კითხვა-პასუხი - ძველმართლმადიდებლის დისპუტი დ. ჩიკვაიძესთან - oldorthodox

ძველმართლმადიდებლის დიალოგები სოციალურ ქსელ Facebook-ში

ძველმართლმადიდებლის დისპუტი
ოფიციალური ეკლესიის კანონისტ ბ-ნ დ. ჩიკვაიძესთან

ნათლისღების გარშემო

დიალოგს გთავაზობთ უცვლელი სახით
(2012 წ. 12-27 დეკემბერი)

"როცა უსჯულოს ვეტყვი: სიკვდილით მოკვდები-მეთქი, შენ კი არ გააფრთხილებ მას და არაფერს ეტყვი უსჯულოს ბოროტი გზიდან ჩამოსაშორებლად, რომ გადარჩეს, მოკვდება უსჯულო იგი თავის უკეთურებაში და მის სისხლს შენ მოგკითხავ.

ხოლო თუ შენ გააფრთხილებ უსჯულოს და არ მოიქცევა თავისი უსჯულოებისაგან და ბოროტი გზიდან, თავის უსჯულოებაში მოკვდება, შენ კი გადარჩენილი გყავს შენი თავი".

ეზეკიელი 3:18-19

Mevludi Natroshvili: მთავარია, მამის,ძის და წმინდა სულის სახელით მოინათლოს და შთაფლავს მღვდელი თუ ჰაერში აიტაცებს,მაგას მნიშვნელობა არა აქვს.....

Mevludi Natroshvili: მართლმადიდებლურ ნათლობაში მხოლოდ შთაფვლა არ იგულისხმება მხედველობაში მაქვს ის, რომ დასხმითი წესით ნათლობაც დასაშვებია სწორ ფორმულასთან ერთად. (სტაროვერებისგან განსხვავებით) მაგრამ თუ მოინათლება მამის,ძის(ერთბუნებიანის,როგორც მონოფიზიტებს სწამთ) და წმინდა სულის(რომელიც ძისაგანაც გამოვალს,ლათინების ,,ბრძნობის" მიხედვით), რა თქმა უნდა ასეთ ნათლობას არ იწყნარებს ეკლესია.

ძველმართლმადიდებელი (Oldbeliever Qristeani) - (ციტატა) (Mevludi Natroshvili): "მთავარია, მამის,ძის და წმინდა სულის სახელით მოინათლოს და შთაფლავს მღვდელი თუ ჰაერში აიტაცებს,მაგას მნიშვნელობა არა აქვს..." - უკაცრავად, თქვენი ეს განმარტება ახლახან ვნახე, არ მინდოდა თქვენს დიალოგში ჩარევა, მაგრამ ამ კომენტარმა დამაინტერესა... ხომ ვერ მეტყვით სად წაიკითხეთ ამგვარი რამ? თუ ეს თქვენი ფანტაზიის ნაყოფია?

ასევე გაუგებარია თქვენი ნათქვამი: "მართლმადიდებლურ ნათლობაში მხოლოდ შთაფვლა არ იგულისხმება მხედველობაში მაქვს ის,რომ დასხმითი წესით ნათლობაც დასაშვებია სწორ ფორმულასთან ერთად. (სტაროვერებისგან განსხვავებით) მაგრამ თუ მოინათლება მამის,ძის(ერთბუნებიანის,როგორც მონოფიზიტებს სწამთ) და წმინდა სულის(რომელიც ძისაგანაც გამოვალს,ლათინების ,,ბრძნობის" მიხედვით), რა თქმა უნდა ასეთ ნათლობას არ იწყნარებს ეკლესია" - ე. ი. მონოფიზიტმა, რაკიღა ის სამების დოგმატზე არასწორად ასწავლის, შთაფლვითაც რომ მონათლოს, და ფორმულაც სწორად წარმოთქვას (ინათლება მონა ღვთისა სახელითა მამისათა... და ა. შ.) მაინც არ შეიწყნარება ეკლესიაში მისი ნათლობა? კათოლიკეების ნათლობაზეც ასე ამბობთ, მაგრამ კათოლიკეების ნათლობას შეიწყნარებთ... ეს წინააღმდეგობრივად არ გეჩვენებათ?

Mevludi Natroshvili: მე ვიგულისხმე ის, რომ ობიექტური მიზეზების გამო თუ არ ხერხდება მოსანათლის შთაფლვა წყალში სამჯერ, დასაშვებია დასხმითი წესით ნათლობაც.

ძველმართლმადიდებელი - ჩემთვის გასაგებია, რომ თქვენ იწყნარებთ წყალდასხმით ნათლობას, ეს სხვა საკითხია, მე გკითხეთ ის, რომ აერობაპტიზმა, ანუ ჰაერში ნათლობის სწავლება რა წყაროს ეფუძნება-თქო. აი თქვენი სიტყვები: "მთავარია, მამის,ძის და წმინდა სულის სახელით მოინათლოს და შთაფლავს მღვდელი თუ ჰაერში აიტაცებს,მაგას მნიშვნელობა არა აქვს..." ეს ერთი და მეორე: "მაგრამ თუ მოინათლება მამის,ძის(ერთბუნებიანის,როგორც მონოფიზიტებს სწამთ) და წმინდა სულის(რომელიც ძისაგანაც გამოვალს,ლათინების ,,ბრძნობის" მიხედვით), რა თქმა უნდა ასეთ ნათლობას არ იწყნარებს ეკლესია", ანუ თქვენის აზრის ეკლესია ერეტიკოსთა ნათლობას მაშინ შეიწყნარებს, როდესაც მათ სწორი სწავლება აქვთ სამებაზე. მაგალითად, კათოლიკეების სწავლებას ჩვენ არ ვღებულობთ, არც თქვენ, (ფილიოკვეს ვგულისხმობ), მაგრამ მათ ნათლობას შეიწყნარებთ (ჩვენ არა).

თქვენ როგორც ამბობთ, კათოლიკეების ნათლობა თურმე მისაღები არ არის არა ფორმის გამო (წყალპკურება), ან ფორმულის გამო (ინათლება მონა ღვთისა სახელითა მამისათა და ა. შ.), არამედ იმიტომ, რომ ისინი არასწორად ასწავლიან სამების შესახებ (სულიწმიდა ძისგანაც გამოდისო). რეალურად კი ეს ასე არ არის... იგივე უნდა ითქვას მონოფიზიტებზეც. საერთოდ უნდა ითქვას, რომ ეკლესიაში არსებობს მწვალებელთა და სქიზმატთა მიღების სამი წესი:

1. სრული ნათლისცემით ეკლესია ღებულობს მისკენ მოქცეულ იმ მწვალებელთ, რომელთაც დარღვეული აქვთ ნათლისღების საიდუმლოს გარეგნული ფორმა - სამგზისი შთაფლვა ან არ ინათლებიან წმ. სამების სახელზე (იხ. IV მსოფლ. კრების მე-16 კანონი. ზონარას და ბალსამონის განმარტებები).

2. მირონცხებით და ყველა მწვალებლობის შეჩვენებით ეკლესია შეიწყნარებს სწორად ნათელღებულ, მაგრამ ქრისტეანულ სწავლა-მოძღვრებაში ცთომილ ერეტიკოსებსა (იქვე) და სქიზმატებს.

3. ლოცვით, საკუთარი და ყველა მწვალებლობის შეჩვენებით ეკლესიას უბრუნდებიან ეკლესიისგან მიქცეული ადამიანები, ზოგჯერ კი ერეტიკოსებიც.

მეორე წესით, ანუ მირონცხებით (ეს კი ნათლობის განუმეორებლობას ნიშნავს) მართლმადიდებელი ეკლესია ღებულობდა: არიანელებს, ნავატიანელებს, დონატისტებს და სხვა...

Mevludi Natroshvili: აერობაპტიზმა არის ბერძნული მართლმადიდებლური ეკლესიის ტრადიცია. აღსანიშნავია რომ ჰაერში ნათლობა ხდება იკონომიით, ექსტრემალური პირობების დროს, როდესაც ჩვილი იღუპება და არაა იქ არსად წყალი (საქართველოს ეკლესიის პრაქტიკაში ასეთ დროს დასაშვებია ქვიშით ნათლობაც)... რაც შეეხება თქვენს კითხვას, გიპასუხებთ, რომ მართლმადიდებელი ეკლესია ჩვეულებრივ პირობებში ნათლავს ემბაზში 3-ჯერ შთაფლვით... თუმცა თუ არსებობს ობიექტური მიზეზები (მძიმე ავადმყოფობა, გარდაცვალების საშიშროება) ასეთ შემთხვევაში შეივიწყნარებთ დასხმით და ჰაერში ნათლობას.

ძველმართლმადიდებელი: თქვენ ეკლესიის პრაქტიკის საწინააღმდეგოს ამბობთ... როდესაც სხვას ასწავლით, უნდა გამოიჩინოთ სიფრთხილე, რათა არასწორი სწავლების ქადაგებით ადამიანები საცთურში არ ჩააგდოთ. მე ამას მეგობრულად გირჩევთ... ჩემი ამ განმარტებების დადება კი აერობაპტიზმამ გამოიწვია, რომელსაც არანაირი გამართლება არა აქვს თვით თქვენი კატეხიზმოების მიხედვითაც კი... ეს სწავლება თუ არ ვცდები კონსტანტინოპოლში შეიმუშავეს და ახლა ინტენსიურად ნერგავენ პრაქტიკაში... უკვე წყლის მისხმაც კი ეზარებათ...

აერობაპტიზმას არა აქვს არანაირი გამართლება... ხშირად გვიმოწმებენ ჩვენ მომაკვდავის ქვიშით ნათლობას, საინტერესოა, ქვიშა რომ არ მიეყარათ იმ ადამიანისთვის, აეწიათ ჰაერში და მოინათლებოდა... ედიშერ ჭელიძესაც კი არ დაუმოწმებია ამგვარი რამ თავის ანტისტაროვერულ თხზულებებში (და არც სხვა მღვდელმსახურებს, რადგან მათ არაფერი იციან ამის შესახებ)... თუმცა, არ არის გამორიცხული მომავალში დაწერონ...რაკიღა ასეთი "ნათლობა" უკვე "კანონიკური" თუ "იკონომიური" საიდუმლოს სახეს იძენს...

რაც შეეხება თვით იკონომიას, ყველაფერი არ შეიძლება იკონომია იყოს... მას თავისი საზღვრები გააჩნია...

Mevludi Natroshvili: რა მინდა გკითხოთ, სტაროვერები ავადმყოფს როგორ აზიარებენ, ანუ ისეთს, რომელიც მძიმე უძლურებაშია შეპყრობილი და ფეხზე ვერ დგება?

ძველმართლმადიდებელი: აზიარებენ ე. წ. წლიური, ანუ სათადარიგო ზიარებით. ამგვარი, წლიური ტარიგი იწირება დიდ მარხვაში, დიდ ხუთშაბათს და შემდეგ სპეციალურად ინახება ამისთვის განკუთვნილ ჭურჭელში... ეს საყოველთაო და უძველესი პრაქტიკაა... როდესაც ადამიანი კვდება ან რაიმე სასიკვდილო საშიშროება ემუქრება ამ წლიური, იგივე სათადარიგო ძღვენიდან აზიარებენ. წესით თქვენთანაც ეგრე უნდა იყოს.

