კითხვა-პასუხი - პირჯვრისწერისა და კურთხევის შესახებ 10 - oldorthodox

საღვთისმეტყველო დისპუტი ფორუმ www.church.ge-ზე

ძველმართლმადიდებლებსა და გაბატონებული ეკლესიის მიმდევრებს შორის

პირჯვრისწერისა და კურთხევის შესახებ

"როცა უსჯულოს ვეტყვი: სიკვდილით მოკვდები-მეთქი, შენ კი არ გააფრთხილებ მას და არაფერს ეტყვი უსჯულოს ბოროტი გზიდან ჩამოსაშორებლად, რომ გადარჩეს, მოკვდება უსჯულო იგი თავის უკეთურებაში და მის სისხლს შენ მოგკითხავ.

ხოლო თუ შენ გააფრთხილებ უსჯულოს და არ მოიქცევა თავისი უსჯულოებისაგან და ბოროტი გზიდან, თავის უსჯულოებაში მოკვდება, შენ კი გადარჩენილი გყავს შენი თავი".

ეზეკიელი 3:18-19

ამ რამოდენიმე ხნის წინათ, ინტერნეტში, ვებ-ფორუმების მეშვეობით გაიმართა დისპუტი ძველმართლმადიდებელ ქრისტეანებსა და ოფიციალური ეკლესიის წევრებს შორის. ძველმართლმადიდებელთა მხრიდან დისპუტში მონაწილეობის მიზანი იყო სწორი და მართებული ინფორმაციის მიწოდება, როგორც ძველმართლმადიდებლობაზე (ზოგადად), ასევე კონკრეტულ საეკლესიო საკითხებზეც.

როგორც მოსალოდნელი იყო, ჩვენს ამ მცდელობას ობიექტურად განგვემარტა მთელი რიგი სადავო საკითხები ოფიციალურ, ე. წ. "მართლმადიდებელ" ეკლესიასა და ძველმართლმადიდებელთა შორის, მოჰყვა საკმაოდ მძაფრი რეაქცია გაბატონებული ეკლესიის ადეპტთა მხრიდან. დისპუტის პროცესში გამოიკვეთა საეკლესიო ფორუმების საერთო სტრატეგია, - ყოველგვარი საშუალებით ობსტრუქცია მოუწყონ იმ პირებს, რომლებიც ცდილობენ ამხილონ ოფიციალურ ეკლესიაში არსებულ დარღვევები და გადახრები.

იმისათვის, რათა ფართო საზოგადოებისთვის მისაწვდომი ყოფილიყო სხვადასხვა ფორუმში გამართული პოლემიკის მთელი შინაარსი და დახატულიყო ის სურათი, რაც ამ ფორუმებზე გამართული დისპუტით გამოიკვეთა, ჩვენი საიტის ადმინისტრაციამ გადაწყვიტა თავი მოეყარა ყველა ამ მასალისთვის და თემატური სახით შეეთავაზებინა ობიექტური მკითხველისთვის, რათა მან თავად განსაჯოს ვინ ვინ არის და რას ესწრაფვის.

დისპუტი ძირითადად წარმოებდა ფორუმებზე: www.church.ge; www.forum.archangels.ge და www.iveria-tv.ge/forum

ფორუმში, ძველმართლმადიდებელთა მხრიდან, მონაწილეობდა ორი პიროვნება: "ძველმართლმადიდებელი" (ფორუმზე chruc. ge) (ხოლო ფორუმებზე: forum.archangels.ge და iveria.tv.ge "odlbeliever"-ის ფსევდონიმით) და "Netvorc"-ი.

ოფიციალური ეკლესიის მხარდამჭერთა მხრიდან კი ძველმართლმადიდებელთა წინააღმდეგ გამოდიოდა მრავალი ადამიანი, რომელთა ნიკებს (ფსევდონიმებს) მკითხველი იხილავს თვით დისპუტის მასალებში, სადაც ფრჩხილებში მითითებულია ის ფორუმი, სადაც გაიმართა კონკრეტული დიალოგი და რომელშიც მონაწილეობდა კონკრეტული ფსევდონიმით გამომავალი ძველმართლმადიდებელთა ესა თუ ის ოპონენტი.

ოპონენტთა სტილსა და ლექსიკას ვტოვებთ ხელუხლებლად, ხოლო ჩვენი მხრიდან მონაწილეთა ტექსტებში შეგვაქვს უმნიშვნელო შესწორებები, რომლებიც არ არღვევენ დისპუტის შინაარსს. ძირითადად ტექსტები დავტოვეთ უცვლელად და არ მოვაცილეთ მას იმ დაძაბული ტონი, რომელიც ხშირად გააჩნდათ მოპაექრე მხარეებს, რათა მკითხველმა მთელი სიმძაფრით შეიგრძნოს მოცემულ საკითხებზე მოდავეთა განწყობა, განსახილველი საკითხებისადმი მიმართება და ის კრიტერიუმები, რითაც ისინი საკითხთა განხილვისას სარგებლობდნენ. ტექსტების განხილვისას მკითხველს ვთხოვთ გაითვალისწინოს, რომ დიალოგები ხშირად სწარმოებდა ონლაინ რეჟიმში, მოუმზადებლად, რის გამოც ორივე მხრიდან ბევრია გრამატიკული შეცდომები.

ცხადია, დისპუტები ინტერნეტ სივრცესა თუ პირდაპირ შეხვედრებზე, შესაძლოა მომავალშიც გაიმართოს, მაგრამ, ვფიქრობთ, რომ მომავალი დისპუტებისთვის ამ დიალოგებმა უკვე ჩაყარეს საფუძველი. არის თუ არა შესაძლებელი საუბრის გაგრძელება ამ ორ მხარეს შორის ამას მომავალი გვიჩვენებს. იმედს ვიტოვებთ, რომ ეს პირველი ეტაპი, რომელიც საკმაოდ დაძაბულად წარიმართა, გარკვეულწილად საფუძველს ჩაუყრის უფრო კონსტრუქციულ და მშვიდ დიალოგს.

დიალოგის მასალები საკმაოდ ვრცელია (აქ თანამიმდევრობით და თემატური შეთავსებით არის განთავსებული ზემოთდასახელებულ სამ ფორუმზე გამართული პოლემიკა), ამიტომაც, მკითხველს რომ გაუადვილდეს მხარეების ამოცნობა, შავი ფერის შრიფტით განვათავსეთ ძველმართლმადიდებელთა პასუხები, მოცისფრო შრიფტით ჩვენი ოპონენტების შრიფტი, ხოლო მოწითალო შრიფტით ის ციტატებია აღნიშნული, რომელთაც თავიანთ პასუხებში იყენებდნენ პოლემისტები

მელესაცხებლე დედები უფლის საფლავთან. ავორიუსი. დაახლ. 400 წ



წმ. მარკოზის სახარების ილუსტრაცია. როსანოს სახარება. VI ს. ნახევარი

afxazi - მომიტევე მაგრამ ის რასაც ზემოთ წარმოადგენ ჩემეული გაგებით სექტანტური აზროვნებაა. საკუთარ შეხედულებებზე მორგება ნებისმიერი ნაწერისა. მე უკვე ნაკლებად მჯერა შენი ნაწერისა.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "უნდა აღვნიშნოთ, რომ არ არის სავალდებულო პირდაპირი მნიშვნელობით გავიგოთ წმინდა იოანე ოქროპირის ტექსტში მოხსენიებული "თითითა" რამეთუ არცთუ იშვიათად, ცნობიერებაში შესაძლებელია იმგვარი დაშვებანი, როდესაც ლაპარაკია ერთზე, მაგრამ იგულისხმება ორი (ან მეტი); ანუ, როდესაც გონება ორობითს ან მრავლობითს მხოლობითით გამოხატავს. ასე მაგალითად: ხშირად ამბობენ: "ჩემი ყურით მოვისმინე", ან "საკუთარი თვალით მყავს ნანახი", და სხვა მრავალი ამდაგვარნი, მაგრამ ყველას კარგად ესმის, რომ აქ მსმენელიც და მხედველიც ორივე ყური, ან ორივე თვალია და არა მხოლოდ ერთი; ან თუკი "ფეხით გავეშურე"-ო იტყვის ვინმე ამის მთქმელს ცალ ფეხზე მოხტუნავედ ხომ არ წარმოვიდგენთ, ამიტომაც არა გვაქვს არავითარი საფუძველი (მით უმეტეს, როდესაც მოგვიანებით მოცემულიც კი იქნა ერთი თითით პირჯვრისმაწერალთა საწინააღმდეგო წყევლის ფორმულა) - წმ. იოანე ოქროპირის გამონათქვამში "თითითა ხოლო..." პირდაპირი მნიშვნელობით გავიგოთ. მით უფრო, რომ წმ. იოანე ამ ტექსტში პირჯვრისწერის სულიერ მნიშვნელობაზე მსჯელობს და არა პირჯვრისსაწერი თითების წყობაზე".

