამოუკიდებლად მიიღოს ასეთი კანონები (სახელმწიფოს ვგულისხმობ) , რიგრიბობით მიღება კანონების ჯერ საბერძნეთში შემდეგ რუსეთში უკვე იმას ადასტურებს რომ, ამ სახელმწიფოებმა დამოუკიდებლად დაარღვიეს წმინდანთა კანონები და სჯულის კანონი, მე გელაპარაკები ოფიციალურ კანონზე სადაც რამდენიმე სახელმწიფო მონაწილეობს როცა ასეთი მნიშვნელობის (პირჯვრისწერის შეცვლა) რამე იცვლება. ზეგ დავდებ ხატწერაში თითების კომბინაციების მნიშვნელობას, სხვადასხვანაირი თითების წყობა ხატწერაში რას აღნიშნავს. თუ მე ვარ საბავშვო ბაღის დონე იქნებ ამიხსნა "აკადემიკოსო" რას ნიშნავს თითების სხვადასხვა წყობა ხატწერაში?
afxazi -
ამას ველოდები.
netvorc -
Tatusi -
"აფხაზი არ გრცხვენია? მახსოვს შენიშვნებს აძლევდი ფორუმელებს შეურაცხყოფას ნურავის აყენებთო, და შენ თვითონ ეხლა რას აკეთებ.. ვინ "ამათთვის"? თუ ძველმართლმადიდებელს გულისხმობ, იმას ამბობდა რაც იცის, და ძალიან მნიშვნელოვან რაღაცაზე დამაფიქრა და მე პირადად მადლობელი ვარ, და შენ უკვე თვითონ მიაყენე შეურაცხყოფა და მიაკერე იარლიყი.. ეს არის ქრისტეანული სიყვარული?"
Tatusi -
ამ დავას თავიდანვე არ ქონდა აზრი, იმიტომ რომ თქვენთვის (თქვენივე აღიარებით) მნიშვნელოვანი არ ყოფილა წესები, სასაცილოდ მიგაჩნიათ კანონებზე საუბარი...
არადა, წესებს რომ არავინ არ იცავს იმიტომ არის საქართველოს საქმე კარგად.. არც ექიმები იცავენ წამლის დანიშვნის წესებს, არც მშენებლები ბეტონის შენაერთის წესებს, არც საეკლესიო პირები -
რომელიღაცამ ფარისევლობა ახსენეთ, და გირჩევთ ეგ სიტყვა სწორედ იმ საეკლესიო პირებს მოარგოთ, რომლებიც ძალაუფლებას ბოროტად იყენებენ და სიმართლისთვის ხმის ამომღებ მრევლს აშინებენ "ხმა არ ამოიღოთო, ჩვენ რასაც გეუბნებით ის არისო მართალი"... ქრისტეს დროსაც მასე იყო ზუსტად, როდესაც უფალმა აუყირავა სავაჭრო დახლები ეკლესიაში -
თქვენ კი ზოგიერთს ძალიან გეტყობათ იმის შიში რომ ვაითუ თქვენი ბაბუებისგან და გარშემო მყოფი საზოგადოებისგან განსხვავებული რამე აღმოაჩინოთ, თქვათ ან გააკეთოთ...
მე თქვენის ნებართვით გავაგრძელებ ჭეშმარიტების ძიებას.
sopo... -
остовим в покое моё тёмное прошлое .
(ციტატა) (ნეტვორკი): "რაც შეეხება კანონს შენ ალბათ კანონების მიღება ნინიას ბაღი გგონია, არავის აქვს უფლება დამოუკიდებლად მიიღოს ასეთი კანონები (სახელმწიფოს ვგულისხმობ) , რიგრიბობით მიღება კანონების ჯერ საბერძნეთში შემდეგ რუსეთში უკვე იმას ადასტურებს რომ, ამ სახელმწიფოებმა დამოუკიდებლად დაარღვიეს წმინდანთა კანონები და სჯულის კანონი, მე გელაპარაკები ოფიციალურ კანონზე სადაც რამდენიმე სახელმწიფო მონაწილეობს როცა ასეთი მნიშვნელობის (პირჯვრისწერის შეცვლა) რამე იცვლება".