Mevludi Natroshvili: კი, ჩვენთანაც ეგრეა... ანუ მთავარია ამ შემთხვევაში ის, რომ პირი ეზიაროს ქრისტეს სისხლსა და ხორცს. წესით ლიტურგიაზე, ძღვენის კურთხევის შემდეგ უნდა ეზიარებოდეს მორწმუნე, მაგრამ ვინაიდან მისგან დამოუკიდებელი მიზეზებით არ შეუძლია მისვლა წირვაზე, ასეთ დროს დაშვებულია მისი (სანაწილიდან და არა ბარძიმიდან) ზიარება საწოლში. ამ დროს იმას კი არ ენიჭება მნიშვნელობა, რომ ეზიარა თუ არა ბარძიმიდან, არამედ იმას, რომ მიიღო სისხლი და ხორცი ქრისტესი. ასევეა დასხმითი ნათლობის დროსაც. მთავარია პირმა ნათელი იღოს ყოვლად წმიდა სამების სახელით და ავადმყოფობის გამო თუ არ ხერხდება მისი წყალში 3 ჯერ შთაფლვა, ამას ღმერთი გაგებით მოეკიდება. საწყენად არ მიიღოთ, მაგრამ სტაროვერების საუბრის მოსმენის დროს რატომღაც შაბათის კანონი მახსენდება ხოლმე...

ძველმართლმადიდებელი: მე არ მინდა დავა წყალდასხმასთან დაკავშირებით, რადგან ამ თემაზე ძალიან ბევრი ვიდავე და უამრავი მაგალითიც მოვიტანე. აქ მხოლოდ ერთს ვიტყვი, თქვენს მიერ მოტანილი შედარება მიუღებელია ერთი მიზეზით: ზიარების შემთხვევაში დარღვეული არ ყოფილა ზიარების შედგენის ფორმა (სათადარიგო ძღვენი იწირება ლიტურგიაზე, როგორც წესი და რიგია), გარდა ამისა, ეს არის ეკლესიის მიერ კანონიკურად დაშვებული ფორმა. უბრალოდ პური რომ გატეხო და ღვინო დაასხა ეს ხომ არ იქნება ქრისტეს ხორცი და სისხლი... ასეა წყალპკურებაშიც, სადაც ნათლის მინიჭება ხდება საიდუმლოს სწორი აღსრულების გზით (აუცილებელია აღინიშნოს, რომ ზიარების დროს საიდუმლოს აღსრულება ხდება არა უშუალოდ ადამიანის ზიარების მომენტში, არამედ პურისა და ღვინის ქრისტეს ხორცად და სისხლად შეცვალების დროს). ამრიგად ეს ორი შედარება არ შეესაბამება ერთურთს.

როდესაც ავადმყოფს ვაზიარებთ, მას უკვე ლიტურგიაზე შეწირული ტარიგით ვაზიარებთ, რომელიც იმ ლიტურგიაზე შეიცვალა ქრისტეს ხორცად და სისხლად. გამიგეთ რას ვგულისხმობ? ანუ სათადარიგო ძღვენი ეს იგივე ქრისტეს ხორცი და სისხლია შეწირული დიდ ხუთშაბათს. მისი შეწირვის დროს საიდუმლო (ექვარისტიისა) არ დარღვეულა... რაც არ შეიძლება ითქვას პკკურებით ნათლობაზე.

და ბოლოს: ქართლის კათალიკოსი ბესარიონ ორბელიშვილი (18-ე ს.) კათოლიკეებს პკურებითი ნათლობის შესახებ წერდა, რომ "ნათლის მინიჭების მაგიერ განუნათლავად დაუტევებთ ბნელშიო"... ვფიქრობ ეს ძალზედ საყურადღებო მომენტია (იხ. ბესარიონ ორბელიშვილის "გრდემლი". თ. 20. ნათლობის შესახებ).

Davit Chikvaidze: პატივცემულო ძველმორწმუნევ, პკურებით ნათლობა და დასხმით ნათლობა განსხვავდება ერთმანეთისგან, თან საკმაოდ. იუთუბში შეგიძლიათ ვიზუალურად ნახოთ, როგორ სრულდება ნათლობის წესი რომის ეკლესიაში.

მევლუდმა შესანიშნავი მაგალითი მოიყვანა და თქვენი არგუმენტი ვერ იყო მყარი.

წერთ "ზიარების შემთხვევაში დარღვეული არ ყოფილა ზიარების შედგენის ფორმა (სათადარიგო ძღვენი იწირება ლიტურგიაზე, როგორც წესი და რიგია), გარდა ამისა, ეს არის ეკლესიის მიერ კანონიკურად დაშვებული ფორმა. უბრალოდ პური რომ გატეხო და ღვინო დაასხა ეს ხომ არ იქნება ქრისტეს ხორცი და სისხლი... " მინდა აღვნიშნო შემდეგი:

1. საიდუმლოში გამოსაყენებელი ნივთიერების (თუ შეიძლება ამგვარად ითქვას) წესი არც დასხმით ნათლობისას ირღვევა: იკურთხება სუფთა, მტკნარი წყალი და ხდება მისი სამგზის დასხმა მოსანათლზე.

2. არ დაგავიწყდეთ, რომ არსებობს პირველშეწირულის წირვაც, რომლის დროსაც საერთოდ არ გამოიყენება იმ დღის ძღვენი და ზიარებაც ხდება მხოლოდ ხორცი, თუმცა არავინ ამბობს, რომ ამგვარი ზიარება ცოდვად შეერაცხება ვინმეს.

3. ჩემგან წესით არ უნდა გესწავლებოდეთ, რომ ყველა საეკლესიო საიდუმლოს აქვს თავისი ნივთიერება (რაც გამოიყენება) და კულმინაციური, საიდუმლოს აღსასრულებელი სიტყვები. საიდუმლოს ნამდვილობისათვის მხოლოდ ეს არის საჭირო. ზიარების შემთხვევაში არის წყალგარეული ღვინო და გაფუებული სეფისკვერი, ხოლო სიტყვებისა - შესცვალე სულითა შენითა წმიდითა. ნათლისღების შემთხვევაში ეს არის მტკნარი წყალი და სიტყვები - ნათელს იღებს მონა (მხევალი) ღმრთისა ... სახელითა მამისათა და ძისათა და წმიდისა სულისათა.

დანარჩენი არის წეს-ჩვეულება ეკლესიისა და არა დოგმატი ან კანონი.

4. კანონი არასწორად გაქვთ მითითებული.

5. მეექვსე მსოფლიო კრების 59-ე კანონის თანახმად ნათლისღება უნდა შესრულდეს ეკლესიაში. თქვენ თუ წარმოგიდგენიათ ზრდასრული ადამიანის ნათლისღების შესაძლებლობა სრული შთაფვლით ტაძარში, მდიდარი ფანტაზია გქონიათ ნამდვილად.

6. არავინ ამბობს იმას, რომ ნათლისღება შთაფვლით არ უნდა მოხდეს, მაგრამ იმის გამოცხადება მოუნათლავად, ვინც ეკლესიას მსოფლიო კრებების თანახმად მოუნათლავად არ გამოუცხადებია, არის ეკლესიის საქმეებში შეჭრა და მიუღებელი.

7. კათალიკოსი ბესარიონი დიდი ალბათობით გულისხმობდა ყველა "სიკეთესთან" ერთად რომის ეკლესიის სარწმუნოებრივ მცდარობას და აქედან გამომდინარე უზუსტო ნათლისღებას. თან, პკურებით და დასხმით ნათლისღებაზეც ვთქვით.

8. მე ვიცი, რომ ჩემი ნაწერით იმ აზრს არ შეიცვლით, რაც წლებია გაქვთ. ეს ყველაფერი დავწერე მხოლოდ იმიტომ, რომ ყველას, ვისაც სურს იცოდეს, რას ასწავლის მართლმადიდებელი ეკლესია, ჰქონდეს ხელთ.

ძველმართლმადიდებელი: თქვენ წერთ: "პატივცემულო ძველმორწმუნევ, პკურებით ნათლობა და დასხმით ნათლობა განსხვავდება ერთმანეთისგან, თან საკმაოდ. იუთუბში შეგიძლიათ ვიზუალურად ნახოთ, როგორ სრულდება ნათლობის წესი რომის ეკლესიაში. მევლუდმა შესანიშნავი მაგალითი მოიყვანა და თქვენი არგუმენტი ვერ იყო მყარი. წერთ "ზიარების შემთხვევაში დარღვეული არ ყოფილა ზიარების შედგენის ფორმა (სათადარიგო ძღვენი იწირება ლიტურგიაზე, როგორც წესი და რიგია), გარდა ამისა, ეს არის ეკლესიის მიერ კანონიკურად დაშვებული ფორმა. უბრალოდ პური რომ გატეხო და ღვინო დაასხა ეს ხომ არ იქნება ქრისტეს ხორცი და სისხლი... " "მინდა აღვნიშნო შემდეგი: 1. საიდუმლოში გამოსაყენებელი ნივთიერების (თუ შეიძლება ამგვარად ითქვას) წესი არც დასხმით ნათლობისას ირღვევა: იკურთხება სუფთა, მტკნარი წყალი და ხდება მისი სამგზის დასხმა მოსანათლზე".

1. თქვენ გავიწყდებათ, რომ საიდუმლოს ქმედითობას განაპირობებს არა მარტო ნივთიერება, არამედ ფორმაც. კარგი იქნება თუ ჩაიხედავთ თქვენი ეკლესიის მიერ გამოცემულ კატეხიზმოებში.

2. "არ დაგავიწყდეთ, რომ არსებობს პირველშეწირულის წირვაც, რომლის დროსაც საერთოდ არ გამოიყენება იმ დღის ძღვენი და ზიარებაც ხდება მხოლოდ ხორცი, თუმცა არავინ ამბობს, რომ ამგვარი ზიარება ცოდვად შეერაცხება ვინმეს".

პასუხი: პირველშეწირულის ლიტურგია ტარდება დიდი მარხვის პერიოდში (შაბათ-კვირისა და დღესასწაულების გარდა) და ამ ლიტურგიაზე მსხვერპლი საერთოდ არ შეიწირება, ლიტურგიას ასრულებენ წინა კვირას შეწირული მსხვერპლით, რომელიც სპეციალურად ინახება სანაწილეში.

"დიდი მარხვის სადაგ დღეებში (მხედველობაშია ორშაბათი, სამშაბათი, ოთხშაბათი, ხუთშაბათი და პარასკევი, თუ დღესასწაული არ დაემთხვა) საეკლესიო განწესება (ტიპიკონი) კრძალავს სრული ლიტურგიის ჩატარებას (იგულისხმება წმინდა იოანე ოქროპირისა და ბასილი დიდის ლიტურგიები), მისი სადღესასწაულო ხასიათიდან გამომდინარე, რადგან ამ წირვაზე ამაღლებული სადღესასწაულო ლოცვები და საკითხავები იგალობება. ეკლესიამ ღვთისმსახურების ასეთი ფორმა ძველთაგანვე განაწესა და მთლიანად მიუსადაგა მარხვის პირობებსა და განწყობილებას...

პირველშეწირულის წირვისათვის საჭიროა ძღვენი წინა კვირას მომზადდეს, ე.ი. კვირას, წირვაზე, ერთი ტარიგის ნაცვლად დამატებით მზადდება კიდევ ორი, რომლებიც (ჩვეულებრივ, იმავე კვირის) ლიტურგიაზე არ გამოიყენება, არამედ ინახება წმინდა ტრაპეზზე - სანაწილეში.

პირველშეწირულის მსახურებაზე ძღვნის ხელახალი შეწირვა აღარ ხდება, რადგან მოიხმარენ (წინა კვირას მომზადებულ) „პირველ შეწირულ“ ტარიგს. ამიტომ ამ ლიტურგიაზე ლოცვები გარკვეული თავისებურებებით აღესრულება" (იხ. http://www.orthodoxy.ge/sakhli/pirvelshetsiruli.htm). გარდა ამისა, პირველშეწირული ლიტურგიის ხსენება ბ-ნ მევლუდის მიერ განპირობებული იყო გამონაკლისი სახის ნათლობის (პკურების თუ დასხმის) გასამართლებლად. ამ მხრივ უნდა ითქვას, რომ პირველშეწირულის ლიტურგია უძველესი საეკლესიო და კანონიკური ჩვეულებაა, რასაც აღიარებენ და განმარტავენ წმიდა მამები, რასაც ვერანაირად ვერ ვიტყვით წყალპკურებით და დასხმით ნათლობებზე. მამათა სწავლება ამ მიმართებით არ არსებობს.