ნუ ამას არ ვიცი რა დავარქვა. მკითხველმა განსაჯოს.

ძველმართლმადიდებელი - უკაცრავად, მაგრამ, სექტანტური აზროვნება რას ნიშნავს? როგორია სექტანტური აზროვნება? სექტანტური აზროვნება და წმიდა მამის საკუთარი შეხედულებისადმი მორგება ისაა, რასაც ედ. ჭელიძე და მის კვალობაზე თქვენ აკეთებთ. ავიღოთ თუნდაც ის, რომ მთელი ჩემი ვრცელი მასალიდან (აღებულია წერილიდან: "პირჯვრისწერის და კურთხევის შესახებ". http://www.oldorthodox.ge/pirjvriscera_pirjvriswerisa_da_kurtxevis_shesaxeb_2.html) შენ აგიღია მარტო ეს მსჯელობა, და დანარჩენი გამოგიტოვებია. ეს ადგილია ყველაზე მნიშვნელოვანი მთელს ამ წერილში? სექტანტური მსჯელობა სწორედ ეს არის. როგორც ისინი წმ. წერილში მხოლოდ იმას ხედავენ, რაც მათ შეხედულებას მოერგება, ასევე შენც. არადა პოსტში, სრულიად ცალსახად არის ნათქვამი და დამოწმებული მასალა, რომელიც წმ. ოქროპირის სხვაგვარ წაკითხვას უჭერს მხარს. რატომღაც ამან შენზე არ იმოქმედა. და საერთოდ. ჩემი დაკვირვებით, არცერთი (გამოვრიცხავ "კანუდოსელს") მოპაექრე არ ცდილობს სიმართლის დანახვას. ყველა ცდილობს როგორმე გაამართლოს პირჯვერისწერის და კურთხევის დღევანდელი ოფიციალური, საეკლესიო პრაქტიკა.

ხატებს, რომლებზეც არ არის გამოსახუხლი მაცხოვრის სახელის ლიტერები (IC XC), იძახიან გინდა თუ არა გამოსახულიაო... ცხადია, რომ ეს დავა პირჯვრისწერის და კურთხევის გაცემის თაობაზე უსასრულო ვერ იქნება. ერთ დღეს ის დასრულდება. მე ყველა მხრივ შევეცადე მეჩვენებინა ჩვენი წესის სიძველე და დანარჩენი წესების უსაფუძვლობა პირჯვრის საწერად. დავიმოწმე მამები, კრებები დადგენილებები, ქრისტეანული ფერწერა და ხატწერა, ისტორია... არაფერმა არ გაჭრა... ნება თქვენია. ჩვენ ჩვენი გითხარით და მეტი რაღა ვქნათ.ჩვენდამი სექტანტობის დაბრალება თქვენი ეკლესიის წარმომადგენელთა უსაყვარლესი "არგუმენტია" და მას მაშინ მიმართავენ ხოლმე, როცა სათქმელი აღარაფერი რჩებათ.

(ციტატა) (sopo...): "საკითხით დაინტერების შემთხვევაში მეცნიერული ნაშრომებს ნაკლებად მივმართავ, აქვეა -წავალ და ვნახავ, თუ მაინცდამაინც უამრავი თვითმხილველის ნაცნობის და უცნობის არ მჯერა, ზოგი განკურნებულის..."

ძველმართლმადიდებელი - საღვთისმეტყველო ნაშრომებზე მეტად, ექსტატიურ შეგრძნებებს რომ ეყრდნობით, ეს გეტყობათ...

(ციტატა) (sopo...): "აქ მოცემულია რომ სამგზის უნდა მოხდესო და არა ერთხელ , ხომ არ წერია რომ შთაფლვით უნდა მოხდეს და არა წყალპკურებით
მითუმეტეს გამონაკლისის სახით".
ძველმართლმადიდებელი - თქვენ აქაც პირჯვრის წერის საკითხის მსგავსად მსჯელობთ. რადგან ნახსენები არ არის წყალპკურება, ე. ი. შეიძლება. იმას კი არ აქცევთ, ყურადღებას, რომ ნათლობის ფორმის მითითებით, მოციქულებმა ყველა სხვა ალტერნატიული ფორმა უარყვეს. წყალპკურება, ისევე როგორც სამი თითით პირჯვრისწერა არ განუმარტავს არც ერთ წმიდა მამას და არც უსწავლებია. (ნუ დამიმოწმებთ არაკანონიკურ წიგნ დიდაქეს, რომელიც უარყო მრავალმა წმიდა მამამ. თუ რომლებმა მითითებული მაქვს შესაბამის ადგილას).
(ციტატა) (sopo...): "ღრმა ათეისტური პერიოდიდან ეს ახალი თაობაა რომ გამოვიდა, გამონაკლისად რატომ არ უნდა მივიჩნიოთ, როცა თვითონ მოციქულებმაც საშეღავათო დაშვება დააწესეს ეპისკოპოსის ცოლის მოყვანის საკითხზე გარკვეული პერიოდი".
ძველმართლმადიდებელი - ცოლის მოყვანის და ნათლობის საკითხები ერთმანეთში არ აურიოთ. ცოლის მოყვანა არის საყოფაცხოვრებო საკითხი, სადაც მოციქულებმა დაუშვეს იკონომია, ხოლო ნათლობა (მისი ფორმა) დოგმატური შინაარსის შემცველია... ეს კი სხვადასხვა რამეა... დოგმატურ საკითხში კი იკონომია დაუშვებელია...
(ციტატა) (sopo...): "აქ ლაპარაკია რომ ეკლესიის მორჩილება აუცილებელია, რომ საეკლესიო კრებაზე მიღებული დადგენილების არდაცვა წარმწყმედელია, ეს ჩვენ რამდენად გვეხება?, ჩვენ ვემორჩილებით მართლმადიდებლურ ეკლესიას, სწორედ ამ მიზეზთა გამო, რომ დაუმორჩილებლობით სასჯელი არ მოვიწიოთ..
ეს თქვენ ხომ არ მიგესადაგებათ ვფიქრობ..."
ძველმართლმადიდებელი - არა, ეს ჩვენ კი არა თქვენ მიგესადაგებათ. უფრო სწორედ ყველას. ერსაც და ბერსაც... თქვენს მოდერატორს არ სიამოვნებს როცა ოფიციალური ეკლესიის მღვდლებზე ვლაპარაკობ და აბა რა გითხრა.... ისე, აიღეთ დიდი რჯულისკანონი (იხ. საქ. საეკლესიო კალენდარი. 1987 წ. და წაიკითხეთ. თანაც შეადარეთ თქვენს საეკლესიო ცხოვრებას და შეისწავლეთ, რას ასრულებენ იქიდან თქვენი ეკლესიის მღვდლები და ერისკაცები და ჩემი პოსტები არ დაგჭირდებათ).
(ციტატა) (sopo...): "სიახლეს რაც შეეხება რატომ შეიცვალა ერთი თითი მაშინ ორით, როცა უძველესი ქრისტიანები, წმინდანები ერთი თითით იწერდნენ პირჯვარს, ან ცოლის მოყვანის საკითხი დროის გარემოებათა გამო..."
ძველმართლმადიდებელი - ერთი თითი არასოდეს ყოფილა და ცხადია, ის ორით ვერ შეიცვლებოდა. იყო ყოველთვის ორი თითი.
(ციტატა) (sopo...): "მგონი ვლაპარაკობთ არგუმენტებით და კარგი იქნება თუ ას გავაგრძელეთ- 'როგორ მაგონებს' ო როგორ წააგავს' და სხა ფრთიანი ფრაზები-სენტიმენტები შთაბეჭდილებების და ჩანახატების თემაში".
ძველმართლმადიდებელი - თქვენ ალბათ ფიქრობთ, რომ ძალიან მახვილგონივრულ შენიშვნას მაძლევთ, არადა თქვენი ეს ტირადები ღიმილის მომგვრელია... თქვენი ლაპარაკი თუ რამეს მაგონებს, ეს "ფრთიანი ფრაზა" ან "ჩანახატი" კი არა, ჩემს თვალწინ მდგომი ფაქტია...
(ციტატა) (sopo...): "სიფრთხილე რა საჭიროა თუ კატეგორიულად უყურებს საკითხს, ან იმ ეკლსიის წევრობა, კომუნისტური პერიოდია თუ ფაშისტური? არაადეკვატური შეფასებაა
გასაგებია რას ამბობს და რას გულისხმობს".
ძველმართლმადიდებელი - რა საჭიროა სიფრთხილე ეს ალბათ თვით იღუმენმა კირილემ უწყის. იქ მრავლადაა ძველმორწმუნეთადმი ანტაგონისტურად განწყობილი სასულიერო პირი და შესაძლოა საკმაო პრობლემები შეუქმნან მათ პრინციპულობის გამოჩენის შემთხვევაში... როგორც ჩანს თქვენ ყველაფრის გაკრიტიკება გიყვართ... თქვენთან პოლემიკა, ამჯერად ჩემთან მოდავე ფორუმელებს შორის, ყველაზე უსარგებლო და არაფრისმომცემია... თქვენ უბრალოდ კინკლაობთ... არც მეტი, არც ნაკლები...
Νικόλαος - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "ხატებს, რომლებზეც არ არის გამოსახუხლი მაცხოვრის სახელის ლიტერები (IC XC), იძახიან გინდა თუ არა გამოსახულიაო".
ძველმართლმადიდებელო ძალიან გთხოვ ზემოთ ჩემი კომენტარი წაიკითხე. აი იოანე მაქსიმოვიჩის ხატი რომაა. აშკარად არის ისხს და ავხსენი ასო ხ კარგად რატომ ვერ იკითხება. განსაკუთრებით შენ მიერ მოცემულ მინანქრულ ხატზე ნათქვამს მიაქციე ყურადღება. კარგი რადგან არ იშლი დავდებ ხატს სადაც უკვე ასო ხ აშკარად იკითხება, ოღონდ არ ტქვა ორი თითითააო. ნეკა თითი აწეული აქვს და პატარაზე უჩანს,