კაი ერთი რას მელაპარიკები? სახელმწიფოს ადგილობრივ კრება განიხილავს და იღებს გადაწყვეტილებებს დომატურ და კანონიკურ საკითხებზე. ზოგიერთ ადგილობრივ კრებას კი ზოგადქრისტიანული მნიშვნელობა მიენიჭათ და შეტანილ იქნენ დიდ სჯულისკანონში , ანკვირიის , ნეოკესარიის , ანტიოქიის და სხვა.
(ციტატა) (ნეტვორკი): "ზეგ დავდებ ხატწერაში თითების კომბინაციების მნიშვნელობას, სხვადასხვანაირი თითების წყობა ხატწერაში რას აღნიშნავს. თუ მე ვარ საბავშვო ბაღის დონე იქნებ ამიხსნა "აკადემიკოსო" რას ნიშნავს თითების სხვადასხვა წყობა ხატწერაში?"
არა გმადლობთ. с меня хватит!
blue night -
კაი კაცო???? ეს ცალკეული ადამიანები უდიდესი წმინდანები არიან. საერთოდაც არ გეჩვენებათ, რომ უხეში ტონი არც ერთ კანონში არ მიუღიათ? არ გეწყინოთ.
საშიშიცაა წმინდანების არად ჩაგდება, ოდესმე გამოფხიზლდებით.
დიდი იმედი მაქვს, ძმებო.
netvorc -
რადგან მართლმადიდებლურ ხატებზე გამოსახულია სხვადასხვა წყობა თითების, რათქმაუნდა ყველა არ აღიქმება პირჯვრის საწერ წყობად, ამიტომ, გთავაზობთ თქვენი ეკლესიის მღვდლის, დმიტრი იურიევიჩის სტატიას ამ საკითხზე.
აქვე მისი სტატიის ლინკი :
http://nesusvet.narod.ru/ico/ref/psicholog.htm
http://www.sinai.spb.ru/dy/symbicon.html
მღვდელი დმიტრი იურიევიჩი
(მოსკოვის სასულიერო აკადემიის მასწავლებელი)
ჟესტების ფსიქოლოგიური სიმბოლიზმი ქრისტეანულ იკონოგრაფიაში
დაწვრილებითი ცნობები მღვდელ დმიტრი იურიევიჩის შესახებ იხ. საიტზე:
http://www.bible-
ბოლო ათწლეულის განმავლობაში რუსეთში ცნობილი და პოპულარული გახდა ფსიქოლოგიის ის დარგი, რომელიც ადამიანის ცნობიერებასა და ჟესტიკულაციებში მის გამოვლენას შეისწავლის. მრავალი გამოკვლევა, რომელიც სხეულის მოძრაობათა ახსნა-
ჯერ კიდევ ქრისტეანობის პირველი საუკუნეებიდან, მისი ჩასახვის დროიდანვე, ხატწერა გამოიკვეთა როგორც მხატვრული ხელოვნების ცალკეული სფერო. ეს განპირობებული იყო ხატის ამოცანით: გამოსახულ ყოფილიყო არა მარტო იესუ ქრისტეს პიროვნების კაცობრივი ბუნება ან წმინდანთა ხატები, არამედ, შეძლებისდაგვარად, გრაფიკული, ხელთქმნილი საშუალებებით გადმოცემულ ყოფილიყო უქმნელი მადლი, რომელიც ქრისტეში, როგორც ღმერთკაცში, ხოლო წმინდანებში -
ხატის მიზანია გამოსახოს ქმნილი ბუნების ფერისცვალება ღვთაებრივი სულით. ეს მიზანი მხოლოდ ბიბლიურ ან საეკლესიო-
თავისი განსაკუთრებული დანიშნულების ძალით, ხატს უძველესი დროიდანვე გააჩნია საკუთარი განსაკუთრებული მხატვრული სტილი, რომელიც საფუძვლიანად განასხვავებს მას საერო სურათისგან. ამ განსხვავების დანახვა ადვილია ტრადიციული, კანონიკური ძველრუსული ხატებისა და ბიბლიურ სიუჟეტებზე შექმნილი დასავლური სურათების (მხატვრული ტილოების) ურთიერთშედარებით. დასავლურ ტილოებზე ჩვენ ვხედავთ აშკარა მცდელობას მატერიალისტური საშუალებებით გამოსახულ იქნეს სულიერი საწყისი: მაგალითად, ნიმბების მაგიერ ვხედავთ თავისგან გამომავალ სხივებს, ხატებზე გამოსახული პერსონაჟების სახეების სითეთრე ხაზს უსვამს სხეულებრივ სიჯანსაღეს, გამოსახული სახეები პათეთიკურად ჟესტიკულირებენ.