3. "ჩემგან წესით არ უნდა გესწავლებოდეთ, რომ ყველა საეკლესიო საიდუმლოს აქვს თავისი ნივთიერება (რაც გამოიყენება) და კულმინაციური, საიდუმლოს აღსასრულებელი სიტყვები. საიდუმლოს ნამდვილობისათვის მხოლოდ ეს არის საჭირო. ზიარების შემთხვევაში არის წყალგარეული ღვინო და გაფუებული სეფისკვერი, ხოლო სიტყვებისა - შესცვალე სულითა შენითა წმიდითა. ნათლისღების შემთხვევაში ეს არის მტკნარი წყალი და სიტყვები - ნათელს იღებს მონა (მხევალი) ღმრთისა ... სახელითა მამისათა და ძისათა და წმიდისა სულისათა. დანარჩენი არის წეს-ჩვეულება ეკლესიისა და არა დოგმატი ან კანონი".

პასუხი: ნათლობის საიდუმლოში თქვენ გამოტოვეთ საიდუმლოს შესრულების ფორმა, რომელსაც უდიდესი, ქმედითი და დოგმატური მნიშვნელობა გააჩნია (სამჯერ შთაფლვა არის ქრისტეს სამი დღე საფლავში ყოფნის სახე) და ეს დეტალურად არის განმარტებული, როგორც წმიდა მამათა, ასევე აღმოსავლეთის პატრიარქების მიერ. ასე, რომ თქვენ, ვფიქრობ, ამ მომენტს სპეციალურად ტოვებთ.

4. "კანონი არასწორად გაქვთ მითითებული".

პასუხი: მომიტევეთ არ ვიცი რომელ კანონს გულისხმობთ.

5. "მეექვსე მსოფლიო კრების 59-ე კანონის თანახმად ნათლისღება უნდა შესრულდეს ეკლესიაში. თქვენ თუ წარმოგიდგენიათ ზრდასრული ადამიანის ნათლისღების შესაძლებლობა სრული შთაფვლით ტაძარში, მდიდარი ფანტაზია გქონიათ ნამდვილად".

პასუხი: თქვენი ირონიის ვერც მიზეზს ვხვდები და ვერც საფუძველს. აქაც ან წყლის ამღვრევას ცდილობთ, ან მომიტევეთ და კარგად ვერ გაქვთ გაგებული კანონის მიღების არსი (კარგი იქნებოდა ჩაგეხედათ ბალსამონის და ზონარას კომენტარებში). კერძოდ, VI მსოფლიო კრების 59-ე კანონის ზონარას განმარტებაში ვკითხულობთ:

"ეს კანონი, როგორც ჩანს, გადაჭრით კრძალავს ნათლობას სალოცავ ეკვდერში, რომელიც კერძო სახლში იმყოფება, ხოლო ვინც ამას გაბედავს, თუ სასულიერო პირია პატივისგან დაამხობს, ერისკაცს კი უზიარებელჰყოფს. მაგრამ, ორგზისი კრების 12-ე კანონი, რომელიც წმიდა მოციქულთა ტაძარში ჩატარდა, ითხოვს, რათა სალოცავ ეკვდერებში ლიტურგიის აღმსრულებელნი, ამ საქმისთვის ადგილობრივი ეპისკოპოსის მიერ იყონ დანიშნულნი. ამრიგად, ორივე კანონიდან გამოდის ის დასკვნა, რომ სრულიად როდია აკრძალული სახლებში მოწყობილ სალოცავებში მღვდელმსახურება და ლოცვა, და ყველასაც როდი აქვს ამისი უფლება. მაგრამ მამებს სურდათ, რათა ისინი, ვინც სალოცავ ეკვდერებში მოისურვებდა ღმრთისმსახურებას ცნობილი და ამ საქმისთვის სპეციალურად განმწესებულნი ყოფილიყვნენ, რათა მათ გარდა არავის მისცემოდა ამის გაკეთების უფლება და ამგვარ მსახურებას განურჩევლად არ შესდგომოდა ყოველი მღვდელმსახური, არამედ მხოლოდ იმ მხარის ეპისკოპოსის ნებართვით. ხოლო ისინი, ვინც ამგვარ რამეს მოიმოქმედებენ საკუთარი ნებით, დაემხობიან თავიანთი პატივისგან, მათთან თანაზიარნი კი უზიარებელიქმნებიან. წაიკითხეთ აგრეთვე, VI მსოფლიო კრების 31-ე კანონი, რომელიც ბრძანებს, რომ სახლებში მოწყობილ სალოცავში ღვთისმსახურების უფლება შეუძლია გასცეს მხოლოდ ეპისკოპოსს".

რაც შეეხება ზრდასრული ადამიანების ტაძარში სრული შთაფვლით ნათლობის საკითხს, ფანტაზიები აქ საჭირო არ არის, აქ ემბაზებია საჭირო, რაც სამწუხაროდ თქვენ არ გაქვთ. ადრე ქრისტეანს სიყრმის ასაკშივე ნათლავდნენ და ამიტომ, დიდი ემბაზები ყოველთვის არ გვხდება ტაძრებში. ასეთ შემთხვევებში სამღვდელო პირნი ზრდასრული ადამიანების ნათლობებს ბუნებრივ წყალსაცავებში აღასრულებენ. თუ ეს უკანონობად მიგაჩნიათ, მაშინ გამოდის, რომ თქვენ საკუთარ ეკლესიასაც უპირისპირდებით, როცა ის ამგვარ ნათლობებს მდინარეში, ტაძრის გარეთ ატარებს.

6. "არავინ ამბობს იმას, რომ ნათლისღება შთაფვლით არ უნდა მოხდეს, მაგრამ იმის გამოცხადება მოუნათლავად, ვინც ეკლესიას მსოფლიო კრებების თანახმად მოუნათლავად არ გამოუცხადებია, არის ეკლესიის საქმეებში შეჭრა და მიუღებელი".

პასუხი: ამ პუნქტში "მსოფლიო ეკლესიის" ცნებაშიც უნდა გაერკვეთ და იმაშიც, რომ "მსოფლიო" ეკლესია თავის საყოველთაო გადმოცემებსა და დადგენილებებს მარტო მსოფლიო საეკლესიო კრებებით როდი გამოხატავს... ადგილობრივი ეკლესიების შეთანხმებული პრაქტიკა იგივე საყოველთაო ეკლესიის ერთიანი პრაქტიკის დასტურად უნდა იქნეს მიღებული და მსოფლიო კრების მოწვევა ამას სულაც არ სჭირდება. მსოფლიო კრებას, როგორც იცით წარამარა არ იწვევენ... სულ 7 მსოფლიო კრება მოიწვიეს მთელი ამ 2000-ზე მეტი წლის განმავლობაში, არადა რამდენი საყოველთაო წესი გააჩნია მართლმადიდებლობას... რამდენი მწვალებელი და მწვალებლობა დაგმო მან მსოფლიო კრებების მოწვევის გარეშე... ეს ალბათ უნდა იცოდეთ.

7. "კათალიკოსი ბესარიონი დიდი ალბათობით გულისხმობდა ყველა "სიკეთესთან" ერთად რომის ეკლესიის სარწმუნოებრივ მცდარობას და აქედან გამომდინარე უზუსტო ნათლისღებას. თან, პკურებით და დასხმით ნათლისღებაზეც ვთქვით".

პასუხი: თქვენ ჩანს კათალიკოს ბესარიონ ორბელიშვილის "გრდემლი" არ წაგიკითხავთ. ინტერნეტ სივრცეში მისი ანტიკათოლიკური თხზულების ეს თავი (ბესარიონ ორბელიშვილის "გრდემლი". თ. 20. ნათლობის შესახებ) მხოლოდ ჩვენს საიტზე დაიდო (სხვა წყარო, სამწუხაროდ, არ ვიცით...) და მას ეწოდება "თუ ვითარ ჩუენ, მართლმადიდებელნი მოძღვრებისაებრ წმიდათა მოციქულთასა და ღმერთშემოსილ მამათასა სამგზის ემბაზსა შინა შთაფლვითა და წყალთაგან აღმოშობითა სახელსა ზედა წმიდისა სამებისა ნათელვიღებთ ხელითა მღუდელთასა, ხოლო ლათინნი არა ესრეთ, არამედ ყოველითურთ წინააღმდეგობასა იქმენ, არც ემბაზსა შინა სამგზის შთაფლვით, არცა მხოლოდ მღუდელთაგან, არამედ ვინაცა დახუდეს ერისკაცთა და დედათა მიერ ნათელს სცემენ".

თუ გაეცნობით (ან ჩვენს მიერ მითითებულ წყაროში, ან ხელნაწერში) კათალიკოს ბესარიონ ორბელიშვილის ამ ნაშრომს, ვერსად დაინახავთ მას ლათინური ნათლობა ფილიოკვეს გამო დაეწუნოს... ის ყველგან მიუთითებს ნათლობის ფორმობრივი მხარის დარღვევაზე. მეტიც, კათალიკოსი ამ შემთხვევაში სრულიად თანხმიერია აღმოსავლელი პატრიარქებისა, რომლებმაც დეტალურად განუმარტეს ლათინებს მათი "ნათლობის" სიყალბე, რადგან დარღვეული აქვთ უმნიშვნელოვანესი ფორმობრივი მომენტი - სამჯერ შთაფლვა. იგივე განმარტებები მოცემულია "პიდალიონშიც". ასე, რომ ამ პუნქტშიც ცდებით...

8. "მე ვიცი, რომ ჩემი ნაწერით იმ აზრს არ შეიცვლით, რაც წლებია გაქვთ. ეს ყველაფერი დავწერე მხოლოდ იმიტომ, რომ ყველას, ვისაც სურს იცოდეს, რას ასწავლის მართლმადიდებელი ეკლესია, ჰქონდეს ხელთ".

პასუხი: მეც იმიტომ გაგეცით პასუხები, რომ მკითხველმა გაიგოს, როგორ უნდა ტარდებოდეს საიდუმლოებანი, სად როგორ ტარდება და ვინ ვინ არის.. ღმერთმა გიშველოთ.

Davit Chikvaidze - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "1. თქვენ გავიწყდებათ, რომ საიდუმლოს ქმედითობას განაპირობებს არა მარტო ნივთიერება, არამედ ფორმაც. კარგი იქნება თუ ჩაიხედავთ თქვენი ეკლესიის მიერ გამოცემულ კატეხიზმოებში".

საიდუმლოს ქმედითობას განაპირობებს ის, რაც ეკლესიამ დაუდგინა ამ საიდუმლოს. ეკლესიის დადგენილებაზე მიმატებაც და გამოკლებაც ისეთივე მწვალებლობაა, როგორიც სხვა. დოგმატურიაო, რომ ბრძანებთ, ნათლობისათვის რაც დოგმატურია, ის გადმოცემულია ღირსი იოანე დამასკელის შრომებში. იქ კარგად ნახავთ, რომ იმის მიუხედავად, რომ წმინდა მამა ახსენებს შთაფვლას, როგორც ასეთს, არსად არის მითითებული, რომ იგი დოგმატს გადმოსცემს და კონტექსტურად მითითებულია მხოლოდ როგორც განმარტება პავლე მოციქულის სიტყვებისა, რომ "ქრისტეს სიკვდილის მიმართ ნათელ-ვიღეთო".

წირვისას 2 კვერექსი რომ გამოტოვს მღვდელმა, ქმედითი იქნება პურის და ღვინის გარდაქცევა?ცხადია კი. მხოლოდ მღვდელი მიიღებს კანონიკურ შეგონებას ან დაცადების სასჯელს. ყოველ საიდუმლოს აქვს თავისი განწესი და ბუნებრივია, ყველა მღვდელს ევალება მისი შესრულება, თუმცა მისი ნაწილის შეუსრულებლობა საიდუმლოს ძალმოსილებას არ უკარგავს.