(ციტატა) (Νικόλαος): "აი იოანე მაქსიმოვიჩის ხატი რომაა. აშკარად არის ისხს და ავხსენი ასო ხ კარგად რატომ ვერ იკითხება".

ძველმართლმადიდებელი - რომელია იოანე მაქსიმოვიჩის ხატი? და ეს ხატი, ეხლა რომ დევს რომელი საუკუნისაა? და რა ჰქვია?

(ციტატა) (Νικόλαος): "ესეიგი შენ ამბობ სამების ერთიანობა გამოხატული იქნება თუ არა არააქვს მნიშვნელობა? მხოლოდ ორი თითი იყოს შეერტებული და დანარჩენი სმი თუ გინდა ჰაერში გქონდეს ისე რომ ერთმანეთშ არ ეხებოდეს? რათქმაუნდა აქვს, თანაც მახსოვს როდესაც შენ ორი თითით პირჯვრისწერაზე ლაპარაკობდი ამბობდი რომ შუა თითითი მოხრილი უნდა იყოს და შეერთებული საჩვენებელთან, ხოლო დანარჩენი სამი ერთად, სამების ერთობის გამომხატველად. მაგრამ შენს მიერ მოცემულ ხატზე არ ემთხვევა, კი არ ვამბობ რომ არაკანონიკურია, ვამბობ ეს ხატწერისთვისაა დამახასიათებელი. ზუსტად შეიძლება ხატზე არ ემთხვეოდეს არც შენ მიერ მოცემული ხატი, რმელსაც თითები არ აქვს შეერთებული და ჩემ მიერ მოცემულ ხატზეც შეიძლება არ იკითხებოდეს კარგად ასო ხ, რადგან ეს ხატია და არა რეალისტი მხატვრის ნამუშევარი. მაშინ მითხარი იოანე მაქსიმოვიჩის ორი აწეული ხელი, მხოლოდ ემოციებს გამოხატავს როგორც შენ ამბობ და არა როგორც ეპისკოპოსი, აკურთხევს ორი ხელით? თუმცაასო ხ არც აქ კარგად არ ჩანს, მაგრამ ხატმწერი გულისხმობს რომ აქ არის ხ და არა ო. მე არ ვამბობ რომ ეს ხატები არაკანონიკურია რადგან თითები კარგად არაა შეერთებული, მე ვამბობდი ბევრჯერ და კიდევ გავიმეორებ, რომ ხატწერისთვისაა დამახასიათებელი როგორც აქ (იხ. lt სურ. №№ 41-43). "ესეიგი შენ ამბობ სამების ერთიანობა გამოხატული იქნება თუ არა არააქვს მნიშვნელობა? მხოლოდ ორი თითი იყოს შეერტებული და დანარჩენი სმი თუ გინდა ჰაერში გქონდეს ისე რომ ერთმანეთშ არ ეხებოდეს? რათქმაუნდა აქვს, თანაც მახსოვს როდესაც შენ ორი თითით პირჯვრისწერაზე ლაპარაკობდი ამბობდი რომ შუა თითითი მოხრილი უნდა იყოს და შეერთებული საჩვენებელთან, ხოლო დანარჩენი სამი ერთად, სამების ერთობის გამომხატველად".

ძველმართლმადიდებელი - ასეთი რამ "მხოლოდ ორი თითი იყოს შეერთებული და დანარჩენი სამი ჰარში გამოკიდულიო" არსად მითქვამს. ნუ მაბრალებთ იმას, რაც არ დამიწერია.მე ვამბობ, და ამას ხატმწერლობაც ადასტურებს, რომ ხატმწერები, ხშირად გამოხატავენ მაცხოვარს, ანგელოზებს, ღვთისმშობელს და წმინდანებს თითების სხვადასხვა წყობით. ყველაზე უმეტესია ორი თითი და ის წყობა, რომელიც თქვენ ეხლა დაიმოწმეთ: აღმართულია ორი, გამართულია ნეკა და პირდაპირ შეერთებულია ცერი და არათითი. ზოგიერთ ხატზე, (მაგ. არის ერთი ასეთი ხატი წმ. იოანე ნათლისმცემელისა), სადაც წმინდა იოანეს თითები მიაქვს პირჯვრისსაწერად ხოლო ხელები ჯერ კიდევ სრულად არ შეუკრავს... ორი თითი აღმართულია, სამი კი ჯერ არ არის შეტყუპებული... თითები მისკენ არის შებრუნებული (იხ. ქვემოთ ხატი).

არის სხვაგვარი წყობაც... მე ვფიქრობ, რომ ჩვენ, თუ ამ საკითხის განხილვა გვინდა, უნდა განვიხილოთ ქრისტეანული ხატმწერლობის ჩამოყალიბების ისტორია და ისიც თუ როგორ იყენებს მართლმადიდებლური ხატმწერლობა წარმართულ ელემენტებს თავის სასარგებლოდ. ერთ ერთი ასეთი ელემენტი, პროფ. ე. გოლუბისნკის თქმით, არის ე. წ. "საქადაგებელი", "ორატორული" ჟესტი. ჩემი ოპონენტები კი ცდილობენ ნებისმიერ წყობაში, რომელსაც კი ნახავენ დაინახონ სახელობითი წყობა. ეს უბრალოდ არაპროფესიონალურია, დილეტანტურია... მოდი, შევწყვიტოთ თუ ასეა ამ საგანზე ლაპარაკი და შევისწავლოთ ხატმწერლობის პრინციპები. ან მიაშურეთ თუნდაც სამხატვრო აკადემიას და იქ, ხატწერის კათედრაზე იკითხეთ რა იციან მათ ამ საკითხთან დაკავშირებით... ვფიქრობ, მიიღებთ სასარგებლო ინფორმაციას.

Νικόλαος - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "რომელია იოანე მაქსიმოვიჩის ხატი? და ეს ხატი, ეხლა რომ დევს რომელი საუკუნისაა? და რა ჰქვია? ასეთი რამ "მხოლოდ ორი თითი იყოს შეერთებული და დანარჩენი სამი ჰარში გამოკიდულიო" არსად მითქვამს. ნუ მაბრალებთ იმას, რაც არ დამიწერია".

გთხოვ შენობით მელაპარაკე, როგორც თავიდან ძალიან ახალგაზრდა ვარ. იოანე მაქსიმოვიჩი - მეოცე საუკუნის წმინდანი, რომლის უხრწნელი სხული ამერიკაში აბრძანია. როგორც ვთქვი ხატებზე შიძლება კარგად არ იკითხებოდეს ასო ხ, მაგრამ რა აზრია ჩადებული აშკარაა. მაგრამ საინტერესოა, იოანე მაქსიმოვიჩი რომელიც ეპისკოპოსი იყო და ორი ხელით კურთხევის უფლება ჰქონდა, ეს უბრალოდ დამთხვევაა? და აქ ავტორს არ უგულისხმია, რომ მას ისხს-ს გამოხატვა უნდოდა? თუ ის ემოციის გამომხატველია როგორც შენ ამბობ რატომ აქვს ორი ხელი აწეული, როგორც ეპისკოპოსს? ხოლო რაც შეეხება ღვთისმშობლის ხატს (იხ. ზემოთ სურ. № 54), სადაც უკვე ასო ხ აშკარად ჩანს და ისიც ჩანს რომ ორი თითით არ იწერს, რადგან პატარაზე ნეკა თითი შესამჩნევია არის მეოთხე საუკუნის მოწამე ნიკიტას ხატი.

sopo... - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "როგორც ჩანს თქვენ ყველაფრის გაკრიტიკება გიყვართ... თქვენთან პოლემიკა, ამჯერად ჩემთან მოდავე ფორუმელებს შორის, ყველაზე უსარგებლო და არაფრისმომცემია... თქვენ უბრალოდ კინკლაობთ... არც მეტი, არც ნაკლები..."