ამგვარი სურათების ავტორები საღმრთო ისტორიის მოვლენებს უყურებენ მხოლოდ გარეგანი მხრიდან და მოვლენის სულიერ არსში წვდომას არ ცდილობენ (Монахиня Иулиания (Соколова). Труд иконописца. Свято-
მაგრამ, აღდგომის კანონიკურ ხატზე ჩვენ ვერ ვხედავთ ქრისტეს აღდგომის მომენტს და არცთუ შემთხვევით -
სულიერი საწყისის გრაფიკული საშუალებებით გამოსახვისთვის კანონიკური ხატი მიმართავს გამოხატვის განსაკუთრებულ ენას. მაგალითად: შებრუნებულ პერსპექტივას, მოღვაწის სახის გამოსახვას ერთგვარი, შინაგანად აღმობრწყივნვებული დაუღამებელი ნათლით, რაც წარმოადგენს მასში ღვთიური მადლის მყოფობის სიმბოლოს. ერთი საგნის ფონზე მეორის გამოსახვა ნიშნავს, რომ პირველი იმყოფება შიგნით, მეორის საზღვრებში. ამიტომაც ქრისტეს შობის ხატზე ბაგა, რომელშიაც წევს ახალშობილი მაცხოვარი, გამოსახულია გამოქვაბულის გარეთ, მის ფონზე, ხოლო ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლის ხატზე "ორანტა" ყრმა ემმანუელი დაწერილია ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლის მუცლის ფონზე. თუმცა არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ ხატზე ყოველთვის გამოისახებიან რეალური და არა გამოგონილი პირები და მოვლენები საღმრთო ისტორიიდან. იმისათვის, რათა ხაზი გაესვას ამ კავშირს ისტორიასთან, გამოისახოს დინამიკა, და ამავდროულად გადმოსცეს გამოსახულ წმინდანთა შინაგანი მდგომარეობა და მოვლენის არსი, ანუ სტატიკა, ხატი თავის ენაში მიმართავს ჟესტების სიმბოლიზმს, რომელზეც დეტალურად უნდა შევჩერდეთ.
ყველამ კარგად იცის ქრისტეს წელზედა ხატი, რომელზეც ის გამოსახულია გახსნილი სახარებით მარცხენა ხელში, ხოლო მარჯვენა ხელის თითები შეერთებულია განსაკუთრებული წყობით. ხალხურ შეგნებაში ეს წყობა, ჩვეულებისამებრ გაიგება, როგორც უფლის მიერ ხატის წინ მდგომარე ადამიანის კურთხევის სიმბოლო (იხ. ქვემოთ სურ. № 72).
ამიტომაც, XIX-
თუ მივმართავთ ისტორიულ წყაროებს, გაგვიკვირდება იმის შეტყობა, რომ მოცემული ჟესტი წარმოადგენს არა კურთხევის, არამედ იმის სიმბოლოს, რომ მაცხოვარი გამოსახულია სიტყვის წარმოთქმის პროცესში, კერძოდ, ის ცათა სასუფევლის სახარებას ქადაგებს (Голубинский Е. История Русской Церкви. Том II, 2-
კვინტილიანესთან აღწერილია ბერძნულ-
დღემდე შემონახულია იმ კლასიკურ ან წარმართულ ნაწარმოებთა სიები, რომლებიც დამშვენებულია მრავალფეროვანი მინიატურებით, რომლებზეც გამოსახულია "მოლაპარაკე" ორატორები აწეული ხელითა და სიმბოლურად შეკრული თითებით. მაგალითად, ჰომეროსის თხზულებაში, რომელიც დაცულია მილანის ამბროსისეული ბიბლიოთეკაში; ვირგილიუსის "ენეიდაში", რომელიც დაცულია ვატიკანის ბიბლიოთეკაში (იხ. სურ. № 76); დიოსკორიდეს თხზულებებში, რომელიც ინახება ვენის ბიბლიოთეკაში. გარდა ამისა, თითების წყობის გამოყენება გასაუბრების ნიშნად ცნობილია არაქრისტეანულ სკულპტურულ ძეგლებშიც, კერძოდ ბერძნულ ნიმუშებში (Голубинский Е. История Русской Церкви. Том II, 2-
ეს არის "ენეიდა" ვატიკანის ბიბლიოთეკიდან.