2. პირველშეწირულის წირვაზე კვლავ. გმადლობთ, რომ განმიმარტეთ. ფაქტია, რომ ეკლესიის სისავსე იცნობს წირვის სხვა ფორმასაც და თუ კარგად ამოიკითხავთ კანონს და მის განმარტებებს, ნახავთ, რომ ეკლესიაში კანონის მიღებამდეც არსებობდა ეს წესი. როცა გინდათ (მე-3 კითხვის პასუხი), თურმე ეკლესიას შეუძლია მსოფლიო კრების გარეშეც, ეპისკოპოსთა სისავსით დაადგინოს რამე (რაც მართებულია) და როცა გინდათ, გაიძახით კანონი არ არსებობსო. პრაქტიკა არსებობს და ეკლესიის მიერ შეწყნარებულია. სქიზმატებს არ გგულისხმობთ ცხადია. ეკლესიას ვგულისხმობ.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "3. ნათლობის საიდუმლოში თქვენ გამოტოვეთ საიდუმლოს შესრულების ფორმა, რომელსაც უდიდესი, ქმედითი და დოგმატური მნიშვნელობა გააჩნია (სამჯერ შთაფლვა არის ქრისტეს სამი დღე საფლავში ყოფნის სახე) და ეს დეტალურად არის განმარტებული, როგორც წმიდა მამათა, ასევე აღმოსავლეთის პატრიარქების მიერ. ასე, რომ თქვენ, ვფიქრობ, ამ მომენტს სპეციალურად ტოვებთ".

არ ვტოვებთ, ჩვენ ვაღიარებთ შთაფვლას, როგორც რეკომენდებულ ფორმას ნათლისღებისა. თქვენ კი ნათლისღების ფორმას (!) დოგმატის რანგს უტოლებთ, რაც დამეთანხმებით, რომ უკვე მწვალებლობის ნიშნებს შეიცავს.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "4. მომიტევეთ არ ვიცი რომელ კანონს გულისხმობთ".

რაც დაწერეთ, იმას. მე-4 კრების მე-16 კანონს.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "5. თქვენი ირონიის ვერც მიზეზს ვხვდები და ვერც საფუძველს. აქაც ან წყლის ამღვრევას ცდილობთ, ან მომიტევეთ და კარგად ვერ გაქვთ გაგებული კანონის მიღების არსი (კარგი იქნებოდა ჩაგეხედათ ბალსამონის და ზონარას კომენტარებში). კერძოდ, VI მსოფლიო კრების 59-ე კანონის ზონარას განმარტებაში ვკითხულობთ...".

პატივცემულო! კანონის მიღების წინაპირობის მოთხრობა ცალსახად არ განსაზღვრავს კანონის მიღების ერთადერთ მიზანს და რაც მთავარია, შინაარსს. ის, რომ კრება ნებას რთავს კათოლიკონში შესრულდეს მღვდლის მიერ ნათლისღება (ნაცვლად ეკვდერისა), არ გულისხმობს იმას, რომ იქ კათოლიკონი (ანუ ტაძარი) ტყუილად წერია. თქვენეული კომენტარი, ნათლისღების მდინარეებში შესრულების თაობაზე, თქვენდა საუბედუროდ მხოლოდ თქვენეულია და მასზე არცერთი განმმარტებელი არ საუბრობს. მე ირონიით კი არა, ხუმრობით გითხარით, რომ 1.80 სმ ადამიანს ვერცერთ ტაძარში ვერ მონათლავ სრული შთაფვლით, რადგან ეს ფიზიკურად არის შეუძლებელი.

რაც შეეხება ჩემი ეკლესიისადმი დაპირისპირებას, სასაცილოა. ეკლესია რომ სწორედ უშვებს სხვადასხვა ფორმით (და არა ფორმულირებით!) ნათლისღებას, იმიტომ არის, რომ ისტორიის მანძილზე შთაფვლითაც ინათლებოდნენ, ემბაზშიც და დასხმითაც. თქვენ თქვენს სწავლებას უმატებთ ეკლესიის სწავლებას და მართლმადიდებლობად ასაღებთ და არ გამოვა ეს, მინდა დაგარწმუნოთ.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "6. ამ პუნქტში "მსოფლიო ეკლესიის" ცნებაშიც უნდა გაერკვეთ და იმაშიც, რომ "მსოფლიო" ეკლესია თავის საყოველთაო გადმოცემებსა და დადგენილებებს მარტო მსოფლიო საეკლესიო კრებებით როდი გამოხატავს..."

მსოფლიო ეკლესიაზე გითხართ ზემოთ. აქ მხოლოდ იმას დავამატებ, რომ მსოფლიო ეკლესიას კარგა ხანია მიღებული აქვს ნათლისღების რამდენიმე ფორმა და გეთანხმებით, მსოფლიო კრება ამას ნამდვილად არ დასჭირვებია.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "7.თქვენ ჩანს კათალიკოს ბესარიონ ორბელიშვილის "გრდემლი" არ წაგიკითხავთ. ინტერნეტ სივრცეში მისი ანტიკათოლიკური თხზულების ეს თავი მხოლოდ ჩვენს საიტზე დაიდო (სხვა წყარო, სამწუხაროდ, არ ვიცით...) და მას ეწოდება "თუ ვითარ ჩუენ, მართლმადიდებელნი მოძღვრებისაებრ წმიდათა მოციქულთასა და ღმერთშემოსილ მამათასა სამგზის ემბაზსა შინა შთაფლვითა და წყალთაგან აღმოშობითა სახელსა ზედა წმიდისა სამებისა ნათელვიღებთ ხელითა მღუდელთასა, ხოლო ლათინნი არა ესრეთ, არამედ ყოველითურთ წინააღმდეგობასა იქმენ, არც ემბაზსა შინა სამგზის შთაფლვით, არცა მხოლოდ მღუდელთაგან, არამედ ვინაცა დახუდეს ერისკაცთა და დედათა მიერ ნათელს სცემენ"".

წავიკითხე, ჩემო ბატონო. მერე? გეთანხმებით, რომ ნათლისღება უნდა შესრულდეს შთაფვლით, მაგრამ დასხმით ნათელღებულიც ნათელღებულია, ვინაიდან ამის ამკრძალავი ნორმა არ არსებობს, ხოლო ნებადამრთველი წესი შეიწყნარა ეკლესიის სისავსემ.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "8. ამ პუნქტში "მსოფლიო ეკლესიის" ცნებაშიც უნდა გაერკვეთ და იმაშიც, რომ "მსოფლიო" ეკლესია თავის საყოველთაო გადმოცემებსა და დადგენილებებს მარტო მსოფლიო საეკლესიო კრებებით როდი გამოხატავს...".

კარგია, რომ საეკლესიო სამართალში ასე თუ ისე ერკვევით, მით უფრო - თვითნასწავლის დონეზე, მაგრამ თქვენი მხრიდან დიდაქტიკური ტონი ჩემთვის მიუღებელია. თავად თქვენ თუ გაერკვევით თქვენი "ეკლესიის" წარმოშობის ისტორიაში და არ განაგრძობთ იმის მტკიცებას, თითქოს მონღოლურქუდიანი ეპისკოპოსები დატოვეს მოციქულებმა, თავად თქვენთვის და თქვენი ცხონებისთვის იქნება უკეთესი. ამ თემაზე კომენტარით შეგიძლიათ თავი არ შეიწუხოთ, "ეპისკოპოს" პავლე ხორავას ბრძნობანი 3-3-ჯერ მაქვს წაკითხული.

ძველმართლმადიდებელი - (ციტატა) (Davit Chikvaidze): "1. "საიდუმლოს ქმედითობას განაპირობებს ის, რაც ეკლესიამ დაუდგინა ამ საიდუმლოს. ეკლესიის დადგენილებაზე მიმატებაც და გამოკლებაც ისეთივე მწვალებლობაა, როგორიც სხვა".

პასუხი: ჭეშმარიტად! ნათლისღების საიდუმლოსთვის ეკლესიას არსად დაუდგენია პკურება ან სხურება. ამიტომაც არის "ნათლობის" ამგვარი წესი მწვალებლობა და ამიტომაც ამხელენ აღმოსავლეთის იერარქები ლათინებს, როგორც ნათლისღების საიდუმლოს დამარღვეველთ.

2. "დოგმატურიაო, რომ ბრძანებთ, ნათლობისათვის რაც დოგმატურია, ის გადმოცემულია ღირსი იოანე დამასკელის შრომებში. იქ კარგად ნახავთ, რომ იმის მიუხედავად, რომ წმინდა მამა ახსენებს შთაფვლას, როგორც ასეთს, არსად არის მითითებული, რომ იგი დოგმატს გადმოსცემს და კონტექსტურად მითითებულია მხოლოდ როგორც განმარტება პავლე მოციქულის სიტყვებისა, რომ "ქრისტეს სიკვდილის მიმართ ნათელ-ვიღეთო"".

პასუხი: აქ გაუგებარია, წმიდა მამას რატომ უნდა მიეთითებინა დოგმატს გადმოვცემო... მან გადმოსცა სწავლება და ეკლესიის პრაქტიკა ნათლისღების შესახებ, გადმოსცა ისე, როგორც ასწავლიდა ეკლესია. ყველა წმიდა მამა როდესაც ნათლისღებისთვის ასწავლის გადმოსცემს მისი შესრულების ფორმას. მითუმეტეს, თუ სწორედ ეს იგულისხმება მოციქულ პავლეს სიტყვებში "ქრისტეს სიკვდილის მიმართ ნათელიღეთ". გარდა ამისა, თუ წმიდა იოანე დამასკელმა მაინცა და მაინც არ ახსენა დოგმატს გადმოვცემო, უნდა ვიფიქროთ, რომ ეს დოგმატი არ არის?

წმ. ბასილი დიდი თავის 91-ე კანონში (ნეტარი ამფილოქესადმი მიწერილი წიგნის 27-ე თავიდან სულიწმიდის შესახებ) წერს: "ეკლესიაში დაცული სჯული და ქადაგებები ზოგი წერილობით მოცემული მოძღვრების სახით გვაქვს, ხოლო ზოგი მიღებული გვაქვს მოციქულთაგან, საიდუმლოდ გადმოცემული. ამათგან ორივეს ერთი და იგივე ძალა აქვს კეთილმსახურებისთვის და ამას არავინ თვლის საკამათოდ, ვისაც საეკლესიო განწესებათა ცოტაოდენი ცოდნა მაინც აქვს".

თქვენთვის, ვისაც, როგორც ხშირად სიამაყით აცხადებთ ხოლმე, რომ ჩემგან განსხვავებით დიპლომიანი "კანონისტი" ბრძანდებით, საყურადღებო უნდა იყოს წმ. ბასილის ზემოთდამოწმებული სიტყვები და ისიც, რასაც ის ბრძანებს შემდგომ:

"თუ დაუწერელი წესების დარღვევას მივყოფთ ხელს, ვითომცდა იმიტომ, რომ მათ არა აქვთ დიდი ძალა, ამით უცილობლივ ვავნებთ სახარებას უმთავრეს საკითხებში..." (რუს.:"Ибо аще предприимем отвергати неписанные обычаи, аки не великую имющие силу: то неприметно повредим Евангелию в главных предметах...")... ჩვენი ქადაგება შეიკვეცება და მხოლოდ სახელწოდებაღა შეგვრჩება".

ამის შემდეგ, უფრო საინტერესო რამ მოდის: ჯერ აღნიშნავს იმას, რომ საეკლესიო წესთაგან ბევრი რამ გადმოცემით, დაუწერლად გვაქვს მიღებული და მათ, წერილობით მოცემულ მოძღვრებასთან ერთად, თანაბარი ძალა გააჩნიათო, შემდეგ კი გვაფრთხილებს და გვასწავლის, რომ მათი დარღვევა სახარების დარღვევის ტოლფასიაო უმთავრეს საკითხებში, ანუ დოგმატებში (რადგან სხვაგვარად ტერმინ "უმთავრესს" ვერ აღვიქვამთ). და რომელია ეს წესები, რომელთა დარღვევას ასეთი სავალალო შედეგი მოსდევს? მოდი კვლავ წმ. ბასილის მოვუსმინოთ:

"1) პირველად ვახსენებ პირველსა და საერთოს: მორწმუნეების მიერ ჯვრის სასწაულის გამოსახვა (ანუ პირჯვრისწერა - ძვ.მართლ.) ჩვენი უფლის იესუ ქრისტეს სახელის მიმართ ვინ გვასწავლა წერილობით?