როგორც წესი ადამიანი მოსაუბრის თვსებების თუ საუბრის შეფასებას მიმართავს როცა არგუმენტებია სუსტი, არაფრისმომცემი იმიტომაა რომ პირჯვრისწერის იდეას არ ვეთანხმები,? და უსარგებლო რომ თქვენს ნაწერს უცილობელ ჭეშმარიტებად არ ვაცხადებ და ვაკრიტიკებ, - გასაგები ხდება სიმართლე რომელსაც არგუმენტით ვერ აბათილებთ..?

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "რა საჭიროა სიფრთხილე ეს ალბათ თვით იღუმენმა კირილემ უწყის. იქ მრავლადაა ძველმორწმუნეთადმი ანტაგონისტურად განწყობილი სასულიერო პირი და შესაძლოა საკმაო პრობლემები შეუქმნან მათ პრინციპულობის გამოჩენის შემთხვევაში..."

როცა ადამიანი ჭეშმარიტების გზაზე სიარულს პრობლემების გამო შეუშინდება ის ავტორიტეტი ვერასოდეს იქნება - არც მისი ნააზრევია საყურადღებო, თუმცა ვფიქრობ იღუმენის პოზიცია სხვაა.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "თქვენ ალბათ ფიქრობთ, რომ ძალიან მახვილგონივრულ შენიშვნას მაძლევთ, არადა თქვენი ეს ტირადები ღიმილის მომგვრელია... თქვენი ლაპარაკი თუ რამეს მაგონებს, ეს "ფრთიანი ფრაზა" ან "ჩანახატი" კი არა, ჩემს თვალწინ მდგომი ფაქტია..."

ღიმილი კარგია, მაგრამ როცა სხვის აზროვნებას უსაფუძვლოდ პარალელს ავლებ სექტანტურთან იქნება ეს სხვისთვის ღიმილმომგვრელი თუ არა ამაზე უნდა დაფიქრდეს ადამიანი, და თუ ეს თქვენთვის ფაქტია ჩემი სექტანტობა, მაშინ დასკვნების გაკეთების შესაძლებლობებზე მე ვერაფერს ვიტყვი. მთლიანობაში მე უარყოფითად ნამდვილად არ ვარ განწყობილი თქვენს მიმართ.
და თქვენ რას ფიქრობთ...? გულწრფელად მაინტერესებს ფიქრობთ იმის მტკიცება მიუხედავად უამრავი წყროს არსებობისა რომ ერთი თითით ჯვრის გამოსახვა ზღაპარია, ან როცა წერია თითი იქ ორი თითი იგულისხმება, ან თუ ორი წერია იქ სამი? როცა უამრავი წმინდანი ძველი ქრისტიანები თითით სახავდნენ ჯვარს - ეს უბრალოდ ასე გამოსახვის ფორმაა და არა კურთხევა და საინტერესოა მათ არ ეშინოდათ შეჩუენების ქვეშ მოხვედრის , სადაც ორი თითის გარდა ყველანაირი ფორმა შეჩვენებულია და დღესავით ნათელი, როცა ზოგ ხატზე თითების სხვანაირ გამოსახვას უბრალოდ ხატწერის ფორმას მიაწერთ და მხოლოდ ორთითიან წყობას კურთხევას, როცა აკნინებთ ღვთის მიერ აღსრუელბულ სასწაულს და ღვთაებრივ ცეცხლს, უწოდებთ ყველა წმინდანს მწვალებელს მეჩვიდმეტე საუკუნის მერე, ამ დროს შეიძლება სრულიად საპირიპირო აღმოჩნდეს რეალურად და ეს კი ღვთის და წმინდანების შეურაცხყოფის ცოდვის სიმძიმე, რავი რომელი ვთქვა კიდევ ,... გულწრფელად მაინტერესებს ფიქრობთ რომ ესაა ჭეშმარიტებას მსახურება და ღვთის მოსაწონი საქციელი? არვიცი მაგრამ თუ ვინმე არასარწმუნოდ ჩათვლის ამას ნუ გაგიკვირდებათ.. რადგან ობიექტურობისგან შორს არის, და გარეგნული ფორმის დაცვა ამდენი სიბოროტის საფუძველი თუ გახდება ღირს ამად, და ჯანსაღი ქრისტიანობაა და ცოცხალი სარწმუნოებაა ეს? რომლის საფუძველი მხოლოდ ორი მცნების აღსრულებაა - ღმერთის და მოყვასის სიყვარული,.. მე ასეთი სიყვარული არვიცი...

mata - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "ძვირფასო, ასე ხუმრობით და სიცილ-კისკისით ისეთ ადგილას არ ამოყოთ თავი, რომ მერე სამარადისო ქენჯნამ შეგაწუხოთ..."

ძვირფასად რომ მომიხსენიებთ, ამისთვის დიდი მადლობა. და სად შეიძლება მაგისთვის ამოვყო თავი, თანაც სამარადისო სინდისის ქენჯნით?

მმმმმ ძაან დამაინტერესდა. მე ეგეთ ადგილზე ჯერ არ მსმენია. მარადიული სინდისის ქენჯნაოოოო ალბათ ნამეტანი საშინელი ადგილია ეგ. ჯოჯოხეთზე საშინელი, იმიტომ რომ ჯოჯოხეთი არაა მარადიული და თქვენ მარადიულს მიმზადებთ, როგორც სჩანს ... მომიყევით რამე მაგ ადგილის შესახებ (ნეტავ რა უნდა იყოს).

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "თუ თითები გეკრუნჩხება ორთითიანი პირჯვრისწერისას, მოდი ჩვენს ეკლესიაში და ჩვენი მოძღვარი სულისგან ეშმაკის განსხმის ლოცვას წაგიკითხავს. მითუმეტეს, "გადავიწერე ასე და ავიბლანდეო" წერ".

უღრმესი მადლობა დაპატიჟებისთვის , მარა არსად მოსვლას არ ვაპირებ.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "და ჩვენ რა შუაში ვართ, ძვირფასო? ვიღაც გამოგონილი პერსონაჟებით, სატანისტ "ჟორათი" და "თამილათი" განაქიქებთ პირჯვრისწერის უძველეს წესს, მართლა ცუდად ყოფილა თქვენი საქმე. ბოდიში, და "იეღოვას მოწმე", ან "სახარებისეული რწმენით მონათლული" ვიღაცა ხომ არ ბრძანდებით?"

ძველმართლმადიდებელო ჯერ ერთი მე ვიღაცა კი არა ადამიანი ვარ, ისეთივე როგორიც თქვენ. მეორე, ნუთუ ასე ძალიან მოგხვდათ გულზე ჩემი სიტყვები, რომ თავს უფლება მიეცით და იეღოველობა დამწამეთ. ასე ნუ ცხარდებით თორე, მართლა ვიფიქრებ, რომ სატანისტებთან გაქვთ საერთო. საწინააღმდეგო აზრი იყო, პასუხი ვერ მოიფიქრეთ და შეურაწყოფაზე გადმოხვედით. მე მხოლოდ ამ გამართლებას ვუძებნი, თქვენს ასეთ რეაქციას.

რჩევა: შეგეძლოთ ეს ყველაფერი მიგეღოთ, როგორც იუმორი. და ბოლოს, მინდა ავღნიშნო რომ განცვიფრებული ვარ თქვენი ამტანობით ჩვენს მიმართ. რით დავიმსახურეთ ეს პატივი ნეტა. თანაც რა დამჯერი ხართ?! არც მოდერატორებს აბრაზებთ, ახალმართლმადიდებლებს პატივისცემით ესაუბრებით, პროვოკაციებს არ ჰყვებით, მოთმინებით იტანთ ამ ყველაფერს. რთული გზა გაქვთ, მაგრამ საინტერესო.

მე წარმატებებს გისურვებთ!

ძველმართლმადიდებელი - (ციტატა) (sopo...): "როცა წერია თითი იქ ორი თითი იგულისხმება, ან თუ ორი წერია იქ სამი?" - მოკლედ, ძალიან დამღალე, ხომ იცი...