"დოდონასა და ენეას ნადიმი".
(ასეთი ხელის მდგომარეობა შეგვიძლია ვნახოთ მოწამეთა ხატებზეც "პირჯვრისწერას ნიშნავს")
სრულიად ცხადია, რომ აქ არავინ არავის "აკურთხებს", ეს არის უბრალო ნადიმი
როგორც ისტორიული ძეგლებიდან და წყაროებიდან ცხადყოფილია, ქრისტეანულ იკონოგრაფიაში ხელის თითების წყობა ასევე წარმოადგენს გასაუბრების, ქადაგების სიმბოლოს. მაცხოვარი, წინასწარმეტყველები, მოციქულები და მღვდელმთავრები გამოისახებიან ხატებზე გარკვეული თითების წყობით იმის ნიშნად, რომ ისინი არიან ცათა სასუფევლის მახარობლები, სახარების მქადაგებლები. ამას ადასტურებს VI საუკუნეში მცხოვრები სილენციარიუსი, იუსტინიანეს მიერ კონსტანტინეპოლში აშენებული წმ. სოფიის ტაძარის აღწერილობაში. აი, როგორ აღწერს პავლე ქრისტეს გამოსახულებას საკურთხევლის ერთ ერთ კრეტსაბმელზე: "ის გამოსახულია მარჯვენა ხელის წინგაშვერილი თითებით, -
მნიშვნელოვან მოწმობას წარმოადგენს IV თუ V საუკუნეში დაწერილი ნაწყვეტი მოსეს ხუთწიგნეულისა, რომელიც ინახება ვენის ბიბლიოთეკაში. ის დამშვენებულია 24 მინიატურით, რომელიც წარმოადგენს ხუთწიგნეულის ილუსტრაციას. ამ მინიატურებზე გამოსახულ პირებს ისეთ სიცუაციებში აქვთ შეკრული თითები, როდესაც ეს ჟესტი სრულიად შეუძლებელია გაგებულ იქნას კურთხევის ან ლოცვის (პირჯვრისწერის) თვალსაზრისით -
მაგალითად, ასეთი ჟესტით არის გამოსახული ესავი, რომელიც პირველშობილობას ჰყიდის იაკობზე; იოსები, რომელიც სიზმარს უყვება თავის ძმებს. მინიატურაში, სადაც იოსები გამოსახულია საპყრობილეში მეპურესთან და მეღვინესთან ერთად, საპყრობილის წინ გამოსახულია კარისკაცი თავისი ცოლითურთ: ისინი დგანან პირისპირ გარკვეული წყობის მქონე თითებით -
მინიატურაში, რომელიც გამოსახავს ადამისა და ევას ილუსტრაციას,
ზემოთ, ღრუბლიდან გამოშვერილია ხელი, რომელიც ნიშნავს, რომ ღმერთი მათ რაღაცას ეუბნება,
თან ცხადია, რომ ის არ აკურთხებს მათ ცოდვით დაცემის გამო, არამედ ცოდვით დაცემაში ამხელს
ზუსტად ასეა დაწერილი ადამის სამოთხიდან განდევნაც (Голубинский Е. История Русской Церкви. Том II, 2-
სახელგანთქმული რუსი საეკლესიო ისტორიკოსი ე. გოლუბინსკი, რომლისგანაც ვისესხე ფაქტოლოგიური მასალის ნაწილი ამ მოხსენებისთვის, მიუთითებს, რომ იკონოგრაფიაში თითების წყობის განხილული მნიშვნელობა დაცული იყო უკიდურეს შემთხვევაში XV საუკუნემდე (Голубинский Е. История Русской Церкви. Том II, 2-
ზემოთაღწერილი ხელის თითების წყობის სიმბოლიკის გადმოცემისას იბადება სრულიად ბუნებრივი შეკითხვა: კი მაგრამ, მაშინ როგორღა გამოისახებოდა ხატებზე ლოცვის პროცესი? -
ამ მხრიც, ყველაზე მკაფიო და კარგად ცნობილი ხატმწერლობითი ტიპი, რომელიც გამოხატავს მსგავს პრაქტიკას, არის ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლის ხატი "ორანტა" (იხ. სურ. № 78). საერთოდ, XV საუკუნემდე ხელთაღპყრობა ლოცვაზე გამოიყენებოდა როგორც ძირითადი ჟესტი, ხოლო პირჯვრისწერა იყო მხოლოდ თანმხლები ქმედება, რომლითაც იწყებდნენ ან ამთავრებდნენ ხელთაღპყრობით ლოცვას (Голубинский Е. История Русской Церкви. Том II, 2-
ზემოთმოტანილი მოწმობანი უფლებას გვაძლევს ვამტკიცოთ, რომ ჟესტების ფსიქოლოგიური სიმბოლიზმი წარმოადგენს ქრისტეანული ხატწერის ენის ერთ ერთ განუყოფელ და გამომხატველ თვისებას. ეფუძნება რა ძველი სამყაროს ჟესტების სიმბოლიკას, ის გამოიყენება ხატწერაში მისი უმთავრესი ამოცანის აღსასრულებლად: გრაფიკული საშუალებებით გადმოსცეს არა მარტო დაწერილი მოვლენის გარეგანი მხარე ან წმინდანის პიროვნება, არამედ პირველის (მოვლენის) შინაგანი არსი, ხოლო მეორის (წმინდანის) სულიერი მდგომარეობა.