2) ლოცვის დროს აღმოსავლეთის მხარეს თაყვანისცემა რომელმა წიგნმა გვაუწყა ჩვენ?

3) მადლობის (ევქარისტიის) პურის ან სასმელის კურთხევის დროს სათქმელად რომელმა წმინდანმა დაგვიტოვა ჩვენ წერილობით რაიმე?...

4) საიდან არის კაცთა სამჯერადი შთაფლვა (რუს. წყაროდან: погружение) წყალში ნათლისღების დროს?

როგორ შეეფერებოდა, - აგრძელებს წმ. მამა, - ამ მოძღვრების გაცხადება და წერილობით გამხელა იმათ, ვინც განუსწავლელია საიდუმლოში და მისი შეხედვის უფლებაც კი არა აქვს. რადგანაც დაუწერელი გადმოცემის სიტყვა და სარწმუნოებითი სჯულის (დოგმატის) ცოდნა არ არის დადებული სასწავლებლად, იგი ადვილად შეიძლება შეურაცხსაყოფელი გახდეს მრავალთაგან, ... რადგან სხვა არის სარწმუნოებითი კანონი (დოგმატი, სჯული) და სხვა - ქადაგება. სარწმუნოებითნი სჯულნი (დოგმატები) დაფარულნი არიან, ხოლო ქადაგებები - გამხელილნი...".

სამწუხაროდ, აქ მთელი კანონის გადმოცემა შეუძლებელია ფეისბუკის ჩატის ფორმატისა და შეზღუდულობის გამო, მაგრამ ვფიქრობ რაც დაიწერა ისიც კი საკმარისი უნდა იყოს იმისთვის, რომ დავრწმუნდეთ, რამდენად მჭიდრო კავშირი ჰქონია სახარებისეულ სწავლებასთან (დოგმატებთან) იმ წესებს, რომელთაც თქვენ "მეორეხარისხოვნად" და არაარსებითად მიიჩნევთ. არადა წმ. ბასილი დიდი, მთელი ამ მსჯელობის შემდეგ იმ წესების დოგმატური შინაარსის გადმოცემას იწყებს, რომელთაც თქვენ არსებით მნიშვნელობას არ ანიჭებთ (მაგ.: ლოცვის დროს პირით აღმოსავლეთისკენ დგომა, მუხლთმოდრეკანი). ხოლო ნათლისღების საიდუმლოსთვის წერს: "თუ ნათლისღებისმიერი მოცემისგან და კეთილმსახურების წესების მიხედვით ვინათლებით, ასევე გვმართებს გვწამდეს, რომ უეჭველად ნათლისღების მსგავს აღსარებას ვაღიარებთ" (დიდი სჯულისკანონი. თბ. საეკლ. კალენდარი. 1987 წ. გვ. 429-430).

და რომელია კეთილმსახურების ის წესი, რომლის მიხედვითაც ვინათლებით? რომელია ის აღსარება, რომელიც ნათლისღების ფორმით მოგვეცემა? - ეს ის ფორმაა, რომელიც თქვენს მიერ დამოწმებულმა წმ. იოანე დამასკელმა, თვით წმ. ბასილი დიდმა მოცემულ კანონში და სხვა მამებმა განგვიმარტეს - სამგზისი შთაფლვა წყალში.

არის კი სადმე ნახსსენები წყალპკურება? ან რომელი აღმსარებლობის გამომხატველია იგი? ჩვენ, ძველმართლმადიდებლები ვაღიარებთ, რომ ქრისტე ჯვარცმის შემდეგ დამარხულ იყო სამი დღე, რის ნიშნადაც ვიმარხებით მასთან ერთად ნათლისღების წყალში... ეს არის ჩვენი ნათლისღების მსგავსი აღსარება.

ახლა თქვენ უნდა მითხრათ თქვენი "ნათლისღების" (პკურების) მსგავსი აღსარება... რას ნიშნავს იგი? და რომელი წმიდა მამა გვასწავლის?

3. "წირვისას 2 კვერექსი რომ გამოტოვს მღვდელმა, ქმედითი იქნება პურის და ღვინის გარდაქცევა? ცხადია კი. მხოლოდ მღვდელი მიიღებს კანონიკურ შეგონებას ან დაცადების სასჯელს. ყოველ საიდუმლოს აქვს თავისი განწესი და ბუნებრივია, ყველა მღვდელს ევალება მისი შესრულება, თუმცა მისი ნაწილის შეუსრულებლობა საიდუმლოს ძალმოსილებას არ უკარგავს".

პასუხი: თქვენ უნდა გაარკვიოთ საიდუმლოში უმთავრესი წესი, რომელსაც თქვენი ეკლესიის კატეიზმოები სამართლიანად უწოდებენ "მოციქულთაგან მოცემულ კუთვნილებას". ევქარისტიის საიდუმლოში, ეს არის მღვდლის ლოცვით პურისა და ღვინის შეცვალება ქრისტეს ხორცით და სისხლით, ამ მომენტში აღესრულება საიდუმლო, ამიტომაც, კვერექსების გამოტოვება საიდუმლოს დარღვევა კი არა, იმ მშვენების გაუბრალოებაა, რომელსაც ლიტურგიის მთელი წეს-განგება წარმოადგენს. ამდენად, ნათლობაში შთაფლვა საიდუმლოს "ნაწილი" კი არა, მისი უმთავრესი მომენტია. მის გარეშე საიდუმლო არ არის საიდუმლო. შეიძლება ნათლობის საიდუმლოს შესრულების დროსაც ნებსით ან უნებლიედ გამოტოვოს მღვდელმა ესა თუ ის ლოცვა, მაგრამ როგორც კი შესრულდება ნათლობა (სამჯერ შთფლვა წმ. სამების სახელზე), ის უკვე აღარ განმეორდება, რადგან შესრულებულად ჩაითვლება. ასე, რომ მოდი, თავი დაანებეთ აქცენტების გადატანას არსებითიდან არაარსებითზე და ამ არაარსებითს ნუ ანიჭებთ არსებითის მნიშვნელობას. ეს არის მწვალებლობა და არა ის, რომ ვიცავთ ნათლობის მოციქულთაგან მოცემულ კუთვნილებას და მამათა სწავლებას.

4. "ფაქტია, რომ ეკლესიის სისავსე იცნობს წირვის სხვა ფორმასაც და თუ კარგად ამოიკითხავთ კანონს და მის განმარტებებს, ნახავთ, რომ ეკლესიაში კანონის მიღებამდეც არსებობდა ეს წესი. როცა გინდათ (მე-3 კითხვის პასუხი), თურმე ეკლესიას შეუძლია მსოფლიო კრების გარეშეც, ეპისკოპოსთა სისავსით დაადგინოს რამე (რაც მართებულია) და როცა გინდათ, გაიძახით კანონი არ არსებობსო. პრაქტიკა არსებობს და ეკლესიის მიერ შეწყნარებულია. სქიზმატებს არ გგულისხმობთ ცხადია. ეკლესიას ვგულისხმობ".

პასუხი: მომიტევეთ, მაგრამ ცოტა ბუნდოვანია თქვენი ბრალდება. რას ნიშნავს თითქოსდა "გავიძახით კანონი არ არსებობსო". რომელ წესზეა ლაპარაკი? თუ პირველშეწირულზე, მაშინ უნდა გითხრათ, რომ დავა სულაც არ ეხება ლიტურგიის ამ ფორმას. ზემოთ უკვე ვთქვი, რომ ეს არის ეკლესიის მიერ კურთხეული და დამტკიცებული წესი, რომელიც უძველესი დროიდან მოდის. რასაც ვერ ვიტყვით-თქო ნათლობის "პკურებით" თუ "სხურებით" ფორმებზე... ამგვარი სწავლება არავისგან მოდის... (პაპისტ-ლათინთა გარდა).

ხოლო თუ ლიტურგიის ამ ფორმას პკურებითი "ნათლისღების" გასამართლებლად იყენებთ, მაშინ სულ აგრევიათ გზა-კვალი. პკურებითი "ნათლობის" ფორმა თვით ახალმოწესე ეკლესიის პრაქტიკის მიერაც კი არ არის ერთხმად მიღებული, ანუ შეხმატკბილებული. მაგალითად, ცნობილია თუ როგორი სიმძაფრით ეწინააღმდეგებოდნენ ბერძენი იერარქები ლათინთა ამ სიახლეს. უამრავი მამხილებელი ეპისტოლეა დაწერილი პკურებითი "ნათლობის" წინააღმდეგ (კათალიკოს ბესარიონ ორბელიშვილიც ამის მკაფიო მაგალითი არ არის? ეს არ აჩვენებს, რომ იმდროინდელი ქართული მართლმადიდებელი ეკლესია არ შეიწყნარებდა ამგვარ "ნათლობას"?!). მაშ რომელი "პრაქტიკის", ან რომელი "ეკლესიის" პრაქტიკის მიერაა ეს მწვალებლური წესი შეწყნარებული? - რეფორმისტულ-ავანგარდისტულ-ეკუმენისტური ეკლესიების მიერ, რათა უკეთესად მოხდეს ურთიერთ დაახლოება (განსაკუთრებით კათოლიკეებთან).

5. "ჩვენ ვაღიარებთ შთაფვლას, როგორც რეკომენდებულ ფორმას ნათლისღებისა. თქვენ კი ნათლისღების ფორმას (!) დოგმატის რანგს უტოლებთ, რაც დამეთანხმებით, რომ უკვე მწვალებლობის ნიშნებს შეიცავს".

პასუხი: ამის შესახებ ზემოთ უკვე დეტალურად ვილაპარაკე და წმიდა ბასილი დიდიც დავიმოწმე. თქვენ მწვალებლობაში ბრალს დებთ წმ. ბასილი დიდს, ღმერთმა მოგიტევოთ ეს კადნიერება. თან ძალზედ სასაცილოა ნათლობის საიდუმლოში შთაფლვას ვუწოდოთ "რეკომენდირებული"...

6. "რაც დაწერეთ, იმას. მე-4 კრების მე-16 კანონს".

პასუხი: დიახ, ეს უნებლიე შეცდომაა. მაგრამ, იმედი მაქვს საკითხის არსს მიმიხვდით. გარკვეული კატეგორიის მწვალებლებს (მათაც, ვისი სწავლებაც ეხება წმ. სამებას, ან მაცხოვრის ორბუნებოვნებას) თუ მათ დარღვეული არა აქვთ ნათლობის საიდუმლო და ფორმულა: "ინათლება მონა ღვთისა, სახელითა მამისათა, და ძისათა, და წმიდისა სულისათა. ამენ", ეკლესიის მიერ შეიწყნარება.

რაც შეეხება შესაბამის კანონებს იხ.: I მსოფლ. კრების 19-ე; ლაოდ. 7, 8; II მსოფლ. კრების 7-ე; VI მსოფლ. კრების 95-ე; VII მსოფლ. კრების 8-ე და ბასილი დიდის 47-ე. გარდა ამისა, ამ საკითხს ეხებოდნენ ცალკეული წმიდა მამებიც. ჩამოთვლას ვფიქრობ აზრი არა აქვს.

7. "პატივცემულო! კანონის მიღების წინაპირობის მოთხრობა ცალსახად არ განსაზღვრავს კანონის მიღების ერთადერთ მიზანს და რაც მთავარია, შინაარსს. ის, რომ კრება ნებას რთავს კათოლიკონში შესრულდეს მღვდლის მიერ ნათლისღება (ნაცვლად ეკვდერისა), არ გულისხმობს იმას, რომ იქ კათოლიკონი (ანუ ტაძარი) ტყუილად წერია".