ასე რატომ ართულებ საკითხს? ამას არავინ ამტკიცებს. საქმე უბრალოდ იმაშია, რომ ბერძნულში არსებობს სამი რიცხვი: მხოლობითი, ორობითი და მრავლობითი. როდესაც ბერძნულ ტექსტს თარგმნიან ქართულად, ან რუსულად და ბერძნულში ლაპარაკია ორ თითზე, მთარგმნელები (თუ ისინი რეფორმატორები) არიან, ყოველთვის ცდილობენ ტექტსი გადათარგმნონ მხოლობითითი. ანუ, თუ ბერძნულშია "ტო დაქტიულო" (ორი თითი), თარგმანში აღმოჩნდება "თითით", ან "ერთი თითით", ზოგჯერ თითებით. ხოლო იმ შემთხვევაში, როდესაც მთარგმნელი არის ობიექტური და იცის რაზე უნდა გაამახვილოს ყურადღება, ის ცდილობს ტექსტი თარგმნოს ზუსტად ისე, როგორც ეს ბერძნულშია. მე ამის მაგალითიც მოვიტანე ნეტ. თეოდორიტეს "ღვთისმოყვარეთა ცხოვრებიდან".

ასევე არსებობს წყაროები, რომლებიც ამტკიცებენ, რომ წმ. იოანე ოქროპირის სიტყვა პირჯვრისწერის შესახებ სულ სხვაგვარად იკითხება (ანუ იმ წყაროებში არის არა "თითი", არამედ "თითები"). შენ მასხრობ თუ რა არის არ ვიცი, როცა ამბობ, რომ "სადაც წერია თითი იქ ორი იგულისხმება და სადაც ორი, იქ სამი". მე ასე არ ვაყენებ საკითხს. რაც შეეხება წმინდანებს, რომლებიც ერთი თითით იწერდნენ პირჯვარს, უნდა ითქვას, რომ ეს თითით პირჯვრის დაწერა თუ საერთოდ ჯვრის გამოსახვა, გადასამოწმებელია დედანში, როდესაც ასე პრინციპულად დგას საკითხი. სხვაგვარად ჩვენ ამ დავას მეორედ მოსვლამდე ვერ მოვრჩებით...

(ციტატა) (sopo...): "უამრავი წმინდანი ძველი ქრისტიანები თითით სახავდნენ ჯვარს - ეს უბრალოდ ასე გამოსახვის ფორმაა და არა კურთხევა".

ძველმართლმადიდებელი - ამაში გეთანხმებით. ჯვრის უბრალო, ჩვეულებრივი გამოსახვა სხვა არის (ამისი მაგალითიც მოვიტანე) და პირჯვრისწერა-კურთხევა სხვა. თუმცა, თუ ბერძნულ ტექსტებთან გვაქვს საქმე, კარგი იქნებოდა დედანშის გადაგვემოწმებინა სადავო ადგილი. მესმის რომ ეს ზოგჯერ შეუძლებელიც კია, მაგრამ სხვაგვარად ვერ ხერხდება ამ საკითხის ნათლის მოფენა.

(ციტატა) (sopo...): "საინტერესოა მათ არ ეშინოდათ შეჩუენების ქვეშ მოხვედრის , სადაც ორი თითის გარდა ყველანაირი ფორმა შეჩვენებულია და დღესავით ნათელი".

ძველმართლმადიდებელი - ერთი თითით წმინდანები პირჯვარს არ იწერდნენ. ხოლო მონოფიზიტების მწვალებლობის და მათი ჩვეულების გამოჩენის შემდეგ ის საეკლესიო განწესებებითაც აიკრძალა. ასე, რომ ამ განწესებამდე თუ ვინმე იწერდა პირჯვარს (ეგეთი ვინმე მე არ ვიცი) ის არ განიკითხებოდა, ხოლო კრებითი დადგენილების მიღების შემდეგ ამის გამკეთებელი, ნამდვილად დაექვემდებარებოდა ანათემას.

(ციტატა) (sopo...): "როცა აკნინებთ ღვთის მიერ აღსრუელბულ სასწაულს და ღვთაებრივ ცეცხლს, უწოდებთ ყველა წმინდანს მწვალებელს მეჩვიდმეტე საუკუნის მერე, ამ დროს შეიძლება სრულიად საპირიპირო აღმოჩნდეს რეალურად და ეს კი ღვთის და წმინდანების შეურაცხყოფის ცოდვის სიმძიმე, რავი რომელი ვთქვა კიდევ ,... გულწრფელად მაინტერესებს ფიქრობთ რომ ესაა ჭეშმარიტებას მსახურება და ღვთის მოსაწონი საქციელი?"

ძველმართლმადიდებელი - როგორ აგიხსნათ?... მე ღვთის მიერ აღსრულებულ არცერთ სასწაულს არ ვაკნინებ. ღმერთმა დამიფაროს! მე სიფრთხილეს ვიჩენ, რათა არ ვცთუნდე ცრუსასწაულებით. და ჭეშმარიტების გზას და ჩემს უფალს არ ჩამოვცილდე. მეჩვიდმეტე საუკუნის შემდეგ ოფიციალურ ეკლესიაში შერაცხილ წმინდანებს ასეთებად არ ვაღიარებ და ეს სულიად ბუნებრივია. თქვენი ეკლესიაც ხომ არ აღიარებს XI საუკუნის განხეთქილების შემდეგ დასავლეთის ეკლესიის მიერ შერაცხილ წმინდანებს. ან მონოფიზიტ და კოპტ წმინდანებს... თუ არ ვცდები, ევსები კესარიელის "ეკლესიის ისტორიაში" წერია: "მოწამეები მწვალებლებსაც ჰყავდათ, მაგრამ ამის გამო ერთობაში ვერ მოვალთ მათთან"-ო. და ეს სწორიცაა. ჩვენც გვყავს წმინდანები, თან მოწამეები, ძველი მართლმადიდებლობისთვის წამებულნი და რა? თქვენ განა აღიარებთ მათ წმინდანებად? ამიტომაც, არ ჯობია შეეშვა ამ ჩემს "დამუნათებას" და მორალის კითხვას?

(ციტატა) (mata): "ჯოჯოხეთი არაა მარადიული".

ძველმართლმადიდებელი - ჯოჯოხეთი მარადიულია. ეს ნათლად წერია წმ. წერილში და მკაფიოდ არის გადმოცემული წმ. მართლმადიდებელ მამათა სწავლებებში.

(ციტატა) (mata): "შეგეძლოთ ეს ყველაფერი მიგეღოთ, როგორც იუმორი".

ძველმართლმადიდებელი - მომიტევეთ, მაგრამ არ შემეძლო მიმეღო როგორც იუმორი იმ თემის გამასხრება, რომელიც ჩემთვის უძვირფასესი და უმნიშვნელოვანესია. გახსოვდეთ, რომ ღმერთს პასუხი უნდა მივცეთ თითოეული სიტყვისთვის.

(ციტატა) (mata): "განცვიფრებული ვარ თქვენი ამტანობით ჩვენს მიმართ. რით დავიმსახურეთ ეს პატივი ნეტა. თანაც რა დამჯერი ხართ?! არც მოდერატორებს აბრაზებთ, ახალმართლმადიდებლებს პატივისცემით ესაუბრებით, პროვოკაციებს არ ჰყვებით, მოთმინებით იტანთ ამ ყველაფერს".

ძველმართლმადიდებელი - კეთილი, ამას მივიღებ, როგორც იუმორს.

blue night - ძველმართლმადიდებელო! ჩვენ, მართლმადიდებლები, შენსავით (შენი სახელი, სამწუხაროდ, არ ვიცი) პირჯვრის წერისას გამოვხატავთ, რომ ჯვარს ეცვა ქრისტე და არა სამება, შენსავით პირჯვრის წერისას გამოვსახავთ ქრისტეს ორბუნებოვნებას და ყოვლადწმიდა სამებას მარჯვენა ხელით. ნუთუ ის განსხვავება, რომ შუბლს ვეხებით სამი შეერთებული თითით უზარმაზარი დოგმატური დარღვევაა??? მართალია, მამა ღმერთი არ განკაცებულა, არც სული წმიდა, მაგრამ როცა ქრისტე ჯვარს ეცმოდა, უეჭველია, მამაც და სული წმიდაც უდიდეს ტკივილს გრძნობდა, ქრისტეს ჯვარცმა იგივე მათი ჯვარცმაა, როგორც შვილის ტკივილი მშობლისთვის საკუთარ ტკივილზე უარესია. თუმცა სამი თითით პირჯვრის გამოსახვა სულაც არ აღნიშნავს, რომ სამებაა ჯვარცმული. მაგ ლოგიკით, როცა ორი თითით ისახავ, გამოდის, რომ ქრისტეს ღვთაებრივი ბუნაბაც ეცვა ჯვარს, ორი თითი ხომ ქრისტეს ორბუნებოვნებას გამოსახავს. განა ასე არ გამოდის? მე მრჩება შთაბეჭდილება, რომ შენთვის 2+3 და 3+2 ერთდაიგივეს არ უდრის. რომელ დოგმატს ვარრვევთ მაინც პირჯვრის სამი თითით გადაწერით? არც არაფერს. ჩემი აზრით, მთავარია ის, რაც გვასწავლა ქრისტემ სახარებაში, თუ ვინმე ამას ცვლის, ის ძალიან დამნაშავეა. ეს საკითხები კი, შთაფვლით მონათლავ თუ არა და ა.შ., მაშინ როცა დოგმატური საკითხები არ ირღვევა, არ არის ისეთი, რომ ვინმეს უფლებას აძლევდეს ეკლესია "ბუტაფორიად" მოიხსენიოს. ეს სრული სისულელეა, მე ასე მგონია.