ამ სტატიის ნახვა შეგიძლიათ ამ საიტზეც:
Netvork -
წყალპკურებითი და წალგადასხმითი "ნათლობების" მხილება
მართლმადიდებლურ კატეხიზმოებში ნათლად წერია, რომ ნათლობა არის საიდუმლო, რომელშიც მორწმუნე სხეულის წყალში სამ-
ნათლისღების საიდუმლოს უცილობელ და უცვალებელ გარეგნულ ფორმას, რომლის გარეშე ეს საიდუმლო გაუქმებულია, წარმოადგენს მოსანათლავის წყალში სამ-
მაგალითად, მოციქულთა 50-
"ვინცა ვინ, არა ნათელს სცემდეს სამგზისი შთაფვლითა და მოწოდებითა სახელისა მამისა, და ძისა და წმიდისა სულისა, იყავნ შეჩუენებულ" (არსენ იყალთოელი. "დოგმატიკონი").
აღმოსავლელი პატრიარქების თქმით, რომლებმაც 1848 წელს მიიღეს ერთობლივი ოროსები ლათინთა წინააღმდეგ, განაცხადეს, რომ "წყალგადავლებით "ნათლობას" არავითარი სიწმიდე არ შეუძლია მიანიჭოს მოსანათლავს და ოდნავადაც კი არ ემსახურება ადამიანის ცოდვათაგან განწმენდის საქმეს. მას (ანუ წყალპკურებით "ნათლობას" -
წყალგადავლებითი, ანუ წყალპკურებითი "ნათლობის" შესახებ მეტად ლაკონურია მე-
წყალპკურებითი "ნათლობა" მასობრივად არის დამკვიდრებული საქართველოშიც, ამიტომ წინამდებარე განყოფილებაში განთავსებული მასალებით ვამხელთ ამგვარი არამართლმადიდებლური, ლათინური "ნათლობის" ყველა აპოლოგეტს და ვეუბნებით მათ -
ყველა მსურველს, ვინც დაინტერესებულია ნათლისღების საკითხებით, უფრო დეტალური განმარტებისთვის შეუძლია მოგვმართოს ელექტრონულ ფოსტაზე: [email protected]
1.
კონსტანტინოპოლის ეკლესიის საპატრიარქო და სინოდალური მრგვლივმოსავლელი ეპისტოლე რომის პაპ ლეონ XIII-
ამის ლინკი:
http://www.oldorthodox.ge/natloba_konstantinopolis_sapatriarqos_epistole.html
2.
მრგვლივმოსავლელი ეპისტოლე ერთი, წმიდა, საყოველთაო და სამოციქულო ეეკლესიისა ყველა მართლმადიდებელ ქრისტეანთადმი (1848 წ.) (ამონაწერი).
ამის ლინკი:
http://www.oldorthodox.ge/natloba_konstantinopolis_sapatriarqos_epistole_1848.html
3.
კონსტანტინოპოლის 1756 წლის, ადგილობრივი საეკლესიო კრების განსაზღვრება (ამონაწერი).
ამის ლინკი:
http://www.oldorthodox.ge/natloba_konstantinopolis_sapatriarqos_1756_wlis_gansazgvreba.html
4.
ბერძნული "პიდალიონი" წყალდასხმითი "ნათლობის" შესახებ (ამონაწერები).