პასუხი: მე არ მითქვამს, რომ ტყუილად წერია. ზონარას კომენტარში წერია, რომ ამის გაკეთება შესაძლებელია ეპისკოპოსის კურთხევით და არა თვითნებურად.

8. "თქვენეული კომენტარი, ნათლისღების მდინარეებში შესრულების თაობაზე, თქვენდა საუბედუროდ მხოლოდ თქვენეულია და მასზე არცერთი განმმარტებელი არ საუბრობს".

პასუხი: მდინარეებში რომ ინათლებოდნენ ეს წერია ახალი აღთქმიდან მოყოლებული მრავალი წმინდანისა და ეკლესიის მატიანეებში. ცალკე განმარტება ამ საკითხს რაში სჭირდება? მამები ასწავლიან რომ ადამიანი უნდა მოინათლოს შთაფვლით, და გინდ მდინარეში მონათლეთ და გინდ ემბაზში. საკითხის ამგვარი "გართულება" კომიკურ სახეს უფრო იძენს, ვიდრე სერიოზულს. მერწმუნეთ ასეა...

9. "მე ირონიით კი არა, ხუმრობით გითხარით, რომ 1.80 სმ ადამიანს ვერცერთ ტაძარში ვერ მონათლავ სრული შთაფვლით, რადგან ეს ფიზიკურად არის შეუძლებელი".

პასუხი: ეკლესიაში დიდი ემბაზი თუ არსებობს, 1.80 სმ კი არა 2.30 სმ ადამიანის მონათვლაც კი არის შესაძლებელი. ხოლო თუ ემბაზი არ არსებობს, მაშინ შთაფვლის მისაღებად უნდა ჩაიყვანონ ბუნებრივ ან ხელოვნურ წყალსაცავში. ასე ძნელი იყო ამის გაგება თქვენნაირი უმაღლესი განათლების მქონე ადამიანისთვის?

10. "რაც შეეხება ჩემი ეკლესიისადმი დაპირისპირებას, სასაცილოა. ეკლესია რომ სწორედ უშვებს სხვადასხვა ფორმით (და არა ფორმულირებით!) ნათლისღებას, იმიტომ არის, რომ ისტორიის მანძილზე შთაფვლითაც ინათლებოდნენ, ემბაზშიც და დასხმითაც".

პასუხი: გამონაკლისი შემთხვევები (როდესაც ქვიშით, ან პკურებით მონათლულან ადამიანები) ეკლესიის მიერ დაშვებულ კანონს არ წარმოადგენს, და ამაზეც ნათლად მეტყველებენ წმიდა მამები. ასე მაგალითად, წმ. იოანე დამასკელის თქმით: "რაც იშვიათად ხდება ეკლესიისთვის კანონი არ არის და ერთ მერცხალსაც როდი მოჰყავს გაზაფხული, როგორც წმ. გრიგოლ ღვთისმეტყველი ბრძანებს და ასეც არის. ერთ შეხედულებას როდი ძალუძს უარყოს მთელი ეკლესიის გადმოცემა..." (Три защитительных слова против порицающих святые иконы или изображения//пер. А. Бронзова. СПб.,1893. Слово 1, Гл. 25. С. 21-22).

აჰა კიდევ პატრიარქი ბალსამონი, რომელიც სარდიკიის კრების მე-18 კანონის განმარტებაში წერს (იმედია არ მეშლება) "თუ ვინმე მოინდომებს და წმ. ათანასე დიდის დროს მომხდარ ამბავს დამიპირისპირებს, - რამეთუ დაწერილია, რომ მის მიერ, ბავშობისას, ზღვის ქვიშაში, თამაშობით მონათლულნი შეწყნარებულ იქმნენ და აგრეთვე, იმას, რაც წმ. პორფირიზე აღსრულდა, როდესაც ხუმარას მიერ მსახრობით იქნა ნათელღებული და რის გამოც მოწამეობრივი გვირგვინის ღირსი გახდა, რამეთუ მყისიერ იხილა ზეციდან გარდამომავალნი, ნათელმოსილნი ანგელოზნი სანთლებით, რომლებიც გალობდნენ: "რომელთა ქრისტეს მიერ ნათელ-გვიღებიეს..." მე დავუპირისპირებ მას კანონიკურ განწესებას, რომელშიც ნათქვამია: "რაც კანონს ეწინააღმდეგება, მაგალითი ვერ იქნება ჩვენთვის...", რადგანაც განუხრელად ვიცავთ ღვთაებრივ და წმინდა განწესებებს".

11. "თქვენ თქვენს სწავლებას უმატებთ ეკლესიის სწავლებას და მართლმადიდებლობად ასაღებთ და არ გამოვა ეს, მინდა დაგარწმუნოთ".

პასუხი: ეს ისეთი ბრალდებაა, ჩემს მიერ ზემოთმოტანილი მსჯელობისა და წმიდა მამების დამოწმების შემდეგ თვით ამ სიტყვების მკითხველმა რომ უნდა განსაჯოს. მე დავდუმდები.

12. "მსოფლიო ეკლესიას კარგა ხანია მიღებული აქვს ნათლისღების რამდენიმე ფორმა და გეთანხმებით, მსოფლიო კრება ამას ნამდვილად არ დასჭირვებია".

პასუხი: ამ "არგუმენტზეც" უკვე გაგეცით პასუხი.

13. "გეთანხმებით, რომ ნათლისღება უნდა შესრულდეს შთაფვლით, მაგრამ დასხმით ნათელღებულიც ნათელღებულია, ვინაიდან ამის ამკრძალავი ნორმა არ არსებობს, ხოლო ნებადამრთველი წესი შეიწყნარა ეკლესიის სისავსემ".

პასუხი: ვინ თქვა რომ არ არსებობს? ამის ამკრძალავი ნორმაა:

1) წყალპკურებითი ნათლობის განმარტების არარსებობა წმიდა მამათა სწავლებაში (ე. ი. ეკლესიას ამ ნათლობის განმარტება არ გააჩნია);

2) წმ. მოციქულთა 50-ე კანონი, რომელიც ცალსახად უარყოფს ყოველგვარ ნათლობას, რომელიც არ შესრულდება სამგზისი შთაფლვით (მაგალითისთვის მოჰყავს ერთგზის შთაფლვითი ნათლობის უარყოფა);

3. ადგილობრივ ეკლესიათა კურთხევანები, სადაც მწვალებელთა მიღების წესებში მოცემულ უარყოფის ფორმულებში აწყევლინებენ პკურებით-დასხმით ფორმას. მაგალითად:

ა) არსენ იყალთოელის დოგმატიკონი (მონოფიზიტების მიღების წესში. ეს წესი გადმოტანილია უფრო ადრინდელი ბერძნული კურთხევანიდან): "ვინცა ვინ არა ნათელს-სცეს სამითა შთაყოფითა სახელსა ზედა მამისა და ძისა და სულისა წმიდისასა, შეჩუენებულ იყავნ!" (არსენ იყალთოელი. "დოგმატიკონი". შეჩუენებანი იაკობიტთა და ყოველთა ერთ-ბუნებიანთანი, რომელთა თანა არიან სომეხნიცა).

ბ) დიდი კურთხევანი (სლავური), ლუთერანული სარწმუნოებიდან მართლმადიდებლურ სარწუნოებაში გადმოსულთა მიღების წესი, ფურცელი 16: "ვწყევლი მათ ბილწ ნათლობას, რომელიც აღესრულება წყლდასხმით და არა შთაფლვით, რომელიც არის უფლის იორდანეში ნათლობის ხატი და გადმოცემული წმიდა მოციქულთა მიერ, რომ ნათლობა უნდა აღსრულდეს სამგზისი შთაფლვით, მამის, ძის და სულიწმიდის სახელით" (Потребник Большой, чин приходящих к православной церкви от лютеран, лист 16, 2-го счета).

მსგავსი კრულვანი შეგიძლიათ მოიძიოთ ლათინთა მიღების წესშიც... ასე, რომ ამ მხრივ მაგალითებს არ გავაგრძელებ.

14. "კარგია, რომ საეკლესიო სამართალში ასე თუ ისე ერკვევით, მით უფრო - თვითნასწავლის დონეზე, მაგრამ თქვენი მხრიდან დიდაქტიკური ტონი ჩემთვის მიუღებელია".

პასუხი: გასაგებია "თქვენო აღმატებულებავ" , ისე, განათლებას (თუნდაც თვითნასწავლის დონეზე) ბეჯითი სწავლა იძლევა და არა დაწესებულება... ბევრი მინახავს თქვენი სემინარია-აკადემია დამთავრებული და გაუნათლებელი... ინტერნეტშიც არ არის ძნელი იმის მოძიება რა სისულელეებს ქადაგებს ზოგიერთი მათგანი... ასე, რომ მოდი ის კი არ ვთქვათ, ვინ სად რა დაამთავრა და როგორი დიპლომი აიღო, ის ვაჩვენოთ რა ვიცით და რა არ ვიცით... შეცდომებს და უცოდინრობას დიპლომების ფრიალი ვერ უშველის... (კანონიკურ სამართალში თქვენს ცოდნას მე ეჭვ ქვეშ არ ვაყენებ, მაგრამ ძალზედ უხერხულად გამოიყურებით, როცა იმის დაცვას ცდილობთ რისი დაცვაც შეუძლებელია).

15. "თავად თქვენ თუ გაერკვევით თქვენი "ეკლესიის" წარმოშობის ისტორიაში და არ განაგრძობთ იმის მტკიცებას, თითქოს მონღოლურქუდიანი ეპისკოპოსები დატოვეს მოციქულებმა, თავად თქვენთვის და თქვენი ცხონებისთვის იქნება უკეთესი".

პასუხი: აქაც ღვარძლი და ირონია შეიმჩნევა. ამგვარი რამ არსად გვითქვამს. საერთოდ თუ დატოვეს მოციქულებმა რაიმენაირი ქუდები? ან რა შუაშია "მონღოლურქუდიანი"? თუ ის რასაც, რუსი სასულიერო პირები (არა მარტო ძველმორწმუნენი) თავსაბურავის სახით ატარებენ "მონღოლურია" და ეს ასეთი დაცინვის საგანია, მაშინ დასაცინი ყოფილან (ღმერთო მომიტევე!) უძველესი რუსი წმინდანები, სასწაულთმოქმედი მამები, რომლებიც ასეთ ქუდებს ატარებდნენ. თუმცა, საიდან მოტანეთ, რომ კამილავკები და სკუფიები მონღოლურია? მე ეს პირველად მესმის.

16. "ამ თემაზე კომენტარით შეგიძლიათ თავი არ შეიწუხოთ, "ეპისკოპოს" პავლე ხორავას ბრძნობანი 3-3-ჯერ მაქვს წაკითხული".

პასუხი: ვააა, არქიეპისკოპოს პავლეს "ბრძნობანი" რა ბესტსელერი გამხდარა! ოფიციალური ეკლესიის კანონისტი 3-3-ჯერ თუ წაიკითხავს მას, ე. ი. რაღაც მნიშვნელოვანი დაუწერია. ამაზე დიდი კომპლიმენტი ჯერ არ მოგვისმენია. თუმცა, ირონიად არ ჩამითვალოთ და, კიდევ ბევრჯერ მოგიწევთ მაგის წაკითხვა...

Davit Chikvaidze: "ძველმოწესევ, დიდება და მადლობა კაცთმოყვარე ღმერთს, რომ საბოლოოდ თქვენი სამხილებელი თქვენივე პირით გათქმევინათ, როდესაც კანონისტ თეოდორე ბალსამონის კომენტარი მოიყვანეთ. დიახ, მისი აზრი გადმოსცემს მართლმადიდებლურ რწმენას, რომელსაც არ უარუყვია (!) იმ ფორმით ნათლობა, არც იმ წმიდათა ნათლისღება დაუყენებია ეჭვქვეშ (!), არამედ განმარტა, რომ წესი და წესრიგი მოითხოვს, ნათლისღება ჩატარდეს ისე, როგორც საჭიროა.