აკაკი - რამდენჯერ გადამისახავს პირჯვარი, ხატით თუნდაც რომელიმე წმინდანის... ეს იმას, ხომ არ ნიშნავს, რომ ის წმინდანი იყო ჯვარცმული! ან იგივე ჯვრით გადასახვა პირჯვრის.

terra - შავღონდი ხალხო, სადამდე უნდა იშპაგაოთ ამ საკითხის ირგვლივ?!

sopo... - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "ასე რატომ ართულებ საკითხს? ამას არავინ ამტკიცებს. საქმე უბრალოდ იმაშია, რომ ბერძნულში არსებობს სამი რიცხვი: მხოლობითი, ორობითი და მრავლობითი. როდესაც ბერძნულ ტექსტს თარგმნიან ქართულად, ან რუსულად და ბერძნულში ლაპარაკია ორ თითზე, მთარგმნელები (თუ ისინი რეფორმატორები) არიან, ყოველთვის ცდილობენ ტექტსი გადათარგმნონ მხოლობითითი. ანუ, თუ ბერძნულშია "ტო დაქტიულო" (ორი თითი), თარგმანში აღმოჩნდება "თითით", ან "ერთი თითით", ზოგჯერ თითებით."

ერთი თითით პირჯვრისწერა სხვა წყაროებშიც გვხვდება, ამის უარყოფა და მხოლოდ ერთი ვერსიის დაჯერება სწორხაზოვნად აზროვნებაა.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "ამაში გეთანხმებით. ჯვრის უბრალო, ჩვეულებრივი გამოსახვა სხვა არის (ამისი მაგალითიც მოვიტანე) და პირჯვრისწერა-კურთხევა სხვა. თუმცა, თუ ბერძნულ ტექსტებთან გვაქვს საქმე, კარგი იქნებოდა დედანშის გადაგვემოწმებინა სადავო ადგილი. მესმის რომ ეს ზოგჯერ შეუძლებელიც კია, მაგრამ სხვაგვარად ვერ ხერხდება ამ საკითხის ნათლის მოფენა".

მე პირიქით ვთქვი ჯვრის გამოსახვა არის ნივთის კურთხევა ჯვრის ძალით და სამების მადლით, კურთხევის და ისე გამოსახვის სხვადასხვაობის შესახებ არაფერი გამიგია, როდის რომელი სრულდება, ან საფუძველი ასეთი კლასიფიკაციის...

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "ამიტომაც, არ ჯობია შეეშვა ამ ჩემს "დამუნათებას" და მორალის კითხვას? მოკლედ, ძალიან დამღალე, ხო იცი."

დამუნათება არვიცი რას ნიშნავს. დაღლას რაც შეეხება არ გაინტერესებს მე დავიღალე თუ არა? ზოგადად აზრის გამოხატვისას (სიმართლის ამ შემთხვევაში) ნაკლებად მაინტერესებს სხვისი რეაქცია ემოციური-ფიზიკური მდგომარეობით გამოხატული, და კიდევ უფრო ნაკლებად ჩემს მიმართ დამოკიდებულება,.. ასე რომ მარტივად, თუ გინდა მიპასუხე, თუ არა ჩემი კომენტარი დატოვე უპასუხოდ, საწინააღმდეგო ნამდვილად არაფერი მაქვს...

agmsarebeli - ძველმართლმადიდებელო, იქნებ ამ ხატის ,,დედანიც" დადო.. (XII ს.) კაცხის მაცხოვარი.

მე გავეცანი დიდაქეს საპირისპირო არგუმენტებს თქვენს საიტზე, მაგრამ იქ ვერაფერი ვერ ვნახე ისეთი, რომელიც კლიმენტი ალექსანდრიელის ცნობას გააბათილებდა. თქვენ, პირდაპირ შემიძლია გითხრათ, რომ ამდენი არგუმენტის შემდეგ, ცდილობთ ყველაფერი სიცრუედ შერაცხოთ, თქვენს მიერ დამახინჯებული ივერიის ხატი, დდოქიარის ხატი და სხვა მრავალი, საშუალებას იძლევა, რომ თავისუფლად გეწოდოთ: .....გამყალბებელი. ეს შეურაცხყოფა არაა, ეს ფაქტია.

ესეც უძველესი



უძველესი მინიატურა ,,ლაზარეს აღდგინება"




ლენჯერის ფრესკები (XII ს.)



ლენჯერის ფრესკები(XII ს.)

დღეს გეყოფა ძველმართლმადიდებელო.

netvorc - Νικόλαος, ხატვასთან საქმე გქონია საერთოდ? როგორც მხატვარი გეუბნები, არანაირ სირთულეს არ წარმოადგენს მხატვრისთვის თითების წყობის დახატვას, კიდევ გიმეორებ და კარგადაც ახსნა "ძველმართლმადიდებელმა" რომ, კანონიკაში 2 თითით გამოხატვა შემდეგ ნაირად გვხვდება ზოგან სამი თითი (ნეკა, არათითი და ცერი) ერთ წერტილშია შეერთებული, ზოგან ცერი გადადებულია ნეკასა და არათითზე, ზოგან გვერდიდან არის მიერთებული... ანუ, თითების წყობა ორთითიან წესში სხვადასხვაგვარად არის გამოხატული, მაგრამ ეს ერთი წესია... ამიტომ, ნუ დავიხვევთ თითზე ამ მრავალფეროვნებას...

რაც შეეხება IC XC წყობას კიდევ ვიმეორებ აუცილებლად ყველა ხატს რომელსაც დღეს წერენ თუ უნდათ ეს კომბინაცია გამოხატონ არათითი და ცერა ერთმანეთს უნდა კვეთდეს ამ შემთხვევაში გამოვა ეს წესი, მაგრამ მიკვირს რატომ ეძახიან ეს ადამიანები IC XC წყობას ასეთ კომბინაციას (ქვემოთ ხატზე).

(ციტატა) (Νικόλαος): "ესეიგი შენ ამბობ სამების ერთიანობა გამოხატული იქნება თუ არა არააქვს მნიშვნელობა? მხოლოდ ორი თითი იყოს შეერტებული და დანარჩენი სმი თუ გინდა ჰაერში გქონდეს ისე რომ ერთმანეთშ არ ეხებოდეს? რათქმაუნდა აქვს, თანაც მახსოვს როდესაც შენ ორი თითით პირჯვრისწერაზე ლაპარაკობდი ამბობდი რომ შუა თითითი მოხრილი უნდა იყოს და შეერთებული საჩვენებელთან, ხოლო დანარჩენი სამი ერთად, სამების ერთობის გამომხატველად. მაგრამ შენს მიერ მოცემულ ხატზე არ ემთხვევა, კი არ ვამბობ რომ არაკანონიკურია, ვამბობ ეს ხატწერისთვისაა დამახასიათებელი. ზუსტად შეიძლება ხატზე არ ემთხვეოდეს არც შენს მიერ მოცემული ხატი, რმელსაც თითები არ აქვს შეერთებული და ჩემ მიერ მოცემულ ხატზეც შეიძლება არ იკითხებოდეს კარგად ასო ხ, რადგან ეს ხატია და არა რეალისტი მხატვრის ნამუშევარი. მაშინ მითხარი იოანე მაქსიმოვიჩის ორი აწეული ხელი, მხოლოდ ემოციებს გამოხატავს როგორც შენ ამბობ და არა როგორც ეპისკოპოსი, აკურთხევს ორი ხელით? თუმცაასო ხ არც აქ კარგად არ ჩანს, მაგრამ ხატმწერი გულისხმობს რომ აქ არის ხ და არა ო... მე არ ვამბობ რომ ეს ხატები არაკანონიკურია რადგან თითები კარგად არაა შეერთებული, მე ვამბობდი ბევრჯერ და კიდევ გავიმეორებ, რომ ხატწერისთვისაა დამახასიათებელი როგორც აქ..." (იხ. სურ).

netvorc - ეს წაიკითხე კარგად და აზრი გამოიტანე რას ვწერ, ხატწერის კანონიკა 2 თითით პირჯვრის გამოსახვაზე. ზოგან სამი თითი (ნეკა, არათითი და ცერი) ერთ წერტილშია შეერთებული, ზოგან ცერი გადადებულია ნეკასა და არათითზე, ზოგან გვერდიდან არის მიერთებული... ანუ, თითების წყობა ორთითიან წესში სხვადასხვაგვარად არის გამოხატული, მაგრამ ეს ერთი წესია... ამიტომ, ნუ დავიხვევთ თითზე ამ მრავალფეროვნებას. რაც შეეხება გიმეორებ, თქვენი მოძღვრები რომ გაკურთხებენ თითები უჭირავთ IC XC კომბინაციით ანუ ასე:

რა არის ამ კურთხევის მთავარი აზრი თქვენთვის? ის რომ ქრისტეს სახელით გაძლევენ კურთხევას ანუ IC XC კომბინაციით. ხოდა ძველ ხატებზე რატომაა სხვანაირად? მაგ როგორც ანჩის ხატზე ან კიდევ ბევრ სხვაზე.