ამის ლინკი:
http://www.oldorthodox.ge/natloba_berdznuli_pidalioni_natlisgebis_shesaxeb.html
კათალიკოსი ბესარიონ ორბელიშვილი (XVIII ს.)
ნათლისღებისთვის -
ყოველივე აქედან ვასკვნით, რომ გარდა იმისა არ იცით როგორ გადაიწეროთ პირჯვარი და როგორ აკურთხოთ, მოუნათლავებიც ხართ თქვენთვისვე ავტორიტეტულ პატრიარქთა დადგენილებების მიხედვით.
ეს კანონები თქვენმა პატრიარქებმა მიიღეს, -
ეს ჩემი ბოლო პოსტია ამ თემაში, გულწრფელმა ადამიანებმა განსაჯონ ვინ არის მართალი და ვინ არა, საკმარისია ადამიანმა გადაავლოს თვალი პოლემიკას რომ, ჩვენი მხრიდან კანონების და ფაკტების მეტი სხვა არაფერი წარმოგვიდგენია, ფაკტია რომ ჩვენს ნააზრევებს არ ვწერდით, ამ ბოლო პოსტში კიდევ წარმოგიდგინეთ კანონები რომლებიც თქვენმა ეკლესიამ მიიღო და არა ჩემმა, ალბათ ამ დოკუმენტსაც მოუძებნით რამე გამართლებას როგორც აქამდე...
agmsarebeli -
მემგონი ამ წიგნში კარგად ჩანს, გარკვევით წერია თითები , და არა თითი , ეხლა რაღას იტყვი აღმსარებელი? არ ენდობი არჩილ მინდიაშვილის წიგნს? და კიდევ ეს ბერძნული რჯულისკანონი ("პიდალიონი"): განმარტება ეკუთვნის ნიკოდიმოს მთაწმინდელს.
"თქვენი ეკლესიის წმინდანია" მან დაწერა "უხილავი ბრძოლა" , ნიკოდიმუს მთაწმინდელი ამ განმარტებაში გარკვევით წერს 2 თითით პირჯვრისწერის ჭეშმარიტებაზე. იხილეთ ეს წიგნი ბერძნულ ენაზე:
წმ. ბასილი დიდის 91-
სადაც ნიკოდიმოს მთაწმიდელი აღიარებს, ძველად, წმ. ბასილი დიდის დროს, პირჯვარს იწერდნენ ორი თითით.
ვფიქრობ საკმარისი ფაქტები დავდეთ, იმისთვის რომ გულწრფელმა ადამიანმა განსაჯოს ვინაა ჩვენში მართალი, მართლმადიდებლობა სპორტი არაა იმისი ჟინი გკლავდეს რომ, როგორმე მოიგო პაექრობაში, ჩვენი მხრიდან უკვე ბევრი დოკუმენტი დაიდო იმისთვის რომ ლოგიკური აზრი გამოიტანოს კაცმა მართალი ვინაა, ჩვენ თუ თქვენ.
afxazi -
(ციტატა) (ნეტვორკი): "მემგონი საკმარისი ფაქტები დავდეთ, იმისთვის რომ გულწრფელმა ადამიანმა განსაჯოს ვინაა ჩვენში მართალი, მართლმადიდებლობა სპორტი არაა იმისი ჟინი გკლავდეს რომ, როგორმე მოიგო პაექრობაში, ჩვენი მხრიდან უკვე ბევრი დოკუმენტი დაიდო იმისთვის რომ ლოგიკური აზრი გამოიტანოს კაცმა მართალი ვინაა, ჩვენ თუ თქვენ".
სამწუხაროა რომ ადამიანს ვერ ყოფნის გონებრივი შესაძლებლობა გაარჩიოს რა არის კარგი და რა ცუდი. მაშინ როცა იოანე ოქროპირი ამბობს, რომ თვით აღდგომის სხვადასხვა დროს აღნიშვნაც კი შეიძლება მოხდეს ორ სხვადასხვა ეკლესიას შორის, მაგრამ ყოვლად დაუშვებელია ამის გამო განხეთქილების მოწყობა და ეკლესიას დაცილება. ამ დროს კი პირჯვირს გადაწერის გამო განხეთქილებას ამართლებთ. მე მგონი ვინც საღად აზროვნებს იმას უფრო მიხვდება, რომ ეკლესიური რთობა ყველაფერზე მაღლა დგას (არ ვგულისხმობ დოგმატურ დარღვევებს).