მოდით, გულზე ხელი დაიდეთ და სიმართლე თქვით (თუ საჯაროდ არ გინდათ, პირადად მომწერეთ): დასკვნითვის რომ გადმოეგზავნათ ბალსამონის მოყვანილი მაგალითები თქვენთვის და ჩემთვის და ეთხოვათ დასკვნა - ჩაითვლება თუ არა ნათლისღება ნამდვილად - თქვენ რას იზამდით? ხომ დადებდით დასკვნას, რომ ნათლისღება არაა შემდგარი და წმ. პორფირე მოუნათლავია?

მე რა მიშავს, წმ. ბასილს - კაცს მაინც დავწამე მწვალებლობა (თქვენი სიტყვებით), თქვენ კი თავად ზეცის ანგელოზებს სწამებთ მწვალებლობას, რომლებმაც თქვენი კანონები არ დაიცვეს და უკანონოდ ნათელღებულს უგალობეს "რაოდენთა ქრისტეს მიერ ნათელ გვიღებიეს..."

მე პირადად საჭიროდ აღარ ვთვლი თქვენი არგუმენტის მერე პოლემიკის გაგრძელებას, რაც ზეცის ანგელოზებმაც შეიწყნარეს, მე ვერანაირი ძალა მაიძულებს იმხელაზე გავკადნიერდე, რომ მე არ შევიწყნარო. ამიტომ, თანახმად მეუფე სტეფანეს კურთხევისა, ვწერ სწორ მართლმადიდებლურ სწავლებას ნათლისღების შესახებ და ამ თემაზე ვწყვეტ პოლემიკას:

1. ნათლისღება არის წმ. სამების სახელით სამგზის შთაფვლა წყალში. ეს არის ნათლისღების შესრულების სწორი ფორმა.

2. ნათლისღების ნამდვილობისთვის აუცილებელი ნათლობის ფორმულის სწორად წარმოთქმა. ნათლისღების ფორმულა აკრიბიით არის დაცული.

3. თანახმად მაცხოვრის სიტყვებისა ,,კაცი კი არ შექმნილა შაბათისათვის, არამედ შაბათი - კაცისთვის" ადამიანთა საცხონებლად დასაშვებია იკონომია ნათლისღების ფორმაში, კერძოდ მისი შესრულება დასხმით ან ქვიშით, ანდა საერო პირის მიერ, ესეც ეკლესიის პრაქტიკით .

4. ეკლესია საუკუნეების მანძილზე იწყნარებდა როგორც წყლით, ისე სისხლით (წმ. მოწამეები) და ცალკეულ შემთხვევაში - რწმენით (წმ. სიდონია) ნათლისღებასაც, რამეთუ საიმისოდ, რომ ადამიანი გახდეს ეკლესიის წევრი, მთავარია არა ნათლობა წყლით, არამედ, როგორც მაცხოვარი ბრძანებს წყლით და სულით (ინ. 3:5), რომელსაც წინ უძღვის ჭეშმარიტების რწმენა და ყოველადწმიდა ერთარსება სამების აღიარება ღმერთად.

ღმერთმა მშვიდობა მოგცეს.

მსურველებს ძველმოწესეთა მცდარი აზრების მხილება შეუძლიათ იხილონ აქ:

http://edisheri.wordpress.com/%E1%83%94%E1%83%93%E1%83%98%E1%83%A8%E1%83%94%E1%83%A0-%E1%83%AD%E1%83%94%E1%83%9A%E1%83%98%E1%83%AB%E1%83%94-%E1%83%AC%E1%83%A7%E1%83%9A%E1%83%98%E1%83%A1-%E1%83%93%E1%83%90%E1%83%A1%E1%83%AE/

ძველმართლმადიდებელი: (ციტატა) (Davit Chikvaidze): "1. "ძველმოწესევ, დიდება და მადლობა კაცთმოყვარე ღმერთს, რომ საბოლოოდ თქვენი სამხილებელი თქვენივე პირით გათქმევინათ, როდესაც კანონისტ თეოდორე ბალსამონის კომენტარი მოიყვანეთ. დიახ, მისი აზრი გადმოსცემს მართლმადიდებლურ რწმენას, რომელსაც არ უარუყვია (!) იმ ფორმით ნათლობა, არც იმ წმიდათა ნათლისღება დაუყენებია ეჭვქვეშ (!), არამედ განმარტა, რომ წესი და წესრიგი მოითხოვს, ნათლისღება ჩატარდეს ისე, როგორც საჭიროა".

პასუხი: დავიწყოთ იქიდან, რომ თქვენ სწორედ ამ წესსა და რიგს უარყოფთ, როდესაც ბალსამონის მიერ მითითებულ გამონაკლის შემთხვევებს კანონად აქცევთ, და თვით ბალსამონსაც ეწინააღმდეგებით, რომელიც ამბობს ეს გამონაკლისები არავინ დამიმოწმოს, რადგან "გამონაკლისი წესი კანონი არ არისო". როგორღაც უკუღმად აზროვნებთ ბ-ნო დავით.

რაც მე მათქმევინა ღმერთმა თქვენდა საყურადღებოდ მათქმევინა, მაგრამ როგორც იტყვიან "მე თქვენკენ ვარ და თქვენ კიდევ ეშმაკებისკენ". წყალწაღებულებივით, რომელიც ხავსს ეჭიდებოდა თავის გადასარჩენად, ოღონდ კი სადმე პკურება იყოს ნახსენები და ყოველ შემთხვევას ჩააფრინდებით საკუთარი მწვალებლური პრაქტიკის გასამართლებლად (მწვალებლურია რადგან ჩანაცვლებულია კანონიკურს, ეწინააღმდეგება კანონიკური ნათლობის დოგმატურ შინაარსს და უცნობია წმიდა მამებისთვის) და მომხდარის არსს არ აკვირდებით. ამიტომაც, ეს ხავსი ვერ იქნება მდგრადი ნიადაგი თქვენი სულების გადასარჩენად.

ხოლო წმინდათა ნათლისღებას, რომლებიც გამონაკლისად, ღმრთის ნებით, სასწაულებრივად მოინათლნენ არც ჩვენ ვაყენებთ ეჭვქვეშ. ერთმანეთში ნუ ავურევთ კანონიკური და დაშვებული ნათლობის წესს ღმრთის სასწაულებთან.

2. "მოდით, გულზე ხელი დაიდეთ და სიმართლე თქვით (თუ საჯაროდ არ გინდათ, პირადად მომწერეთ): დასკვნითვის რომ გადმოეგზავნათ ბალსამონის მოყვანილი მაგალითები თქვენთვის და ჩემთვის და ეთხოვათ დასკვნა - ჩაითვლება თუ არა ნათლისღება ნამდვილად - თქვენ რას იზამდით? ხომ დადებდით დასკვნას, რომ ნათლისღება არაა შემდგარი და წმ. პორფირე მოუნათლავია?"

პასუხი: პირადში მოწერა რაში მჭირდება, ფიქრობთ რომ სათქმელი არაფერი მაქვს და გავიჭედე? არა მეგობარო, რას ამბობთ, მე დასამალი არაფერი მაქვს. არც იმას ვიტყვი, რომ წმ. პორფირე მოუნათლავია, მოცემული მაგალითები თქვენ თქვენი მწვალებლური "ნათლისღების" გასამართლებლად ვერ გამოგადგებათ, თვით ბალსამონის კომენტარითაც კი, რადგან ის:

ა) ამ წესებს გამონაკლისებად მიიჩნევს და ითხოვს არავინ დაუმოწმოს საზოგადო წესად, რადგან ეკლესიის კანონიკურ წესს, საიდუმლოს ვერავითარი გამონაკლისი ვერ შეცვლის, და

ბ) ეს შემთხვევები (ათანასე ალექსანდრიელის მიერ ბავშვობაში ქვიშით ნათლობა, რასაც ბალსამონი იმოწმებს) და პორფირეს ნათლობა (რაც მე დავიმოწმე. ბალსამონი მას არ იმოწმებს) სასწაულებრივია, ანუ ამ შემთხვევებში ღმერთმა გარშემომყოფთ აჩვენა, როგორ აღსრულდა ნათლობა ქვიშაში თამაშობით და გამასხარავებით... პირველ შემთხვევაში ღმერთმა ათანასეს უდიდეს მომავალზე და მადლმოსილებაზე მიანიშნა (პარალელს გავავლებდი წმ. გრიგოლ ხანძთელის ცხოვრებასთან, ოღონდ ის ბავშვობაში ლიტურგიობანას თამაშობდა. ახლა ზეპირად ვიმოწმებ ამ ამბავს და შეიძლება დეტალებში შევცდე. მაგრამ, როგორც მახსოვს იმ ადგილას, სადაც მან თამაშობით ლიტურგია ჩაატარა, ცეცხლი გადმოვიდა, მოგვიანებით კი იქ ტაძარი ააშენეს. ღმერთმა ამ სასწაულით გრიგოლის მომავალი ღვაწლი და მადლი მიანიშნა).

პორფირიუსის, გენეზიუსის და სხვა მსგავსი ნათლობის შემთხვევები ცხადყოფენ, რომ აქ განწმენდის მადლის მონიჭება, წარმართთათვის მოსაქცევ ნიშად იყო ბოძებული.

"საზოგადოდ, უნდა ითქვას, რომ გამონაკლის შემთხვევათა სხვადასხვაგვარი კატეგორიები არსებობს. მათგან ძირითადად გამოვყოფთ ორს: ღმრთის მიერ დაშვებულსა და ეკლესიის მიერ ნებადართულს.

პირველი კატეგორიის გამონაკლისები, როგორც უკვე ვთქვით, ღვთის შთაგონებით ან მისი მიუწვდომელი განგებულებით აღესრულება და წარმართთა მოსაქცევ ნიშად არის ბოძებული. ასეთი გამონაკლისებია, მაგალითად, უდაბნოში ვინმე მომაკვდავი ებრაელის ქვიშით მონათვლა: გამოუვალ მდგომარეობაში მყოფმა ქრისტეანებმა, რომელთაც წყალი არ ჰქონდათ, აღარ იცოდნენ როგორ დაეკმაყოფილებინათ მომაკვდავი ებრაელის თხოვნა მოენათლად იგი სიკვდილის წინ. მაშინ, ერთ-ერთმა მათგანმა, "ვითარცა ზეგარდმო შთაგონებულმა", თქვა "ააყენეთ და გააშიშვლეთ". დიდის ვაივაგლახით წამოაყენეს ავადმყოფი და გახადეს ტანისამოსი. ამის შემდეგ, ერთ-ერთმა მათგანმა პეშვით აიღო ქვიშა და სამჯერ გადაუტარა თავზე ებრაელს სიტყვებით: "ინათლება მონა ღვთისა თევდორე სახელითა მამისათა, და ძისათა, და წმიდისა სულისათა", ხოლო ჩვენ წმ. სამების თითოეული პირის მოწოდებაზე ვამბობდით: "ამენ". და მოხდა სასწაული, "იესუ ქრისტემ, ძემ ცოცხალმა ღმრთისა, განკურნა და განაძლიერა დავრდომილი..." ქ. ასკალონში მოსულებმა ყოველივე, რაც მათ უდაბნოში შეემთხვათ, ქალაქის ეპისკოპოსს, ნეტარ დიონისეს მოუთხრეს, რომელიც "განცვიფრებული დარჩა ამგვარი საკვირველი ნიშით" (Жемчуг духовный. Вып. Первый. Новозыбков. 1992 г, стр. 228).