(ციტატა) (Νικόλαος): "ძველმართლმადიდებელო ძალიან გთხოვ ზემოთ ჩემი კომენტარი წაიკითხე. აი იოანე მაქსიმოვიჩის ხატი რომაა. აშკარად არის ისხს და ავხსენი ასო ხ კარგად რატომ ვერ იკითხება. განსაკუთრებით შენ მიერ მოცემულ მინანქრულ ხატზე ნათქვამს მიაქციე ყურადღება. კარგი რადგან არ იშლი დავდებ ხატს სადაც უკვე ასო ხ აშკარად იკითხება, ოღონდ არ ტქვა ორი თითითააო. ნეკა თითი აწეული აქვს და პატარაზე უჩანს" (იხ. სურ. ზემოთ).

netvorc - ეს ერთი ხატი და დანარჩენებზე ასე რატო არ გამოსახავთ? იმიტომ რომ ხატმწერმა ვინც ეს ხატი დაწერა თუ მე 17 საუკუნემდეა შექმნილი, მან გამოსახა ზუსტად იმ აზრით რომ საჩვენებელი შუა და ნეკა გააშლევინა და არათითი და ცერა მოახრევინა, ანუ სახელობითი ფორმა, შენ კიდევ შენსას უკავშირებ, რატომ ყველა ასე არ იწერება? ბოლო საუკუნეების ხატებს განახაბ სადაც იდეალურადაა გამოსახული ICXC კომბინაცია, ესეთი კომბიანაცია ადრეულ საუკუნეებში არ გვხვდება. ხედავთ რა იდეალურად გამოსახავენ IC XC კომბინაციას ბოლო საუკუნეებში, მხატვარი ზუსტან ამ აზრით ხატავს და მაგიტომ, რას შეეხება ძველ ხატებს იქ მთავარი აზრი სხვაარი და დავასახელე უკვე ზემოთ.

ეს ვინმეს ძაან ძველი ხატი არ ეგონოს აგერ СВТ. НИКОЛАЙ БЕССАРАБИЯ 18 в.

Νικόλαος - (ციტატა) (netvorc): "ხედავთ რა იდეალურად გამოსახავენ ICXC კომბინაციას ბოლო საუკუნეებში, მხატვარი ზუსტან ამ აზრით ხატავს და მაგიტომ, რას შეეხება ძველ ხატებს იქ მთავარი აზრი სხვაარი და დავასახელე უკვე ზემოთ".

ნეტვორქ ეს მე მითხარი რასაც გინდა მარტო იმას ამჩნევო? ძალიან გთხოვ იაოანე მაქსიმოვიჩის ხატი, რომელიც მეოცე საუკუნეშია დახატული ახსენი რატომ არაა ასო ხ კარგად გამოჩენილი??? რამდენჯერ უნდა გავიმოერო რომ ხატწერის თავისებურებაა ასეთი.

(ციტატა) (netvorc): "ეს ერთი ხატი და დანარჩენებზე ასე რატო არ გამოსახავთ? იმიტომ რომ ხატმწერმა ვინც ეს ხატი დაწერა თუ მე 17 საუკუნემდეა შექმნილი, მან გამოსახა ზუსტად იმ აზრით რომ საჩვენებელი შუა და ნეკა გააშლევინა და არათითი და ცერა მოახრევინა, ანუ სახელობითი ფორმა, შენ კიდევ შენსას უკავშირებ, რატომ ყველა ასე არ იწერება? ბოლო საუკუნეების ხატებს განახაბ სადაც იდეალურადაა გამოსახული ICXC კომბინაცია, ესეთი კომბიანაცია ადრეულ საუკუნეებში არ გვხვდება".

(ციტატა) (Νικόλαος): ნუთუ ეგ ერთი სასწაულმოქმედი მეოთხე საუკუნის ხატი არაა საკმარისი???? და თანაც აღმსარებელმა მეორეც დადო სხვათაშორის.

(ციტატა) (Νικόλαος): "ნეტვორქ ეს მე მითხარი რასაც გინდა მარტო იმას ამჩნევო? ძალიან გთხოვ იაოანე მაქსიმოვიჩის ხატი, რომელიც მეოცე საუკუნეშია დახატული ახსენი რატომ არაა ასო ხ კარგად გამოჩენილი????? რამდენჯერ უნდა გავიმოერო რომ ხატწერის თავისებურებაა ასეთი.

netvorc - რა გაქვს დამთავებული გულახდილად მითხარი?

(ციტატა) (agmsarebeli): "ძველმართლმადიდებელო, იქნებ ამ ხატის ,,დედანიც" დადო.. (XII ს.) კაცხის მაცხოვარი" (იხ. ზემოთ). მე გავეცანი დიდაქეს საპირისპირო არგუმენტებს თქვენს საიტზე, მაგრამ იქ ვერაფერი ვერ ვნახე ისეთი, რომელიც კლიმენტი ალექსანდრიელის ცნობას გააბათილებდა. თქვენ, პირდაპირ შემიძლია გითხრათ, რომ ამდენი არგუმენტის შემდეგ, ცდილობთ ყველაფერი სიცრუედ შერაცხოთ, თქვენს მიერ დამახინჯებული ივერიის ხატი, დდოქიარის ხატი და სხვა მრავალი, საშუალებას იძლევა, რომ თავისუფლად გეწოდოთ: .....გამყალბებებლი ეს შეურაცხყოფა არაა, ეს ფაქტია.

netvorc - agmsarebeli, რას გვედავები? არც მე და არც ძველმართლმადიდებელს არ უთქვია რომ გაშლილი ნეკა თითი მკრეხელობაა და ხატწერის დარღვევა, ძალიან კარგად ახსნა ადრე რა მნიშვნელობა ჰქონდა და აქვს ეხლაც ჩვენთან (ძველმართლმადიდებლებთან) თითების ასეთ ფორმას, რაც შეეხება თქვენთან (ოფიციალური ეკლესია) ესეთმა კანონიკამ (გაშლილი-საჩვენებელი, შუა და ნეკა, მოკეცილი და "მიბჯენილი" - არათითი და ცერა) მიიღო ეგრეთწოდებული ICXC ხასიათი, მაგრამ მე ვერ ვხედავ შენს ნაჩვენებ ხატზე ამ ხასიათს რადგან არათითი და ცერა ერთმანეთს ასევთქვათ უნდა კვეთდეს, ანუ ასე.

გეტყვი კიდევ ასეთ თითების ცყობას დიდ მნიშვნელობას ანიჭებენ ეკლესიებში თქვენთან და თუ დააკვირდები ყველა მოძღვარს არათითი და ნეკა განა დაბჯენილი აქვს, არამედ კვეთს ასევთქვათ ერთმანეთს ICXC, აზრი ICXC კომბინაციაში ის არის რომ ხატი ზუსტად ზემოთ მოყვანილი თითების წყობით უნდა დაიწეროს თორემ შენ რაც დადე ეგ ხატი განა ICXC გამოხატავს არამედ ICOC ან სხვა ასოს მოკლედ რასაც მივამზგავსებთ მიბჯენილ "არათითს და ცერას" , ამას გიხსნით და არა იმას რომ ეგეთი წყობა მკრეხელურია ან არაკანონიკური, ხატები დღესაც იცერება ისევ ძველებური თითების წყობითაც ანუ შენ დადებულ ხატზე როგორცაა და გინდაც ანჩისხატისნ ან კიდევ ახალი სტლით როგორც ზემოთ მოგიყვანე და კიდევ:

კიდევ სერაფიმე საროველი IC XC წყობით:

http://b.pix.ge/x/hn7xp.jpg

ეხლა არ მითხრათ ძველი ხატმწერები ვერ უხატავდნენ გადაკვეთილ არათითს და ნეკასო, ასეთი კომბინაციაც შეიძლება შეგვხვდეს ისიც ცოტა რადგან მაშინ არს იცოდნენ ICXC შესახებ და თან მნიშვნელობა იმას ენიჭებოდა რომ მთავარი იყო კანონიკა 1.(საჩვენებელი და შუათითი გაშლილი, არათითი- ნეკათითი და ცერა მოხრილი) მთავარი არსი იდო იმაში რომ თითები უნდა ყოფილიყო ნაწილი გაშლილი და ნაწილი მოხრილი, მოკეცილი თითები დაბჯენილი იქნებოდა ერმანეთზე თუ მაგრად მოკუმშული ამას არ ქონდა მნიშვნელობა, და 2.(საჩვენებელი - შუა და ნეკა თითები გაშლილი, არათითი და ცერა მოხრილი) ასეთი კომბინაცია, 99% ზუსტად დაბჯენილი თითებით გვხვდება ძველ ხატებში (არათითი და ცერა) და არა გადაკვეთილი. ადექით და მოითხოვეთ რომ ამიერიდან ხატები ზუსტად ICXC კომბინაციით დაწერონ და არა ძველით რომელიც ამ კომბინაციას არ გამოხატავს.