netvorc -
afxazi -
აქვე ერთ რამეს დავამატებ. ჩემთვის გადამწყვეტი მნიშვნელობა არ აქვს ოქროპირი აქ ერთ თითს გულისხმობს თუ მრავალს, რადგან ამის შესახებ ზემოთ არაერთმა ადამიანმა თქვა. მართლმადიდებლობა იმითაა ძლიერი და აღმატებული, რომ ასე არ აზროვნებს. ზემოთ ოქროპირის გამონათქვამი დავწერე აღდგომის აღნიშვნასთან დაკავშირებით, რომ მთავარი ეკლესიის ერთიანობაა.
netvorc -
afxazi -
Νικόλαος -
agmsarebeli -
(ციტატა) (ნეტვორკი): "თუ ვინმეს ეჭვი ეპარება ოქროპირის სწავლებაში შეუძლია თვითონ წავიდეს ხელნაწერთა ინშტიტუტში და გაარკვიოს იქ წერია "თითი" თუ "თითები"".
agmsarebeli -
(ციტატა) (ნეტვორკი): "მე ეს დოკუმენტი დაგიპირისპირე, შენ ადექი წადი და გადაუღე ექვთიმე ათონელის თარგმანის ამ ფრაგმენტს და დამარწმუნე რომ ჩვენ ვცდებით".
agmsarebeli -
P. S.
ძველმართლმადიდებელი -
(ციტატა) (afxazi): "ეს ცხადია, რა თქმა უნდა. როგორი ზომის პოსტებიც არ უნდა დადონ (სიდიდე ნაწერისა, ჩემის აზრით, იმის მაჩვენებელია, რომ აზრს ვერ გადმოსცემს წერილის ავტორი და სიდიდით ცდილობს თვაის ახვევას. შეგიძლიათ ამაზე არ შემედაოთ, ეს მხოლოდ ჩემი აზრია)".
გამარჯობათ ბატონებო! ჩემი შეჯამება (იგივე დასკვნა) ეს არის ჩემსა და თქვენს შორის არსებული პოლემიკის ჩემეული შეფასება, ჩემეული დასკვნა. ვფიქრობ ამისი უფლება ყველა ადამიანს გააჩნია. თქვენც შეგეძლოთ დაგედოთ ანალოგიური დასკვნები თქვენი მხრიდან. მაგრამ, ამჯერად ეს არ არის მთავარი.
ამ თემიდან ჩემი გასვლის შემდეგ, თუ დამიჯერებთ, აქ არც კი შემოვსულვარ და არ დავინტერესებულვარ, ვინ რა მიპასუხა ან გაგრძელდა თუ არა საერთოდ დავა. ვიცოდი მხოლოდ ის, რომ აღმსარებელმა "ამიკრძალა" საკუთარი შეჯამებების გამოქვეყნება. მაშინ პასუხი საჭიროდ არ ჩავთვალე.
მე მიმაჩნდა და ახლაც მიმაჩნია, რომ საკმარისზე მეტი საბუთი დავდე ორი თითით პირჯვრისწერისა და კურთხევის გაცემის სიძველის საჩვენებლად და ბევრი დავწერე ფორუმის კვალობაზე იმაზეც, რომ სამი თითით პირჯვრისწერისა და "სახელობითი წყობით" კურთხევის გაცემის წესების წარმომავლობა უცნობია და ძველი წესის მათით შეცვლა უსაფუძვლოა. ამაზე საკმაოდ ვილაპარაკე და ამიტომაც ამჯერად არ მსურს ჩემს შემდეგ გამოქვეყნებულ პოსტებს პასუხები გავცე, თანაც, ტატუსიმ და ნეტვორკმა საკმაოდ დამაკმაყოფილებელი და კარგი პოსტები დადეს ზოგიერთი შეხედულების სამხილებლად (თუ ვინმეს აინტერესებს ჩემი პასუხი თავის პოსტებზე, ვთხოვ მიმითითოს პოსტის ნომერი ამ თემაში და შევეცდები გავცე პასუხი).
მხოლოდ ერთს ვეტყვი აფხაზს: ჩემო ძმაო და მეგობარო, ჩემი პოსტების სიდიდე დამოკიდებული იყო მათში ეკლესიური წყაროებისა და წმიდა მამების მოწმობათა სიმრავლეზე. შენი დასკვნა, რომელიც ჩემს ინტელექტუალურ შესაძლებლობებთან დაკავშირებით გაგიკეთებია ჩემი პოსტების სიდიდის გამო, უფრო საკუთარი თავის დამშვიდების პოლიტიკას მაგონებს. გთხოვ საწყენად ნუ მიმიღებ, მაგრამ ნამდვილად გმართებს პოლემიკის დროს ობიექტურობა. ასეთი "არგუმენტი" შენს სიმართლეს ვერანაირად ვერ წაადგება.