მოცემული შემთხვევა, რომელიც, სხვათა შორის, ზეშთაგონებით აღსრულდა, ნათელი დადასტურებაა სწორედ შთაფვლითი ნათლობისა და არა "პკურებითისა". თუ არა შთაფლვის იმიტაციისთვის, მაშ რისთვისღა იყო საჭირო მომაკვდავი ადამიანის, რის ვაივაგლახით ფეხზე წამოყენება, მისი განშიშვლება და ნათლობის იმიტაცია, თუ არა იმისთვის, რომ მათი ქმედება ნათლისღების ჭეშმარიტ სახესთან, განშიშვლებულ შთაფვლასთან ყოფილიყო მიმსგავსებული?!" (არქიეპისკოპოსი პავლე. ეკლესიისთვის გამონაკლისი კანონი არ არის! - http://www.oldorthodox.ge/apl_gamonaklisi_kanoni_araris..html).

გამონაკლისის პირველ კატეგორიაში არის ისეთი შემთხვევებიც, რომლებიც ამა თუ იმ მოღვაწის სიწმიდის წარმოსაჩენად გვებოძა (ზემოთ დამოწმებული მაგალითი წმ. ათანასეს შესახებ). ცნობილია ანგელოზის მიერ ნათელღებული, ხელდასხმული (მაგ.: წმ. ამფილოქე იკონიელი) და ანგელოზის მიერ ზიარებული წმინდანები. არსებობს გამონაკლისები სხვა საიდუმლოებებშიც, მაგალითად, ეპისკოპოსმა ფედიმმა წმ. გრიგოლ საკვირველთმოქმედს სიტყვით დაასხა ხელი, ხოლო ბასილი დიდმა ეფრემ ასურელს ლიტურგიის დამთავრების შემდეგ, ამბიონზევე. მაგალითებს აღარ გავაგრძელებ, მაგრამ ალბათ დამეთანხმებით, რომ დღეს ამგვარი გამონაკლისებით ხელდასხმა, ან ლიტურგიის ჩატარება და ა. შ. არავის მიერ არ იქნება მიღებული... ასე უნდა მოვიქცეთ გამონაკლის, ღმრთისგან სასწაულებრივად დაშვებულ შემთხვევებშიც...

3. "მე რა მიშავს, წმ. ბასილს - კაცს მაინც დავწამე მწვალებლობა (თქვენი სიტყვებით), თქვენ კი თავად ზეცის ანგელოზებს სწამებთ მწვალებლობას, რომლებმაც თქვენი კანონები არ დაიცვეს ( ) და უკანონოდ ნათელღებულს უგალობეს ,,რაოდენთა ქრისტეს მიერ ნათელ გვიღებიეს..."" .

პასუხი: კაცს რომ დასწამეთ მწვალებლობა, თანაც წმინდანს და არა ანგელოზს ეს დიდი შეღავათი როდია თქვენთვის... რაც შემეხება მე, არც კაცისთვის და არც ანგელოზისთვის ცილი არ დამიწამებია (ღმერთმაც დამიფაროს!). თქვენ ჩანს არ იცით, რომ ანგელოზები უგალობენ ღმრთის გადაწყვეტილებას და ღმერთს ვინ შეაკავებს თავის განგებულებასა და გადაწყვეტილებებში? ენება მას წარმართების მოსაქცევ ნიშად მასხარა ადამიანისთვის ეჩვენებინა რას ამასხარავებდა და როდესაც აჩვენა შეძრწუნებულმა ადამიანმა (წმ. გენეზიუსმა რომელიც არენაზე, იმპერატორისა და ხალხის თვალწინ მასხრობდა და ნათლობას აშარჟებდა) იხილა ციდან გარდამომავალი ანგელოზები, ირწმუნა ქრისტე და იქვე, იმპერატორს მიახალა: "მე ქრისტეანი ვარ"-ო. ამიტომაც, გენეზიუსს იქვე მოჰკვეთეს თავი. რომ არ ენახა მგალობელი ანგელოზები და ზეციდან გარადმომავალი გვირგივნი ვერ გაიგებდა ვის გამასხარავებას ბედავდა იგი. მაგრამ უფლის წყალობამ იხსნა. ეს არის კანონი? ეს ღმრთის განგებულებით დაშვებული სასწაულია და არა კანონი. ნუ აბნევთ ხალხს...

4. "მე პირადად საჭიროდ აღარ ვთვლი თქვენი არგუმენტის მერე პოლემიკის გაგრძელებას, რაც ზეცის ანგელოზებმაც შეიწყნარეს, მე ვერანაირი ძალა მაიძულებს იმხელაზე გავკადნიერდე, რომ მე არ შევიწყნარო".

პასუხი: პოლემიკას მე არავის ვაიძულებ. თანაც თქვენ გამართეთ ჩემთან პოლემიკა და არა მე თქვენთან. მე ბ-ნ მევლუდს ველაპარაკებოდი. ანგელოზებზე უკვე მოგახსენეთ. რაც შეეხება კადნიერებას, ჯერ ისიც გეყოფათ წმ. ბასილი დიდს რომ დასწამეთ მწვალებლობა, ის ანგელოზებთან ერთად ადიდებს უფალს და მეორეც, ცილი დასწამეთ იმ უამრავ მართლმადიდებელ იერარქს (მათ შორის წმინდანებსაც), რომლებიც კატეგორიულად უარყოფდნენ წყალპკურებით ნათლობას; და არა მარტო უარყოფდნენ, არამედ წყალპკურებულებს თავიდან ნათლავდნენ კიდეც. მესამეც, განიკითხავთ ეკლესიას, რომელიც არის ქრისტეს სხეული, ხოლო მისი თავი არის თვით ქრისტე, რომელიც ლათინობიდან და პროტესტანტობიდან მოქცეულ მწვალებლებს აწყევლინებს პკურებით ნათლობას და თავიდან ნათლავს. მაშასადამე, თქვენის აზრით, ეკლესია საუკუნეების განმავლობაში ჩადიოდა უმძიმეს ცოდვებს: გმობდა ანგელოზებს და მეორედ ჯვარს აცვამდა ქრისტეს... ამ ბრალდებას თქვენ მე კი არა, იმ ეკლესიას და იმ წმინდანებს უყენებთ, ვინც ასე მოქმედებდა. თქვენის აზრით ისინი ღმერთისა და ანგელოზების წინააღმდეგნი ყოფილან და ახლა ჯოჯოხეთში იხრუკებიან (ღმერთო მომიტევე ამ სიტყვების გაფიქრებაც კი!).

თქვენ კარგად უნდა გაერკვეთ ვის და რატომ უგალობენ ანგელოზები...

5. "ამიტომ, თანახმად მეუფე სტეფანეს კურთხევისა, ვწერ სწორ მართლმადიდებლურ სწავლებას ნათლისღების შესახებ და ამ თემაზე ვწყვეტ პოლემიკას.

1. ნათლისღება არის წმ. სამების სახელით სამგზის შთაფვლა წყალში. ეს არის ნათლისღების შესრულების სწორი ფორმა.

2. ნათლისღების ნამდვილობისთვის აუცილებელი ნათლობის ფორმულის სწორად წარმოთქმა. ნათლისღების ფორმულა აკრიბიით არის დაცული.

3. თანახმად მაცხოვრის სიტყვებისა ,,კაცი კი არ შექმნილა შაბათისათვის, არამედ შაბათი - კაცისთვის" ადამიანთა საცხონებლად დასაშვებია იკონომია ნათლისღების ფორმაში, კერძოდ მისი შესრულება დასხმით ან ქვიშით, ანდა საერო პირის მიერ, ესეც ეკლესიის პრაქტიკით.

4. "ეკლესია საუკუნეების მანძილზე იწყნარებდა როგორც წყლით, ისე სისხლით (წმ. მოწამეები) და ცალკეულ შემთხვევაში - რწმენით (წმ. სიდონია) ნათლისღებასაც, რამეთუ საიმისოდ, რომ ადამიანი გახდეს ეკლესიის წევრი, მთავარია არა ნათლობა წყლით, არამედ, როგორც მაცხოვარი ბრძანებს წყლით და სულით (ინ. 3:5), რომელსაც წინ უძღვის ჭეშმარიტების რწმენა და ყოველადწმიდა ერთარსება სამების აღიარება ღმერთად".

პასუხი: ამ პუნქტების განხილვას აღარ შევუდგები. პკურების გამაბათილებელი არგუმენტები საკმაოდ დავიმოწმე და ქვემოთ ლინკის სახითაც მივართმევ ძვირფას მკითხველს. უბრალოდ 3-ე და 4-ე პუნქტებისთვის შევნიშნავ:

პუნქტი 3-ე: "თანახმად მაცხოვრის სიტყვებისა "კაცი კი არ შექმნილა შაბათისათვის, არამედ შაბათი - კაცისთვის" ადამიანთა საცხონებლად დასაშვებია იკონომია ნათლისღების ფორმაში, კერძოდ მისი შესრულება დასხმით ან ქვიშით, ანდა საერო პირის მიერ, ესეც ეკლესიის პრაქტიკით".

პასუხი: ფორმულა "კაცი კი არ შექმნილა შაბათისათვის, არამედ შაბათი - კაცისთვის" შეუძლებელია მივუყენოთ საეკლესიო საიდუმლოებებს, რადგან ასეთ შემთხვევაში ყველა საიდუმლო დაირღვეოდა მწვალებელი ადამიანების თვითნებობით. ყველა თავს გაიმართლებდა გამონაკლისი შემთხვევებით და არ შეგვრჩებოდა არც ერთი საიდუმლო. ვინ ვინ, მაგრამ თქვენ მაინც უნდა გცოდნოდათ, რომ ეს ფორმულა მოქმედებს საეკლესიო სჯულდებებთან, ეპითიმიებთან და ზოგიერთ საეკლესიო საკითხებთან მიმართებაში. მაგრამ, არამც და არამც საეკლესიო საიდუმლოებებთან... მითუმეტეს ისეთთან, რომელშიც გამოხატულია დოგმატური აზრი... დოგმატებზე კი არანაირი იკონომია არ მოქმედებს (წმ. თევდორე სტოდიელი). ამიტომაც, იკონომია ნათლისღებასთან დაუშვებელია (სამწუხაროდ ამ თემას ახლა აქ ვერ გავშლი, რადგან ფეისბუკი არ არის მოხერხებული ამისთვის).

პუნქტი 4-ე: "ეკლესია საუკუნეების მანძილზე იწყნარებდა როგორც წყლით, ისე სისხლით (წმ. მოწამეები) და ცალკეულ შემთხვევაში - რწმენით (წმ. სიდონია) ნათლისღებასაც, რამეთუ საიმისოდ, რომ ადამიანი გახდეს ეკლესიის წევრი, მთავარია არა ნათლობა წყლით, არამედ, როგორც მაცხოვარი ბრძანებს წყლით და სულით (ინ. 3:5), რომელსაც წინ უძღვის ჭეშმარიტების რწმენა და ყოველადწმიდა ერთარსება სამების აღიარება ღმერთად".

პასუხი: ე. ი. იმ შემთხვევაში თუ სადმე ისეთ ადგილას ხართ, სადაც წყალი არ არის, ხოლო კაცს ნათლობა უნდა, შეგიძლიათ ის მონათლოთ "ცეცხლით", ანუ მოჰკლათ, მოაჭრათ თავი, ან ჩამოახრჩოთ და მერე ახსნა-განმარტება დაწეროთ, რომ თქვენი ქმედება განპირობებული იყო მავანი ადამიანის ნათლობით?...

სადღაც ამგვარად მოქმედ სექტანტებზე წამიკითხავს... ძალზედ საშიში რწმენა კი გქონიათ ბ-ნო დავით. არ დაფიქრებულხართ ამაზე?

6. "ღმერთმა მშვიდობა მოგცეს".

პასუხი: თქვენც ასევე.

7. "მსურველებს ძველმოწესეთა მცდარი აზრების მხილება შეუძლიათ იხილონ აქ" (ლინკი იხ. ზემოთ).

პასუხი: წყალპკურებითი "ნათლობისადმი" ძველმორწმუნეთა დამოკიდებულების სრული მართლმადიდებლურობის მტკიცება და პკურებითი "ნათლობის", ასევე ედ. ჭელიძის ანტიმართლმადიდებლური იდეოლოგიის მხილება იხილეთ აქ:

http://www.oldorthodox.ge/natloba.html