რაც შეეხება იმას რომ ბევმა თქვა გვანახეთ ხატები სადაც პირჯვარს ორი თითით იწერენო კიბატონო აი ისინიც:

ღვთისმშობელი იწერს პირჯვარს:

მოწამე ქრისტეფორე III საუკუნე:

წმიდა მოწამე ბონიფანტე:

ესეც მისი დედანი, ვინმემ არ თქვას ძველი ხატი არაა და "ნაჩალიჩარიაო":

მარიამ ეგვიპტელი იწერს პირჯვარს (აბა კურთხევა არ შეუძლია ქალს):

აჰა კიდევ მარიამ ეგვიპტელი და ღვთის კაცი ალექსი. მეფის იზოგრაფთა ნამუშევარი. XVII ს:

(ციტატა) (Νικόλαος): "ნეტვორქ ეს მე მითხარი რასაც გინდა მარტო იმას ამჩნევო? ძალიან გთხოვ იაოანე მაქსიმოვიჩის ხატი, რომელიც მეოცე საუკუნეშია დახატული ახსენი რატომ არაა ასო ხ კარგად გამოჩენილი????? რამდენჯერ უნდა გავიმოერო რომ ხატწერის თავისებურებაა ასეთი. ნუთუ ეგ ერთი სასწაულმოქმედი მეოთხე საუკუნის ხატი არაა საკმარისი???? და თანაც აღმსარებელმა მეორეც დადო სხვათაშორის".

netvorc - რატომ არაა კარგად გამოჩენილი ეს ხატმწერს მოკითხე, აღიარებთ ICXC კომბინაციას და ხატებს ძველი სტლით წერთ, ხატვა ჩემზე კარგად თუ იცი შევეჯიბროთ რაშიც გინდა ხატწერა იქნება თუ რენესანსი, ვინც აჯობებს ის იყოს მართალი, ან კიდევ თუ გინდა აგიხსნა კარგად სკაიპს მოგცემ და იქ ვილაპარაკოთ, გაწყობს?

(ციტატა) (blue night): "ჩვენ, მართლმადიდებლები, შენსავით, ძველმართლმადიდებელო, (შენი სახელი, სამწუხაროდ, არ ვიცი) პირჯვრის წერისას გამოვხატავთ, რომ ჯვარს ეცვა ქრისტე და არა სამება, შენსავით პირჯვრის წერისას გამოვსახავთ ქრისტეს ორბუნებოვნებას და ყოვლადწმიდა სამებას მარჯვენა ხელით. ნუთუ ის განსხვავება, რომ შუბლს ვეხებით სამი შეერთებული თითით უზარმაზარი დოგმატური დარღვევაა??? მართალია, მამა ღმერთი არ განკაცებულა, არც სული წმიდა, მაგრამ როცა ქრისტე ჯვარს ეცმოდა, უეჭველია, მამაც და სული წმიდაც უდიდეს ტკივილს გრძნობდა, ქრისტეს ჯვარცმა იგივე მათი ჯვარცმაა, როგორც შვილის ტკივილი მშობლისთვის საკუთარ ტკივილზე უარესია. თუმცა სამი თითით პირჯვრის გამოსახვა სულაც არ აღნიშნავს, რომ სამებაა ჯვარცმული. მაგ ლოგიკით, როცა ორი თითით ისახავ, გამოდის, რომ ქრისტეს ღვთაებრივი ბუნაბაც ეცვა ჯვარს, ორი თითი ხომ ქრისტეს ორბუნებოვნებას გამოსახავს. განა ასე არ გამოდის?"

ძველმართლმადიდებელი - სულ ტყუილ უბრალოდ ცდილობთ ჩემს წარმოჩენას ფანატიკოსად. ამაოდ წერთ, რომ მნიშვნელობა არა აქვს როგორ გადაიწერთ პირჯვარს, როგორ მოინათლებით. სამწუხაროა, რომ ამას თქვენთვის მნიშვნელობა არა აქვს. აი, წმიდა მამებისთვის დიდი მნიშვნელობა ჰქონდა! ეს მათ მიიღეს, და არა მე, ორი თითით პირჯვრისწერის დამამტკიცებელი ანტიმონოფიზიტური ანათემა: "ვინცა ვინ, არა დასწერდეს ჯუარსა ორითა თითითა, შეჩუენება!" (არსენ იყალთოელი. "დოგმატიკონი"; 1551 წლის მოსკოვის "ასმუხლიანი" კრება).

როგორ, ფიქრობთ, მონოფიზიტებს არ შეეძლოთ ეთქვათ, რა მნიშვნელობა აქვს როგორ გადავიწერთ პირჯვარსო? სიმბოლოებს რომ მნიშვნელობა არ ჰქონდეთ, მათ არც დაიცავდა ეკლესია. მე გეთანხმებით იმაში, რომ არის სიმბოლოები, რომელთა მრავალფეროვნება, თუ ისინი ერთად სახარებისეულ სისავსეს წარმოაჩენენ, მისაღებია, მაგრამ არის კი სამი და ორი თითით პირჯვრისწერის წესები ამდაგვარი მრავალფეროვნების ნიმუში? მე უკვე მერამდენედ და უშედეგოდ ვითხოვ, რაიმე წერილობითი მოწმობის ჩვენებას, სადაც დამტკიცებული იქნებოდა სამი თითით პირვჯრისწერის მართლმადიდებლურობა. ან სახელობითი კურთხევის სისწორე. არ ასებობს არც ერთი ასეთი მოწმობა! არც ერთი!

დავუშვათ მე უცოდინარი და უმეცარი ადამიანი ვარ. დავუშვათ, მხოლოდ წერა-კითხვა ვიცი და ამის იქით ვერ გავქაჩავ... რას უნდა ვუსმინო მე? როგორ ფილოსოფოსებენ ადამიანები სხვადასხვა საეკლესიო საკითხზე და უარყოფენ დაწერილ გადმოცემას თუ უნდა ვასრულებდე და განუხრელად მივსდევდე იმას, რაც განწესებულია და ანათემატიზმებითაც კი შემაგრებულია? ვის შეუძლია გამამტყუნოს იმაში, რომ მივსდევ დაწერილ კანონს და არ ვერწმუნები იმას, რაც არავის დაუწერია, უსწავლებია და გადმოუცია? ვის შეუძლია გამამტყუნოს, თუკი არ ვენდობი არავის, ვინც არ წარმომიჩენს წმიდა მამათა მტკიცე მოწმობას? ნიახური ხომ არ ვარ მეორედ ამოვიდე?

სიცოცხლე ერთხელ მებოძა და მომიტევეთ, თქვენზე მეტად თუ მამათა საეკლესიო განწესებებს დავიცავ და პირჯვარს გადავიწერ ისე, როგორც ისინი იწერდნენ და ითხოვდნენ... თვითონაც მოვინათლები და სხვასაც ისე მოვანათლინებ, როგორც წმიდა მამები ითხოვდნენ ამას... ვიქნები 100%-ით დარწმუნებული, რომ მონათლული ვარ, რადგან არავინ მარჩიელობს სამგზის შთაფვლითი ნათლობის სისწორეზე, და ასევე 100%-ით დარწმუნებული ვარ, რომ სწორად და გამართულად ვიწერ პირჯვარს, რადგან ზუსტად ვიცი ეს წმიდა მამათა გადმოცემაა.

არ მივიღებ არაფერს ისეთს, რაც არსად გამიგია, არც წმიდა მამათაგან მსმენია და წამიკითხავს!...

თქვენ ამბობთ, რა მნიშვნელობა აქვს ორი თითი იქნება თუ სამი, შთაფვლით მოვინათლები თუ წყალპკურებით? და რომ ჰქონდეს მნიშვნელობა? როდის გავარკვიო ეს? განკითხვის დღეს ხომ არა? როდესაც უკვე ყოველივეს გარკვევა დასრულდება, წიგნები გადაიშლება და ყველას მიეზღვება "საქმეთაებრ მათთა"... აი, ამაზე არ ფიქრობთ თქვენ და საკუთარი "მიგნებებით" მოხიბლულები, ყველანი ერთად განმიკითხავთ...

ღმერთმა გიშველოთ!