ვნებათა ღელვა მცირედით მაინც თუ ჩაცხრა, მინდა ყველა ჩვენს ოპონენტს ვუთხრა, რომ სამწუხაროდ, საკითხებს განიხილავთ არასწორად; ანუ, არასწორია თქვენი მიდგომა მთელი რიგი მომენტებისადმი. არასწორია ძველმართლმადიდებელთა გამოცხადება "სქიზმატებად". არასწორია ჩააფრინდე ერთ მოწმობას და უგულებელჰყო ათასი... არასწორია წყაროდ დაიმოწმო "ეკლესიის გადმოცემა", რომელიც იწყება XVII საუკუნიდან და უგულებელჰყო "ეკლესიის გადმოცემა", რომელსაც დასაბამი თვით მოციქულთა დროიდან ეძლევა; არასწორია ჩვენთვის დაბრალება იმისა, რომ თითქოსდა წესებს ვაფეტიშებთ... არასწორად არის გაგებული ძველმართლმადიდებელთა ბრძოლის არსი ამ წესებისა და კანონებისთვის...
ფაქტია, რომ ამ საკითხმა მძაფრი რეაქცია გამოიწვია, ზოგმა უსიყვარულობაც კი დაგვაბრალა (არადა სიმძაფრე არც თქვენს პასუხებს აკლია...). ერთის მხრივ ეს გასაგებიცაა, რადგან ალბათ, არსად, არასდროს, ამ თემაზე ამდენი არავის ულაპარაკია... მე ჩემს დასკვნაში გამომრჩა იმის თქმა, რომ საზოგადოდ, ეს პოლემიკა სასარგებლოა ყველასთვის, რადგან ის კი არ არის მთავარი, ეხლა დაიჯერებს თუ არა ვინმე ჩვენს ნათქვამს, არამედ ის, რომ დავიწყეთ მსჯელობა ამ თემაზე... როდესაც მეც თქვენსავით ოფიციალური ეკლესიის წევრი ვიყავი და პირველად გავიგე წყალპკურებითი ნათლობისა და პირჯვრისწერის (ცხადია, კიდევ სხვა მრავალი საკითხების) შესახებ, ანალოგიური რეაქცია მქონდა. მაგრამ, გავიდა დრო, თვითონ დავიწყე ამ საკითხების შესწავლა და მივედი იმ დასკვნამდე, რა დასკვნაც უკვე გაკეთებული მაქვს... იმედია თქვენც, ჩვენგან დამოუკიდებლად ხელს მოჰკიდებთ ამ საკითხების შესწავლას, გამოიკვლევთ მას არა ოფიციალური ეკლესიის ოფიციალური საეკლესიო პოლიტიკის პოზიციიდან, არამედ მეცნიერულად, ობიექტურად და გააკეთებთ ჯეროვან დასკვნებს... იმედი მაქვს, რომ მომავალში თქვენ გაიხსენებთ "ძველმართლმადიდებელს", "ნეტვორკს", "ტატუსის"... გაიხსენებთ რას გეუბნებოდნენ ისინი ამ საკითხებზე და მადლობას ეტყვით... როგორც მე ვუთხარი მადლობა აწ გარდაცვლილ ზურაბ ნარმანიას, ეპისკოპოს იონას და სხვებს, რომლებისაც არ მჯეროდა და განრისხებულიც კი ვიყავი მათზე, ვითარც "დედა ეკლესიის" წინააღმდეგ ამხედრებულ ადამიანებზე... მაგრამ, დროთა განმავლობაში მივხვდი, რომ საქმე სულ სხვაგვარად ყოფილა...
და ბოლოს უბრალოდ მინდა გითხრათ, რომ არავისგან არაფერი მწყინს, საწყენი მხოლოდ ის არის, რომ ვერ გაგვიგეთ...
გულწრფელი პატივისცემით ყველას მიმართ.
ჩვენი მინაწერი: ამის შემდეგ დავა ამ ფორუმში პირჯვრისწერისა და კურთხევის გაცემის შესახებ აღარ გაგრძელებულა..